🔻چه کنیم تا حالِ محیط‌بان و طبیعت هر دو خوب شود؟🔻
🇮🇷: @darvishnameh
گفتگوی ابوالقاسم رحمانی با محمد درویش در فرهیختگان، ۱۴تیر ۱۳۹۹
✍بیش از ۱۳۰ نفر از محیط‌بانان ما تاکنون شهید شده‌اند. صد‌ها نفر هم زخمی شده‌اند و خانه و خانواده بسیاری از آنها هم در این درگیری‌ها آسیب دیده است. یک جنگ اعلامنشده بین محیط‌بانان، جنگلبانان و متخلفان که اغلب جامعه محلی یا شکارچیان و قاچاقچیان چوب هستند، در جریان است. مساله غم‌انگیز این است که در هیچجای دنیا امکان ندارد یگان‌‌های حفاظت محیط‌زیست تا این حد درمعرض خطر از دست دادن جان و تهدیدهای امنیتی باشند. اگر این را با ناامن‌ترین کشور‌های آفریقایی هم مقایسه کنید، رنجر‌ها در آنجا هم این میزان تلفات نداده‌اند. در ایالاتمتحده آمریکا که پنج برابر ایران وسعت مناطق حفاظتشده دارد، در طول ۹۰سال گذشته ۲۵نفر از رنجر‌ها یا محیط‌بانان کشته شده‌اند و همه در اثر حوادث طبیعی بوده است، مثلا از کوه سقوط کرده یا حیوان وحشی به آنها حمله کرده یا آلوده به زهر حیوانی شده‌اند. اینکه ۱۳۰ محیط‌بان ما و اگر جنگلبانان را هم اضافه کنیم بیش از ۱۴۰ نفر می‌شود، در کشور ما شهید شده‌اند، نشان می‌دهد یک مشکل جدی وجود دارد. افزایش شکار، جنگل‌خواری و قاچاق چوب به‌دلیل نبودحمایت سیستم از محیط‌بانان است.
محمد درویش در ادامه با انتقاد از این رویه که مشکلات محیط‌زیستی و ضعف در محیطبانی را به گردن مردم می‌اندازند، گفت: نباید این اتهام را بزنیم که مردم فهم درستی در حوزه محیط‌زیست ندارند و باید تنبیهات را بیشتر کنیم. این مردم همان مردمی هستند که جان برکف الان آتش را خاموش می‌کنند که چهار نفر از مردم هم برای همین ازخودگذشتگی امسال شهید شدند. هرموقع که از مردم درخواست کمک می‌کنیم، کمک می‌کنند پس مردم مشکلی ندارند بلکه نوع مدیریت در حوزه محیط‌زیست و منابع طبیعی به‌شدت مردمگریز است و به‌شدت سهم اندکی از شیوه‌‌های جلب مشارکت مردمی و تکنولوژی‌‌های روز دارد. این خطر ایجاد می‌کند. این بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند. در همه‌جای دنیا محیط‌بانان به تجهیزات سنجش از راه دور مجهز هستند. به این ترتیب می‌توانند منطقه مورد مدیریت خود را با استفاده از این تجهیزات و دوربین‌‌های مخصوص مورد بررسی قرار دهند. اگر متخلفی وارد منطقه شد، بهراحتی با این دوربین‌‌ها شناسایی کرده و به دادگاه و دادستانی معرفی کنند. نیازی نیست محیط‌بان یا جنگل‌بان با متخلف درگیر شود که قتل یا جرحی اتفاق بیفتد. ما همچنان با همان روش‌‌های بدوی انتظار داریم محیط‌بان با اسلحهای در دست که نمی‌تواند از آن استفاده کند، به جنگ متخلفان برود. مشخص است حاصل به ریختن خون بیشتر می‌انجامد؛ محیط‌بان اگر شانس بیاورد و نخستین تیر بهسمت او شلیک شود و کشته نشود، حق دارد دفاع کند و شلیک کند ولی اگر بخواهد خود به مدیریت و حلوفصل کردن مشکل اقدام و متخلف را دستگیر کند و متخلف بخواهد مقاومت کند و در این میان درگیری اتفاق بیفتد و نتواند ثابت کند اولین تیر را متخلف شلیک کرده است، محکوم به اعدام می‌شود، همانطور که هشت نفر تاکنون محکوم به اعدام شده‌اند و یک نفر هم سال گذشته از محیط‌بانان ما اعدام شد. چه انگیز‌ه‌ای برای محیط‌بان باقی می‌ماند که وقتی این مشکل ایجاد می‌شود از مایملک تحتامر خود حفاظت شایسته کند. اگر تخلفات بیشتر می‌شود و می‌بینید گروهی چشم بر شکار و تخلف می‌بندند و شکار غیرمجاز افزایش می‌یابد، قاچاق چوب و زغال افزایش می‌یابد، بهخاطر این است که محیط‌بان یا جنگل‌بان می‌گوید سیستم از من حمایت نمی‌کند، چرا باید خود را فدا کنم؟ اصل ماجرا این است که باید با استفاده از تکنولوژی‌‌های روز با تخلفات مقابله کنیم. ما یک سازمان فضایی داریم که اتفاقا این امکانات را بهراحتی می‌تواند در اختیار سازمان محیط‌زیست و سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری کشور قرار دهد. بهجای اینکه محیط‌بان را مجهز به آخرین سلاح‌‌های کشنده روز و جلیقه ضدگلوله کنیم، آنها را مجهز به دستگاه‌‌های فناورانه روز کنیم تا بتوانند در همان مقری که نشسته‌اند همه منطقه خود را تحتپوشش قرار دهند.
مدیریت ضعیف محیط‌زیست از محیط‌بانان چهره نامحبوبی بین جامعه محلی ساخته است
این فعال محیط‌زیست در ادامه با انتقاد از رویه موجود و مدل مدیریتی موجود در سیستم محیطبانی کشور خاطرنشان کرد: «محیط‌بان باید آموزش ببیند، باید طرز مجاب کردن جامعه محلی را آموزش ببیند، نه اینکه فکر کند با استفاده از تفنگ خود می‌تواند جامعه محلی را مجاب کند، چقدر این آموزش‌‌ها را در سازمان محیط‌زیست یا سازمان جنگلها می‌دهیم …
#روزنامه_فرهیختگان
#وضعیت_محیط‌بانان
#روز_ملی_محیط‌بان
#گفتگو_با_محمددرویش
🔸️مشروح کامل این گفتگوی مفصل را در نشانی زیر بخوانید و نشر دهید:
http://farhikhtegandaily.com/printview/179601/