🔻از کوسههای اقیانوس تا الاغهای جزیره هنگام چقدر راه است؟!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
۱️⃣ این بانوی غواص در ویدئوی دوم درمییابد که کوسهای نرمنرمک به او نزدیک میشود! وقتی که بیشتر دقت میکند، ناگهان متوجه میشود زنجیری از دهانِ او آویزان است؛ همانطور که در ویدئو میبینید با شجاعت دستش را در دهانِ کوسه میکند و زنجیر و قلاب ماهیگیری را از دهانش خارج میکند. کوسه به نشانهی قدردانی انگار دورش میگردد و برایش حرکتهای نمایشی اجرا میکند؛ اما تکاندهندهتر و باورنکردنیتر آنکه به فاصله چند دقیقه کوسههای بیشتری دورِ این بانو را احاطه میکنند در حالیکه جملگی از زنجیری در دهان درد میکشیدند!
۲️⃣ یادتان هست قصه #حسین_آقاخانی_زنجانی در #جزیره_هنگام را که پیشتر برایتان شرح داده بودم؟ آنجا هم الاغهای بیشتری به نزد حسین آمدند تا جراحت پایشان را که قوطی کنسرو گردشگران در آن فرورفته و عفونت کرده بود – عکس سوم – درمان کند.
۳️⃣ درواقع کوسهها و الاغها در دو سوی عالم وقتی دریافتند که آن بانوی غواص و حسین از جنس اغلب آدمزمینیها نیستند و اعتمادشان جلب شد، از آنها کمک طلبیدند و مهمتر آنکه به زبان خویش قدرشناسی کردند.
۴️⃣ این پست را هم در کنار پست دیروز میتوان بارها و بارها تماشا کرد و خواند و دریافت که زندگی ژرفتر، زیباتر و الهامبخشتر از آن چیزی است که برخی از تمامیتخواهان متعصب و یکسونگر – چه در حوزه علم، اخلاق یا دین – میخواهند به خوردِ ما دهند. اینکه وقتی کوسههایی که به غلط یا درست به خونخواری معروف شدهاند، رسم قدرشناسی را میدانند، چرا خونخوارهای آدمنما درس نمیگیرند؟
۵️⃣ ضمن احترام به همهی آنهایی که امروز کاسهی صبرشان لبریز و امیدشان را ربوده شده و واهی میپندارند؛ برایشان قطعهای از نمایشنامه دشمنان اثر #آنتوان_چخوف را یادآوری میکنم: “غم هیچگاه بشر را متحد نمیسازد که هیچ؛ بشر را به نفاق هم وامیدارد. پس اگر هنوز افرادی هستند که میپندارند اتحاد بشر با تعمیم اندوه امکانپذیر است، سخت در اشتباهند.” من که با تماشای چندبارهی رفتارِ این کوسهها، آن الاغها، آن گربهها – ویدئوی چهارم – و آن کوسهنهنگ پست پیشین، شادی و امیدم بیشتر میشود و واقعیتر میتوانم بخندم به روزگاری که بزرگترین انتقام از او، پایکوبی، نفسکمنیاوردن و شادماندن است.
#بیاییم_امید_را_ممنوع_الخروج_کنیم
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
https://instagram.com/p/B55lJfKF8xU/?igshid=11cfwa2iu8gr2