پدر: اروند جان مگه آقای اتابکی (معلم ویولون) به شما نمی‌گه همواره از روی نت بخوان و بزن؟ پس چرا باز به دفترچه نت نگاه نمی‌کنی و واسه خودت آهنگ می‌سازی؟!
اروند(با اعتماد به نفس و خونسردی کامل): ای بابا! نت چیه؟ من یه مخ دارم تو پر و باحال و پر از صفحه سفید که توش همه چی یه بار که بشنوه یا ببینه، حفظ میشه و می‌مونه!
پدر در این لحظه سکوت کرد …
شما فکر می‌کنید آیا کار بهتری هم می‌تونست اجام بده؟!
نتیجه‌گیری اخلاقی:
واسه موفقیت نباید صبر کنید تا به طرفتون بیاد؛ باید برید و به چنگش بیارید و نترسید! هیشکی به اندازه شما نمی‌دونه که چه مخی دارید شما!
باریکلا اروند . بابای اروند حتما اروند نت خوانی رو حرفه ای یاد گرفته و سریع حفظ میشه و از حفظ و با رعایت همه فاصله ها می نوازه. آفرین پسر باهوش و هنرمند. استیل پاهاشو نگاه کن داره می شمره با پاهاش این یعنی با نت می زنه .
من چقدر خوشحالم که دوست کوچولوی هنرمندی مثل اروند دارم
درود بر سانی که اروند رو بهتر از پدر درک می کنه!
من شيفته اين اعتماد به نفستم اروند جان . درضمن اين عكس سياه و سفيد هم بسيار زيباست و ناميزون بودن عينك زيباييشو دوچندان كرده .
اعتماد به نفس من واسه اينه كه در نزديك ترين ماه به آبان به دنيا آمدم!
خوشا به حال اروند که مخ داره من اونم ندارم
مرا ببوس مرا ببوس..ای دلبر زیبا……
شما چقدر شكسته نفس هستيد عمو …
استاد درویش
موتسارت توی سن 6 سالگی بداهه می نواخت و پدرش نت ها رو می نوشت … چون تا اون موقع هنوز یاد نگرفته بود نوشتن رو…
اروند جان …. هم چنان ادامه بده، عسیسم (:
ادامه می دم جانم … ادامه می دم! راستی! منظورت از استاد درویش؛ همون “شرک” خودمونه؟
اروند کلاس بسکتبال خوبه.
مگه تو و نيلوفر مي ذاريد؟!
خیلی دوست داشتم منم ویولون میزدم ولی پولشو ندارم.خوش به حالت اروند جان
من………من………برام فرقی نداره
من دارم از دنیا میرم………….فقط یه خواهش دارم
اونم اینه که یه آهنگ برام بساز به نام از این دنیا سیرم
خداحافظت باشه دوست دارم
به نوازندگان پیانو و ارگ نیازمندیم برا تبادل نظر و اطلاعات همدیگر azadt97@yahoo.com