امروز – 14 خرداد 86- قبل از ظهر داشتم يه كارتوني از تلويزيون نيگاه مي‌كردم كه در باره‌ي زندگي امام خميني (ره) بود و بلاهايي كه سر طرفداراش مي‌اومد و سربازا مردم رو گلوله مي‌زدند … خيلي ناراحت شدم؛ چون كه تازه‌گي‌ها هر چي فيلم و سريال و كارتون مي‌بينم، آخرش توش همه به جون هم مي‌افتند و شروع مي‌كنند با همديگه دعوا كردن و جنگيدن … اينه كه از ماماني – كه تو آشپزخونه مشغول پخت و پز بود – پرسيدم: چرا آدم‌ها با هم مي‌جنگند و مي‌رن سرباز مي‌شن و از اين جنگيدن خسته هم نمي‌شن؟! پدر كه صداي پرسش منو شنيده بود، منو صدا كرد و در حالي كه معلوم بود از اين سؤال پسرش خيلي حال كرده! شروع كرد به دادن يه سري جواباي بي‌سرو ته!! كه من چيز زيادي ازش نفهميدم. البته يه جوري رفتار كردم كه طفلكي متوجه نشه و تو ذوقش نخوره!!
خلاصه گفتم از شما بپرسم؛ شايد جواب بهتري براي پرسش من داشته باشيد.
عزیز دلم سلام
خوبی؟
ببین به بابا مامانت بگو که هر چیزی که خودت میگی برات بنویسند تو وبلاگ به خدا قشنگ تره!