14 مارس 2010 آیین‌های روز مقابله با سدسازی در جهان برای سیزدهمین سال پیاپی برگزار شد. به همین مناسبت، مراسمی هم در روز 24 اسفند در تالار ارشاد شهرستان تنکابن، به همت گروه دیده بان کوهستان، جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست تنکابن و خانه کشاورز برگزار شد و در آن تنی چند از شخصیت‌های علمی و سیاسی کشور و منطقه سخنرانی کردند.
نکته‌ی جالب اما تغییر عنوان همایش بود که به «همایش بزرگ یک روز با طبیعت» تغییر نام یافته بود! نکته‌ای که در یادداشت پیشین هم به چرایی آن اشاره کردم.
به راستی چرا باید دایره‌ی نقد علمی و کارشناسی را چنان تنگ بگیریم که حتا انتقاد از مدیریت آب و تمایل افراطی به راهکارهای سازه‌ای در این حوزه باید در شمار خطوط قرمز و حساسیت‌برانگیز قرار گیرد؟
وقتی از برگزاری همایش روز جهانی مقابله با سدسازی بهراسیم، از چه و که می‌ماند که نهراسیم؟
بین خودمان باشد یکی از آن سه کت خاکستری پوشی که پشت من نشسته بودند اصلا نمی دانست همایش برای چه برگذار شده است!
بروید و تا آخرش را بخوانید
فعلا که همه دوستان با سرعت باورنکردنی مشغول فعالیت!!هستند
شبی ملا نصرالدین به هنگام عبور از گذر دید عده ای دزد دارند قفل مغازه ای را می برند پرسید چه می کنید؟
گفتند:کمانچه می زنیم!
پس کو صداش؟
..صداش فردا در میاد عمو جان!!!
واقعا که وای اگر از پس امروز بود فردایی!!!
آقای درویش ،
واقعا سدها ، سازه های مضری هستند؟
یعنی تمام سدهایی که در دنیا ساخته شدند مضر هستند؟
پاسخ:
اخیرن بر روی 10 هزار سد در نقاط مختلف جهان واسنجی صورت گرفت؛ آن هم توسط 1000 دانشمند برجسته جهان. جالب است که حتا یک سد وجود نداشت که فوایدش بیشتر از ضررهایش باشد!
ساخت سد یعنی جنگ با قوانین طبیعت و این جنگ باید آخرین انتخاب و در شرایطی کاملن استثنایی و موقت باشد.
سدها، کارمایه ها را به هدر و پایداری ها را سست می کنند.
مشكل همينه ديگه! همينه كه نم يترسيد. اصلا بايد بترسيد.
در ضمن داشتم تلاش مي كردم حسابي. يك شرط روي شرط تو بستم و براي ناصرخان كامنت كردم. ببينيم كي مي بره.
من هم هستم امیر جان … منتها حالا چرا غیر رشتی؟!
خوشحالم. در ضمن بايد غير رشتي باشه كه مزش بيشتر باشه؟ تندترش مزه ميده. نميده؟
نمی دونم! باید از سروی بپرسم ببینم با نظرت موافقه یا نه؟!