🔻دیوار کوتاهِ کنوکارپوس و دکل‌های بلند نفت!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
✍ در اینکه همه باید با ورود و استقرارِ گونه‌های غیربومی و مهاجم، مثل #پالونیا، #کنوکارپوس، #کهور_آمریکایی و … مخالفت کرده و خواهانِ معرفی و جایگزین‌کردنِ گونه‌های ایرانی متناسب با شرایط زیست‌بوم باشیم، شکی نیست. اما اینکه کسی بخواهد مشکل ترافیک تهران را به گردنِ کاشت توت آمریکایی در زمان قالیباف اندازد؛ یا ناپدیدشدن دکل نفتی را به کاشت کهور آمریکایی در سواحل بوشهر مرتبط کند؛ یا کاهش سطح آب در کاسپین را مرتبط با مافیای پالونیا بداند و یا بحران آلودگی هوا و مشکلات تنفسی مردم اهواز را یکجا در سبد کنوکارپوس بریزد، به نظر اندکی ناجوان‌مردانه یا شاید ناجوان‌زنانه باشد! در همین ارتباط گفتگوی #مهرنوش_طافیان با نگارنده را مطالعه فرمایید:
📝 محمد درویش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور با بیان اینکه خوزستان قطب صنعت نفت، گاز و کشاورزی ایران است؛ وجود تالاب‌ها، آب فراوان، خاک ایده‌آل کشاورزی و غیره را از عوامل زیگونگی ارزشمندِ این استان می‌داند و معتقد است ظرفیت ویژه گرمایی و مولفه‌های جغرافیایی/اقلیمی سبب شده خوزستان جز مناطق برخوردار باشد. درویش با رد کاشت گیاه غیر بومی کنوکارپوس، کهور آمریکایی و یا پاکستانی، فعالیت‌های صنعتی بی‌ضابطه را عاملی برای تسریع نابودی تالاب‌ها، رویشگاه‌های طبیعی و مرگ جانداران می‌داند؛ رخدادهایی که درنهایت افزایش تولید ریزگردها، آلاینده‌های صنعتی و اُفت کارایی سرزمین را موجب می‌شود. چرا که با این ندانم‌کاری‌ها منطقه را به سوی بیابانی‌شدن سوق می‌دهند. وی با اشاره به خشک‌شدن تالاب هورالعظیم و افزایش بارگذاری در بالادست به بهانه‌ی کشاورزی ناپایدار و نامتناسب با واقعیت‌های ادافیکی خوزستان چون توسعه کشت نیشکر و برنج، تجمع بی‌سابقه فلرهای نفتی و آلودگی‌های ناشی از سوختنِ پسماند نیشکر، نه تنها وجود این صنایع را بدون رعایت هنجارهای محیط‌زیستی در ارتقای سطح کیفی زندگی مردم بی‌تاثیر می‌داند، بلکه معتقد است کاری می‌کنند که مردم از نعمتی به نام باران در هراس باشند.
🔹️ریشه مشکل را بزنید!
درویش، کنشگری که سالهاست در حوزه‌ی محیط‌زیست فعالیت می‌کند، با اشاره به این موضوع که درخت کنوکارپوس در برخی از مناطق دنیا کاشت می‌شود، می‌گوید: وقتی این درخت را هرس می‌کنند، ویژگی آلرژی‌زایی آن به شدت کاهش می‌یابد و گزارش چندانی نیز در این زمینه از کشورهای دیگر و یا حتی شهرهای دیگر در ایران که این گونه در آن کشت شده، به دست نیامده است. بنابراین نمی‌توان در حالیکه اهواز چند سال است کاندیدای یکی از آلوده‌ترین شهرهای جهان بوده و مبتلا به باران اسیدی است، همه‌ی گناه‌ها را به گردنِ گیاه البته گناهکارِ کنوکارپوس نوشت! در واقع در اینکه باید به سمت جایگزین‌کردن گونه‌های غیربومی با بومی چون کُنار و نخل و … در خوزستان رفت، شکی نیست؛ اما سهم لابی پرقدرت نفت و نیشکر و جنگ خلیج‌فارس را هم در بروز این آلایندگی‌ها نباید نادیده گرفت. درویش ضمن اشاره به حدود ۸ هزار نوع گیاه بومی در کشور، سود‌طلبی برخی از عوامل واردکننده و همچنین یک شبه راه هزار ساله رفتن دستگاه‌های اجرایی نظیر شهرداری را دلیل استفاده از این نوع گیاهان می‌داند.
🔹️اقلیم را بر هم زدیم!
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور می‌گوید: ریزگردها، تراکم آلاینده‌های صنعتی، سوزاندن پسماند نیشکر، کشاورزی‌های بی‌رویه و انبوه تراکم فِلرها باعث تشدید تلاطمات آب و هوایی، تغییرات چشمگیر دمایی و به دنبال آن بروز مشکلات اخیر است. وی سلاح‌های خطرناک و شیمیایی به کار رفته در جنگ‌های منطقه‌ای نیز که در چند دهه‌ی اخیر در عراق و کویت رخداده – با توجه به جهت باد غالب منطقه – را مزید بر علت می‌داند و معتقد است عوارض ناشی از این جنگ‌ها که مهمترین آن تولید گازهای سمی است، ممکن است در بروز این عارضه‌های تنفسی بی‌تاثیر نباشد. درنهایت آنکه اندکی عجیب است که هنوز با وجود ده‌ها دانشگاه و مراکز پژوهشی معتبر در خوزستان و کشور، نتوانیم واقعیتِ ناراحتی‌های تنفسی مردم اهواز در چندساله‌ی اخیر را در پاییز مشخص و ریشه‌کن کنیم؛ مگر آنکه سود برخی‌ها در همین تداوم فضای ابهام‌آمیز باشد!
http://akhbarehekmat.ir/fa/news/354