گزارشها حکایت از آن دارد که در طول 24 ساعت از آسمان ریودوژانیرو به حدی باران باریده (288 میلی متر) که در طول یک سال هم در ایران نمیبارد! و البته باران همچنان ادامه دارد …
آری ریزش 288 میلیمتر باران در یک سال میتواند برای مردم زابل که از میانگین بارندگی 50 میلیمتر در سال بهرهمند هستند و سالهاست به جای بلمرانی در هامون به تثبیت شنزارهایش میپردازند، شیرینترین رؤیا باشد، امّا برای اهالی سبزترین کشور جهان، هرگز چنین نیست و حتا میتواند علاوه بر مرگ دست کم 200 انسان بی گناه، به افزایش جابه جایی خاک و تشدید فرآیند تخریب سرزمین (Land degradation) و بیابانزایی منجر شود!
امّا به راستی چرا اینگونه شده است؟ کافی است نگاهی بیاندازیم به رخدادهای حادثهبار در طول نیم قرن اخیر تا دریابیم که چگونه با افزایش دانایی بشر و تسلطش بر ابزارهای فناورانهی فرامدرن و پیشرفت حیرتانگیز و شتابناک مهندسی سازهای، خسارتهای رخداده بر جان و مال آدمی ناشی از حوادث طبیعی نظیر سیل و طغیان رودخانهها، ریزش کوه و لغزش زمین، زلزله، توفان، آتشفشان و خشکسالی و … به طرز شگفتآور و نگرانکنندهای افزایش یافته است.
تصویر نیمه مغروق امروز ریودوژانیرو و مردمان دردمندش که در تمامی درگاههای مجازی معتبر جهان قابل مشاهده است، میتواند تداعیکنندهی فردای نیویورک در این کابوس مشهور ناشی از تغییر اقلیم (Climate Change) و جهان گرمایی (Global warming) باشد.
و غمانگیزتر آن که، بشر مغرور امروز، خود با عدم توجه به اصل پروانه، با غره شدن به توان مهندسی خویش و با تجاوز به حریمهای طبیعی در کوهستانها و رودخانهها – مانند سیل قم – عملن سبب میشود تا به طرز ناعادلانهای رخدادهای طبیعی را با عنوان بلایای طبیعی – Natural disaster – بنامیم و نعمتها را نقمت بخوانیم.
و بعد هم بگوییم: خدا خواست و تمام!
امّا به قول دکتر کوثر عزیز در سخنرانی اخیرشان در دانشگاه شیراز: خداوند کی میخواهد تا من و تو خانه و کاشانهی خود را از دست دهیم؟ چرا چنین بیرحمانه در حق آن دوست آسمانی تهمت روا میداریم؟
مؤخره:
ممنون از مدیران عزیز تارنماهای زمستان/ یل قوان، پالاس ایرانی و سبزامین که مخاطبان خویش را به حمایت از مهار بیابانزایی در مسابقهی جهانی برترین وبلاگ محیط زیستی ایران فراخواندهاند. همچنین از دیدهبان عزیز محیط زیست ایران بابت تجهیز آن لشکر 600 نفره و تشویقشان به پارو زدن، قدردانم.
آخرین وضعیت رتبهبندی 11 وبلاگ برتر محیط زیستی جهان را میتوانید در این نشانی رصد کنید. فعلن که دوباره جای بنگلادش و اسپانیا تغییر کرد (هر دو 31 درصد آرا را دارند و مهار بیابان زایی با 14 درصد در مقام سوم است).
ببخشيد مهرداد جان.
تصحيح كردم.
ممنون.
با اجازه ممدآقا:اشكار جان ويلاي درباري، ذغال خوب، جنس سناتوري والبته رفيق بد همه ميشه همون كه ميدوني
اجازه من هم دست شماست …
اينجا خونه خودته مهرداد عزيز.
جناب درویش روزگاری نیز در کشور ایران بارندگی به قدر زیاد بود که سال 1358 آبهای سطحی به تنور خانه راه یافت ولی در این جند سال میزان آبهای زیر زمینی به پایین ترین سطح خود رسیده است