آیا فکر می کنید آرامش این پرندگان در تالاب شادگان همچنان باقی می ماند، اگر به جای این گاومیش ها، آدم ها آنجا بودند؟!
چرا؟!
27 مهر ماه
1389
پاسخ‌ها
-
عجب عکسی باورتون میشه چشم که افتاد به عنوان خندم گرفت!!می دونید چرا؟چون فکر کردم اگر آدمها بودن که دیگه پرنده نبود..دیگه هیچکس نبود دیگه روی سرت که نمی نشستند..هیچ ..همشون هم رفته بودند..امان از این آدمها..البته جای تامل هم دارد..آن هم برای کسانی که دوستدار واقعی هستند…نه شکارچی!!
یک 5ستاره برای عکستون..که ثبت زیبایی شده خصوصا اون دو پرنده روبرو..معلوم میشه ..حس خطر را ندارند..چون کسی عکس گرفته که دوستدار طبیعت هست
شاد باشید
🙂 -
سلام درویش جان رسیدن بخیر
عکسات تو دیدم
خیلی دلم برای شهرم تنگه
و البته برای تالاب ملی شادگان
خیلی زیباست
و البته وقتی صدای شلیگ گلوله شنیده می شه غم انگیز هم می شه
ممنون که عکساتو گذاشتی ماهم ببنیم -
دویش جان این گاومیشها صاحبی نداشتند؟ داشتند دیگر پس با گاومیشها آدم هم بوده است
اگر مثل آنها بی آزار باشیم هیچ اتقافی نمی افتد
شاید آن پرنده ها هم بیایند و روی سر ماهم بنشینند
نه؟ -
به فرشته:
ممنون از اهدای این پنج ستاره …
بسیار چسبید.
.
.
به تمامت تنهایی:
بله آنها صاحب هم داشتند …
این هم صاحب شون:
.
.
نامش یعقوب بود … و البته باهات موافقم. اگر آدم ، آدم باشه؛ چه دلیلی داره که حیوانات از او بترسند؟
.
.درود
-
با فرشته موافقم
-
من كه زودتر گفتم موافقم! نگفتم؟
-
می گویند که انسان اولیه وسیله ای برای دفاع از خود نداشته است و برای همین نیاز داشته است که از مغز خود استفاده کند و به مرور زمان نیز عقل پدید آمده است که اختلالاتی هم به همراه داشته است و در نهایت کار به اینجا انجامیده است که ما که نوادگان آنها هستیم خود را اشرف مخلوقات می نامیم و گمان می کنیم که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند که ما نانی به کف آریم و به غفلت نخوریم و دیگر موجودات را نیز به دو گونه مفید و موذی بخش کرده و سپس مفید را خورده و یا به بیگاری می کشیم و موذی را نفله و یا دفع می کنیم.
نتیجه اینکه اگر ما هم در زمان خلقت همچون گاومیش ها دو شاخ برای دفاع از خود می داشتیم روزگار این کره خاکی اینچنین نبود! -
خيلي مثال شاهكاري زدي آرش جان.
درست مثل نفت براي ما ايراني ها كه سبب شد ديگر آن تلاش لازم را براي پويايي و علم سازي نكنيم.
و تركيه نفت نداشت و امروز اينجايي قرار گرفته كه مي بينيم.
.
با اين وجود آرزو مي كنم روزي ما آدم هاي بدون شاخ هم بتوانيم در منظر آن پرنده به مانند گاوميش ها بي خطر جلوه كنيم.
درود بر هموطن دوست داشتني و عزيز خودم در سانفرانسيسكو -
ما آدمها به ظاهر خیلی هم هماهنگ هستیم و تفاهم داریم .. به این حیوانات نازنین که نگاه میکنم می بینم چه تضاد های عجیبی چه تضادی در رنگ در ابعاد در رفتار و خلاصه همه چیز اما به این خوبی و بارها بهتراز این در کنار هم زندگی کرده اند و می کنند و خواهند کرد (البته اگر انسانها بگذارند !!) و با همه ی اینها ما اشرف مخلوقاتیم . ها ها این یکی از مسخره ترین لقب های بشر خود خواه است
و گذشته از این مفاهیم خوب و مهم عکس بسیار خوشرنگ و چشم نوازی هم هست -
این که خود را واجد صفت “اشرف مخلوقات” ندانیم؛ یعنی این که هنوز می توان به آینده امیدوار بود و انتظار روزی را کشید که بشر با درایت و عشق دوباره زمین را بسازد.
درود بر فرناز گرامی. -
آبرومندانه ترین پاسخی که می شود به این پرسش داد، سکوت است…
دیدگاهتان را بنویسید