رنگ قرمز بدترین وضعیت و سبز بهترین میزان دریافت ریزشهای آسمانی را نشان می دهد
همان طور که در نقشه‌های پیش رو ملاحظه می‌فرمایید، در طول 5 ماه گذشته (مهر تا بهمن 1387) چیزی در حدود 20 الی 30 درصد از خاک ایران، بیشتر از میانگین درازمدت 30 ساله از ریزشهای آسمانی بهره‌مند بوده است که در این میان، اغلب این نواحی در مناطق خشک و بیابانی در مرکز و جنوب شرق کشور (بلوچستان و جازموریان) قرار دارند. به سخنی دیگر، احتمالاً سال 1388 برای حیات گیاهی و جانوری موجود در اغلب بوم‌سازگان‌های بیابانی ایران، سالی خوب و پرنشاط خواهد بود. اما نکته‌ی ناامید‌کننده‌ی این نقشه‌ها آن است که دقیقاً در آن بخش از مناطق کوهستانی کشور که معمولاً بیشترین میزان دریافت نزولات آسمانی – به ویژه برف – را شاهد هستیم، وضعیت به هیچ عنوان رضایت بخش نیست. در این خصوص، وضعیت زاگرس در غرب کشور بسیار نگران‌کننده می‌نماید؛ به ویژه آن که اغلب این مناطق سال آبی بسیار سختی را نیز در 87-1386 گذرانده‌اند.
البته برخی از مناطق غربی سواحل دریای مازندران در استانهای گیلان و اردبیل شرایطی بهتر از نرمال را سپری کرده‌اند. جالب اینجاست که مناطقی چون اردستان، کاشان و جندق در طول 5 ماه گذشته بیش از 60 درصد آنچه که در دوره‌های مشابه از نعمت باران برخوردار بوده‌اند، برخوردار شده‌اند که از این نظر می‌توان سالی رؤیایی را برای شهرستان‌های شمال و شرق استان اصفهان پیش‌بینی کرد. هر چند خود اصفهان و نواحی جنوبی و غربی آن (از جمله گلپایگان) که معمولاً دارای بیشترین میزان دریافت باران و برف هستند، وضعیتی بسیار نگران‌کننده و خشک را برای دومین سال پیاپی تجربه می‌کنند. نکته‌ای که می‌تواند خشک‌شدن بستر زاینده‌رود و تداوم بحران در تالاب گاوخونی را به دنبال داشته و چنین تصویر ناخوشایندی را از سی و سه‌پل خاطره‌انگیز دوباره در اذهان زنده کند!
در باره‌ی وضعیت خشکسالی در ایران، پیامدها و راه‌کارهای مواجهه با آن، مصاحبه‌ای را با بخش فارسی صدای آلمان (دویچه‌وله) انجام داده‌ام با عنوان: «خشکسالی، کابوس هزاران ساله‌ی ایران» که در اینجا می توانید متن آن را بخوانید و یا بشنوید.
مؤخره:
از دوست خوبم، دکتر مرتضی خداقلی، از اعضای هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان و مسئول پایگاه مدیریت خشکسالی در استان که فایل نقشه‌ها را در اختیارم نهاد، سپاسگزاری میکنم. گفتنی آن که این پایگاه در بهار سال آینده، «دومین همایش ملّی اثرات خشکسالی و راه‌کارهای مدیریت آن» را در اصفهان برگزار خواهد کرد که برای آگاهی بیشتر می‌توانید از تارنمای همایش دیدن کنید.
درود بر درویش عزیز…
سپاس از مطلب خوبتان در این پست،همچنین مصاحبه تان…
در مورد وضعیت بارندگی از مهر تا پایان بهمن 87 وضعیت عجیبی رو مشاهده می کنیم….استانهای شمالی و آذربایجان نقاط قرمز زیادی داریم…ولی نفهمیدم استهبان که میگن انجیرزارهای معروفی داره و در معرض خطر بودند آیا وضعیتشان رو به بهبودی است؟
ایکاش عکس رو در حجم بزرگتر میگداشتید تا کنکاش بیشتری کنم…قبلا عکس هایتان را با کیفیت بالا میذاشتید…گمونم به خاطر حساسیت موضوع شاید اینکارو کردید:)
در مورد مصاحبه تان جایی شنیدم که میزان برق تولیدی نیروگاه اتمی بوشهر در بهترین حالت با سوخت واقعی 2000 مگاوات است در این صورت با اعدادی که شما گفتید میشه از کل اراضی بیابانی ایران زمین نزدیک 64 میلیون مگاوات برق داشته باشیم…عدد خیلی بزرگی است…
در ضمن گویا در مصاحبه تان اشتباها نام کمجان کنجان آمده است…یا من اشتباه فکر می کنم؟
راستی چندی است به بلاگ دوستان سر نمی زنید…مایه دلگرمی است…
پیروز باشید
پاسخ:
درود بر مرد خاکی عزیز:
ممنون از دقت نظرت. درست است … کم جان صحیح است. در مورد ارزش بیابانهای کشور از منظر استحصال کارمایه خورشیدی هم، آنچه که گفتم کمینه ی قابل برداشت است. در مورد کیفیت عکسها هم متاسفانه ورد پرس یاری نمی کند.
موفق باشید.
سلام استاد
اگر مایل بودید این گزارش را برای خواندن و درج در سایت مشاهده کنید
گزارشی از وضعیت آب اهواز …
پاسخ:
دوست عزیز، به گزارش ارزشمندتان لینک داده شد. در ضمن من “درویش ” هستم و نه استاد.
باز جای شکرش باقیه شمال کرمان از منطقه قرمز خارجه…
من ساکن اصفهان هستم وواقعا خشکسالی را درک میکنم
salam.mitoonam azatoon ye maghale dar morede khoshk sali bekham????dar morede khoshk saliye jahan,iran va fars.mamnoon….
بر روی موتور جستجوی وبلاگم کلمه خشکسالی را وارد کنید، مطالب زیادی معرفی خواهد شد.
درود …
میخاستم وضعیت کلی بارندگی استان را بدونم ممنون
به زودی تحلیل سال آبی 89-1388 ارایه خواهد شد.
درود …