چندي پيش، اداره‌ي آمار ايالات متحده‌ي آمريكا در گزارشي كه بخش‌هايي از آن را خبرگزاري ايسنا نيز منتشر كرد، اعلام داشت: «ايران بعد از ژاپن و عربستان، سوّمين مصرف‌کننده‌ي بزرگ سيگارهاي آمريکايي در جهان است.» اين اداره مي‌افزايد: «دست‌كم نيمي از حدود 100 ميليون دلار کالايي که شرکت‌هاي آمريکايي در سال 2005 به ايران صادر کرده‌اند، سيگار بوده است.» گزارش سازمان بهداشت جهاني حاکي از آن است که شرکت‌هاي دخانيات آمريکايي مانند آر جي رينولدز، همواره به كشور ما، همچون يک بازار پر رونق براي محصولات خود نگاه کرده و محصولات دخاني خويش را از طريق واسطه به ايران صادر کرده‌اند.»
اين در حالي است كه به گفته‌‌ي مت مايرز (كارشناس صنعت دخانيات در واشنگتن): «مصرف سيگار در آمريکا و بيشتر کشورهاي توسعه‌يافته سير نزولي را طي مي‌کند و شرکت‌هاي دخانياتي مجبورند محصولات خود را در کشورهاي ديگر بفروشند. از اين رو، ايران براي آينده‌ي شرکت‌هاي توليد‌کننده‌ي سيگار بسيار مهم است.»
اين را گفتم تا يادمان باشد: براي زيرسلطه قراردادن و متأثر كردن يك ملّت و كشور، راه‌هاي فراواني وجود دارد كه تنها يكي از آنها جنگ و اشغال سرزمين است؛ راهي كه به دليل پرهزينه و غيراقتصادي بودن، اغلب به عنوان آخرين گزينه مطرح مي‌شود. دولت و ملّتي كه – به حق – ادعاي استقلال و خودكفايي دارد، بايد نشان دهد كه در گام نخست از اراده‌ي لازم و بالندگي و آگاهي كافي براي پرهيز از استعمال دخانيات و ديگر مواد مخدر برخوردار بوده و دست‌كم روند مصرف آن را با شيبي كاهنده مواجه ساخته است؛ نه اينكه ميزان مصرف سيگار را به 50 ميليارد نخ در سال افزايش دهد.
باور كنيد، اين شايد بزرگترين دستاورد دولت جمهوري اسلامي ايران و خوش‌ترين خبر سال باشد، اگر بتواند در آستانه‌ي دهه‌ي فجر سال پيش رو اعلام كند: مصرف سيگار در كشور را 10 ميليارد نخ در سال كاهش داده‌ايم.
امّا به راستي بر سر مردمان چه آمده است كه تحقق اين آرمان، به مراتب رؤيايي‌تر از شنيدن خبر ساخت بمب اتم در ايران است؟!
سلام جناب درویش حیف نیست آدم هوای آزاد تنفس کنه
همین بایای بنده روزی دو بسته ناقابل خرجشه که به قول خودش برای مملکت نقشه بکشه
یه خاطره دارم از مصرف سیگار آمریکایی در ایران و نظر آقایان! در لزوم و وجوب مصرف سیگارهای آمریکایی در ایران!!
حدود سالهای 60-61 بود. یه روز که برای خرید به سوپری محله مون رفته بودم یه حاج آقای آخوندی هم اونجا بود که سیگار “وینستون” می خرید. حاج آقا خیلی غریبه نبود! می شناختمش، هم تو راهپیمایی های همیشگی اون روزها، شعار مرگ بر آمریکا می داد و هم البته یکی از سخنران های مراسم روضه خوانی خونه ما بود! با شیطنت به حاج آقا گفتم: حاج آقا از شما بعیده که سیگار آمریکایی…هنوز حرفم تموم نشده بود که سیگار وینستون رو گذاشت روی لبش و کبریت و آتیش زد و گفت: ما سیگار آمریکایی می خریم تا با کبریت ایرانی آتیشش بزنیم!!!!!!!…. من هنوز دهنم باز بود و اون لبخند به لبش…. فکر کنم اگه به حرمت بابام نبود حتمن دود سیگارش رو برای رو کم کنی فوت می کرد تو صورتم!!!
پست جالبی بود !! موفق باشی .
——-
http://www.SorenPhoto.com
اولین و بهترین وب سایت عکس ایرانیان
بکشیم یه درده نکشیم یه درده
این پست الان خوندن داره!
چه خوندني هم!
درود …
سیگار ملبرو معرف حظور هست؟ تا دیروز جز سیگارهای قاچاقی چاخان بود شما تصور کنید سیگاری که قاچاق به حساب می اید و هر روز هزاران نفر ان را از دکه و مغازه ها تهیه میکردند . به این میگن مبارزه با قاچاق چاخان تادیروز که شیر پاک خورده ای پیدا شد و گفت ما میاریم میدیم دیگه قاچاق نیست. این جور موارد تو کشورمان به وفور یافت میشود شما در این موارد هیچی نگیید ما هم نمیگیم الکی چاخانه