اگر روزی روزگاری گذرتان به جاده‌ی قدیم و خاکی کازرون – شیراز افتاد، حتماً سری هم به روستای متروکه‌ی پیر بنکی در جوار کتل دختر (۲۰ کیلومتری خاور کازرون) بزنید و در آنجا با چشمان خود ببینید که یک درخت بنه – Pistacia – چگونه ایستادن و ماندن در اوج را به بینندگانش آموزش می‌دهد!
شاید اگر این درخت هم در جایی مثل دیگر هم جنسانش مستقر شده بود، به همان بلایی دچار می‌شد که دیگران؛ یعنی یا فراموش می‌شد و یا درو!
امّا حالا نه تنها مردم محلی او را عزیز می‌دارند و کرامت می‌بخشند؛ بلکه شاید به دلیل همین جانمایی استثنایی‌اش، روزگاری به مشهورترین و پربازدیدترین درخت بنه‌ی ایران تبدیل شده و بسیاری در کنارش عکسی به یادگار بگیرند.
از فرهاد فخری عزیز – معاون برنامه ریزی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر – که این تصاویر را دراختیارم قرار داد تا در لذت دیداری‌اش با خوانندگان گرامی «مهار بیابان‌زایی» سهیم شوم؛ قدردانی می‌کنم و البته مژده می‌دهم که فرهاد تصاویر دیگری هم از طبیعت ناب خطه‌ی عزیز رییس علی دلواری دراختیارم قرار داده که به تدریج منتشر خواهم کرد. به خصوص وقتی که احساس کنم هوای اینجا بیش از حد سنگین شده و دیگر نمی‌شود در آن شناور شد …
به قول اوشو:
کمی سبک‌سری لازم است تا از زندگی لذت ببری و کمی شعور، تا مشکلی برایت پیش نیاید.
مؤخره ۱:
نخست آن که مردم محلی در دیار کازرون به بنه (پسته وحشی) بنک می‌گویند. دوّم آن که کتل دختر قبلاً نامش «کتل دو خطر» (kotal-e do khatar) بوده است که به مرور، دو خطر تبدیل شده به دختر! که البته همچین بی مسمّا هم نیست! هست؟
مؤخره ۲:
یک پیام زیرسطحی – و البته انحرافی – هم این درخت بنه دارد؛ این که آدم فقط باید شانس بیاورد و جای خوبی متولد شود یا به کار گرفته شود؛ بقیه‌اش خودش درست می‌شود!
مؤخره ۳:
واضح است که مؤخره ۲ نظر شخصی نگارنده بوده که البته مسئولیتش را هم برعهده نمی‌گیرد!
آخی .. من توجه نکرده بودم. بنک؟ نشنیدم ما که می گیم بنه . به اون کوچولوهاش هم می گیم کل خنگ.( خ ضمه داره)
( منظورم استان فارسیا هست :))
خب انگار استان فارس بزرگتر از آن چیزی است که تاکنون تصور کرده بودید!
البته کم سعادتی از من بود . ولی نمی دونم وبلاگن خوندید یا نه. سر دفاع اینقدر بازی سرم در آوردن. ۲ بار کنسل شد بخاطر این که استاد داورم آماده نبود!
دیگه بار سوم هم مطمئن نبودم دفاع برگزار می شه.. مارگزیده شدم و ترسیدم شرمنده دوستان بشم. به هرحال همین که گفتین هم خیلی خیلی خوشحالم کردین .
درویش خان کتل دختر در قدیم یکی از زیستگاه های شیر آسیایی بود کاکو!
راستی نیایند درخت بنه را در امازاده به اسم مبارزه با خرافات قطع کنند؟
اون دراختایی که در گیلان قطع کردند چند فروختند؟
سلام
در جواب مهتا :
در بوشهر به بنه شما ، بنک می گویند و کوچکش را همانگونه که شما گفتید کل خنگ .
از درویش عزیز هم تشکر که به خاطر مطالب زیبایش و منتظر عکس هایی که گفتید از بوشهر خواهید گذاشت هستیم تا شاید در این جا و بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر فاصله از شهر و دیار – یادی و خاطره ای بار دیگر زنده شود.
بدرود.
واقعا تصاویر روح نواز و لذتبخشی بود .سپاس.
در ضمن موخره ها عالی بود.
با مؤخره ۲ تا حد زیادی موافقم . اینکه بعضی ها بدون اینکه هیچ تلاشی بکنند یا خصوصیت منحصر بفردی داشته باشند ، جایی به دنیا میان که تاج سر می شن و کسی هم نمی تونه بهشون بگه بالای چشمت ابروست .
در مورد مؤخره ۱ …. نظری نمی دم . جو سنگین اینجا منو گرفته .
سلام استاد درویش عزیز
خوشحالمکه می بینم ژس از آن ضایع دردناک دوباره به فضای مجازی انترنت قدم نهاده اید
ممنون از اینکه با مطلب زیبای خود یادی از شهر تاریخی کازرون زادگاه من و شهری با طبیعت بکر وچهارفصل نمودید عکس های زیادی از پیر بنکی و جنگل های اطراف آن دارم که اگر خواستید براتون ایمیل می کنم .
در ماههای قبل مطلبی در وبلاگم گذاشتم با عنوان پیر بنکی معجزه طبیعت کازرون که اخیرا هم در یکی دو تا از نشریه های شهر ستان چاپ شد .
در قبرستان مجاور این امامزاده سنگ قبرهایی با قدمت بیش از ۴۰۰ سال وجود دارد
از اطلاع رسانی شما ممنونم
سلام مجدد استاد درویش
این لینک همون مطلب قبلیه که عرض کردم
http://kazeroongeo.blogfa.com/8710.aspx
راستی جناب درویش اگر فرصت نمودید سری هم به ما بزنید
باسلام .
معلومات جالب وعکس زیبائی دیدم .
یکی از شهرهای جنوب استان بوشهر ( بنک ) نام دارد
یکی از وجه تسمیه به بنک طاهرا در قدیم درکوهای این شهر درخنان بنه که به ثمر آن بنک می گویند بشکل انبوه وجود داشته .
متاسفانه به مرور برای سوخت بکار رفته و ازبین برده اند .
یکی از شهرهای جنوبی استان بوشهر ( بنک ) است ظاهرا در قدیم در کوهای این شهر درختان بنه که به ثمر آن بنک می گویند فراوان بوده است متاسفانه تخریب وهیزمش کرده اند . تاکنون کم وبیش هم در کوه وجود دارد که آز انها عکس گرفته ودر وبلاگ گذاشته ام .
دربشرویه که اتفاقاً کویرزیبایی هم دارد ضرب المثلی داریم با این عنوان
هرچه کنه بز به بنه بنه کنه به پوست بز
برگردان: هرچه کند بز به بنه بنه کند به پوست بز
پیشنهاد مفاهیم زیست محیطی وطبیعی را در ادبیات جستجوکنیم تا ازاین رهگذر به نگرش پیشینیان وتاریخ پی ببریم
سلام.ممنون .خیلی خوب بود.از دست اندرکاران وبسایت
به این خوبی سپاسگزارم
با تشکر از مطالب خوبتون