در اسفند ماه گذشته، سفری به چهارمحال بختیاری داشتم تا در جمع اساتید و دانشجویان دانشگاه شهرکرد و نیز مدیران و کارشناسان اجرایی و منابع طبیعی استان، به مهم‌ترین چالش‌های سد راه پایداری منابع طبیعی اشاره کنم.
در این باره می‌توانید، گزارش مشروحی را بر روی درگاه مجازی دانشگاه شهرکرد بخوانید. همچنین مصاحبه‌ی نگارنده با خبرگزاری ایسنا نیز در این نشانی قابل مشاهده است.
آنچه که در شهرکرد امیدبخش بود، مشاهده‌ی علاقه‌ی روزافزون جوانان به گرایه‌های محیط زیستی بود؛ علاقه‌ای که امیدوارم در سال 1389 منسجم‌تر و سازمانی‌تر عمل کرده و به تأسیس یک نهاد دانشجویی مشخص و شناسنامه دار محیط زیستی منجر شود. نظیر حرکت ارزشمندی که دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شیراز تحت عنوان «رستاک» انجام دادند و در حقیقت، سبب سرخ شدن صورت دانشجویان محیط زیست و منابع طبیعی آن دانشگاه را موجب گردیدند!
گزارش کوتاه و مصوری از عملکرد رستاکی های نازنین در هفته‌ی منابع طبیعی را هم می‌توانید بر روی تارنمای معاونت فرهنگی دانشگاه شیراز ببینید و بخوانید.
دست مریزاد به همه‌ی دانشجویان عزیز در دو دانشگاه شهرکرد و شیراز و به امید شنیدن خبرهای سبزتر از آنها در سال 1389.
اینآقای سپید پوش همان کاکو محتبی لوطی منش نیست؟
گمان داشتم ایشان در کارآزاد باشند مثلا یک بنگاه باربری بزرگ و یا کار پیمانکاری ساختمان
بزنم به تخته از این شجاعت از این خانم خبرنگار نترسیدید شب با این هیبت به خواب های طلایی شما قدم بگذارد؟
ماشالله!!!خالو هومان کجایی
چرا خودشه … مجتبی در حال حاضر دانشجوی دوره دکترا در دانشگاه کیل بلژیک و در رشته خاکشناسی است. خالو هومان هم کنار دستش نشسته است!
ناز نفسش
یک کاری بکنه کاکو که دریای معرفته منو که شوره زار مروت هستم برای ادامه تحصیل به فرنگ ببره
قول می دهم اولین جانداری رو که کشف کنم به افتخار حامی خودم نام اورو با لاتین بر روی آن موجود بگذارم
…آقا کجایی سایپا خودش بریده و خودش دوخته رفته چهل هزار اصله نهال در به اصطلاح پارک های خجیر و صرخه حصار کاشته مگر ورود گونه های جدید به مناطق حفاظت شده روی اصولی نیستچرا سینه چاکان انتقال آهو به قطر ساکت هستند
مگر
پاسخ:
خودت می تونی برای مجتبی ایمیل بزنی:
[email protected]
در ضمن مگر می دانی که گونه های غیر بومی در خجیر کاشته شده است؟
شما چقدر سربزیر و متین هستید به هنگام مصاحبه تنها به میکروفن نگاه می کنید اگر خانم جوادی بود حتما مصاحبه کننده را (نه مصاحبه شونده را!) به پردیسان می برد
وای
مصاحبه شونده را می برد اتفاقن!
برای گروه رستاک سر فرازی و عمر طولانی آرزو می کنم
دقت کردین!؟من رسما به اینجا چسبیدم و کار و زندگی رو تعطیل کردم!
چه كارو زندگي بهتر از اين چسبيدن؟!
ديدي داري ناشكري مي كني!!
ناشکری!؟
شما که می دونین من برای همین که بی خفگی نفس می کشم در هر لحظه شکر می کنم ؛
چه برسه به چنین حادثه ی خیسی
آفرين … خوشم اومد!
درود.