دکتر حسین قدیری و biochar

    سه‌شنبه – 25 بهمن ماه 1390 – یکی از دانشمندان به نام ایران که متجاوز از 26 سال است در قدیمی‌ترین گروه پژوهشی محیط‌زیست استرالیا واقع در دانشگاه گریفیث مشغول به کار است، مهمان ما در مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور بود تا از تازه‌ترین پژوهش‌هایش در مورد بایو چار – biochar سخن گوید؛ ماده‌ای ذغال مانند که از تبدیل مواد آلی و بقایای گیاهی عمدتاً موجود در اراضی کشاورزی بدست می‌آید و خاصیتش این است که دوباره کربن موجود در خودش را به این راحتی‌ها به نیوار پس نداده و بدین ترتیب در کاهش انتشار یکی از مهم‌ترین گازهای گلخانه‌ای جهان مؤثر خواهد بود.

    یک نکته جالب دیگر که دکتر قدیری، استاد سابق دانشگاه جندی شاهپور اهواز (شهید چمران) در این سخنرانی مطرح کرد؛ تغییر رویکرد دولت استرالیا از دهه‌ی 90 میلادی در مورد سیاست‌های بخش کشاورزی‌اش بود؛ سیاست‌هایی که سبب شد تا در طول چند دهه، استرالیا به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان کشاورزی در جهان مطرح باشد، اما خسارت‌های سنگین وارد آمده بر منابع آب و خاک این کشور و تشدید فرسایش خاک، اُفت محسوس سفره‌های آب زیرزمینی و کاهش زیگونگی حیات، سبب شد تا یک بازنگری بنیادی در این سیاست‌ها اعمال شود و اینک فقط از آن تولیدی در کشاورزی حمایت می‌شود که به پایداری بوم‌شناختی سرزمین آسیب نرساند و به این ترتیب، استرالیا ترجیح داد نامش از سیاهه‌ی کشورهای صادرکننده محصولات کشاورزی خارج شود.

    در این باره البته روز یکشنبه آینده در برنامه طلوع شبکه چهارم سیما و از حدود ساعت 8:15 صبح به اتفاق استاد حسین قدیری بیشتر گفتگو و بحث خواهیم کرد.

    تا آن زمان می‌توانید با برخی از مهم‌ترین تألیفات این استاد پرافتخار ایرانی در این نشانی بیشتر آشنا شوید؛ مردی که تاکنون ده‌ها خاکشناس ورزیده را به جهان معرفی کرده و آموزش داده و بیش از 130 مقاله ISI منتشر شده در معتبرترین ژورنال‌های بین‌المللی دارد و با این وجود، سخت دوست‌داشتنی و بسیار فروتن است.

14 فکر می‌کنند “دکتر حسین قدیری و biochar

  1. محمد درویش نویسنده

    از طیف پیامک ها و بازخوردهایی که در طول 8 ماه گذشته دریافت کرده ام؛ تقریباً از همه اقشار مخاطب برنامه هستند؛ از دانشجو و دانش آموز و خانم های خانه دار تا مدیران کل و حتا معاونین رییس جمهور و وزرا!

  2. مسعود

    چه خوش که افتخار هم وطنی با چُنین فرزانه ای را داریم.

    زنده باشند

  3. نرگس روحانی

    سلام اقای درویش سپاس از جهت اینکه قبول زحمت کردین به سمینار امدین خواستم تقاضا کنم برنامه را میشه ضبط کنید و در سایت بزارین که ما که کارمندیم و دسترسی به تلویزیون نداریم هم مستفیض بشیم؟

  4. محمد درویش نویسنده

    درود بر شما خانم روحانی … امکان آپلود برنامه بر روی سایت وجود ندارد، زیرا حجمش بسیار زیاد است. اما دو نوبت از شبکه جام جم باز پخش دارد.

  5. ولیپور

    باسلام
    اگر برایتان مقدور است ایمیل جناب آقای دکتر قدیری را میخواستم.
    با تشکر

  6. محمد کرام الدینی

    درود بر جناب درویش، مرد همیشه بیدار. من مدتی در خواب بودم و از وبلاگ شما غافل که از ورود این مرد بزرگ به میهن خبردار نشدم. روزی به اتفاق دوستی در دانشگاه گریفیث به دیدار این مرد رفتم. شاهد بودم که در همان موقع مشغول خدمت به یکی از دانشجویانی بود که قرار بود به آنجا سفر کند. او بدون دوستی و آشنایی قبلی با این دانشجو برایش خانه اجاره کرده بود و مقدمات ورود و اقامت او را فراهم آورده بود. ایرانیان آنجا او را مردی می دانستند که در خدمت به هم میهنان از هیچ کوششی فروگذار نمی کند. او صرف نظر از کارهای علمی، انسانی شریف است. گواهی می دهم که ایشان سخت دوست داشتنی و بسیار فروتن است.

  7. محمد درویش نویسنده

    درود بر شما جناب کرام الدینی عزیز و ممنون از شهادت دل چسب تان.
    خوشبختانه استاد تا یکشنبه آینده در ایران هستند و شما می توانید با شماره تلفن زیر با این مرد شریف تماس بگیرید:
    09370242481

  8. محمد جواد مسعودنیا

    با درود،جناب آقای درویش آیا هنوز هم آقای دکتر در دانشگاه گریفیث تدریس میکنند؟جطور میتونم با ایشون ارتباط برقرار کنم؟

  9. محمداورنگی خورزوقی

    درود برشما آقای دکتر حسین قدیری اهل و زاده شهر خورزوق اصفهان هستند و همه اهالی محل به وجود ایشان و برادر بزرگترشان دکتر علی قدیری افتخار میکنند
    با کمال تشکر

  10. محمد هوشمندزاده

    سلام.جناب آقای درویش.اگر محبت کنید ارتباطی با دکتر قدیری برقرار کنید.و بنده را به ایشان معرفی نمایید.می خواستم چند کار و مقاله پژوهشی در مورد رودخانه های مرزی خوزستان مانند اروند که متاسفانه در مقالات به شط العرب معروف و معرفی شده و در آن مقالات نام خلیج فارس به خلیج عربی تغییر یافته و چاپ هم شده اند با کمک دکتر قدیری چاپ کنیم.البته این کار از چند منظر قابل بررسی است
    ۱.عدم کار پژوهشی از طرف ما بر روی رودخانه های مرزی
    ۲.نیاز به کار پژوهشی بر روی این رودخانه ها
    ۳.ایستادگی در برابر تغییر نام هایی که در مقالات صورت گرفته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.