🔻دنیا را به آسپرگرها بسپارید!🔻

🔻دنیا را به آسپرگرها بسپارید!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ #گرتا_تونبرگ در کمتر از یکسال چیزی شبیه به معجزه را رقم زده است؛ دختری بااراده، شجاع با ضریب هوشی حیرت‌انگیز، شفاف و بدون رودربایستی. درست مثل همه‌ی آنهایی که مبتلا به نوعی اختلال نورونی موسوم به #آسپرگر هستند. و دقیقاً از همین روست که باید این نوجوان ۱۶ساله سوئدی را جدی گرفت. چرا که دنیا پیش از او، #لیونل_مسی، #بیل_گیتس، #آلبرت_اینشتین، #پیکاسو، #موتزارت، #میکل‌آنژ و بسیاری از آسپرگری‌های نابغه و تاریخ‌ساز را جدی گرفته است. چند روز پیش در واشنگتن دی سی، گرتا به همراه رهبران جوان جنبش اقلیمی به قانونگذاران آمریکایی اعلام کردند که آنها تاکنون برای پیشگیری از یک فاجعه اقلیمی اقدامات فوری انجام نداده‌اند. گرتا که از جانب حزب دمکرات به جلسه‌ کارگروه بحران اقلیمی در سنای آمریکا دعوت شده بود، به شرکت‌کنندگان گفت: «ما را به این جلسات دعوت نکنید تا بدون هیچ اقدام دیگری فقط بگویید که ما چه اندازه الهام‌بخش هستیم. من می‌دانم که شما تلاش می‌کنید، اما متأسفانه نه به اندازه کافی.» آدم وقتی سخنان صریح و پراحساس و در عین‌حال دقیقش را می‌شنود، با خود می‌گوید: کاش دنیا را می‌شد از سیاستمداران گرفت و به آسپرگرها سپرد. رهبران جوان اقلیمی برای پشتیبانی از Green New Deal که از جانب اِد مارکی، سناتور دمکرات از ایالت ماساچوست و الکساندرا اکاسیو کورتز نماینده نیویورک در مجلس حمایت می‌شود، به بازدید از کپیتال هیل (ساختمان کنگره ایالات متحده) رفتند و توانستند با همتایان خود از ایالت‌های گوناگون آمریکا ساعت‌ها گفتگو کرده و عملاً دانالد ترامپ و سیاست‌هایش را به چالش کشند که شاید اوجش در روز دوشنبه گذشته – ۲۳ سپتامبر – در اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل با سخنرانی شورانگیز گرتا و واکنش شفاف و ناراضی‌وارش به حضور ناگهانی #ترامپ در جلسه رخ داد.

🔹️خواننده عزیز #روزنامه_شرق!
هیچ از خود پرسیده‌اید که چرا وقتی در بیش از دوهزار شهر و یکصد و پنجاه کشور جهان راهپیمایی‌های چندصدهزارنفری نوجوانان، دانش‌آموزان و دانشجویان در اعتراض به انفعال رهبران جهان در مواجهه با خطر #جهان‌گرمایی برگزار می‌شود؛ در ایران کسی دعوت گرتا تونبرگ را جدی نمی‌گیرد؟! آن هم کشوری که خود بیش از همه قربانی جهان‌گرمایی است؟ آیا محافظه‌کاری بیش از حد و غربالگری‌های افراطی گزینشی به همراه تشدید نگاه‌های امنیتی به کنشگران محیط‌زیستی، سبب نشده تا نسل نوجوانان و جوانان امروز وطن با توصیه موکد والدین‌شان کمترین تعلق به جنبش‌های اجتماعی را از خود بروز دهند؟ به گمانم اگر می‌خواهیم ژینایی را به طبیعت بازگردانده و دولتی مسوولیت‌پذیر در حوزه محیط‌زیست داشته باشیم، باید اجازه دهیم تا نوجوانان و جوانان کشور فریادهاشان رساتر شود. کسی چه می‌داند، شاید در ایران هم اگر یک نظام آموزش و پرورش خلاق و هوشمند می‌داشتیم، آنگاه گرتاهای فراوانی می‌توانستند به آفتاب آینده و پرامید وطن سلامی دوباره دهند.

https://t.me/darvishnameh/8737

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.