مناظره‌های چهارکاندیدای ریاست جمهوری در ایران، نه‌تنها ایرانیان که بسیاری از ناظران بی طرف جهانی و مردم منطقه را به حیرت و ستایش واداشته است. حیرت از این همه خصومتی که ممکن است بین عالی‌ترین سطوح رهبران جمهوری اسلامی وجود داشته باشد و ستایش به دلیل آن که تصور پخش چنین مناظره‌های عریانی در اغلب کشورهای منطقه بیشتر به رؤیا می‌ماند تا واقعیت.
در حقیقت پخش این مناظره‌های تلویزیونی بیش از هر چیز نشان می‌دهد که حاکمیت، مردم خود را محرم دانسته و حاضر است دغدغه‌های مدیریتی و فکری‌اش را در معرض قضاوت شهروندانش قرار دهد. نکته‌ی ارزشمندی که در صورت استمرار می‌تواند هم از فاصله و شکاف بین مردم و دولت بکاهد و هم میزان مسئولیت‌پذیری ایرانیان را نسبت به وظایف شهروندی‌شان ارتقاء دهد.
در این بین، نوع گفتگوها و ماهیت برهنه‌ی اتهام‌های مطرح شده در مناظره میرحسین موسوی و محمود احمدی‌نژاد کاملاً استثنایی و متمایز است و تقریباً هیچ خط قرمزی در این مناظره‌ی جنجالی رعایت نشد؛ مناظره‌ای که بازتاب‌های بین‌المللی و فرامنطقه‌ای آن، حتا سخنان بسیار مهم باراک اوباما در مصر را تحت‌الشعاع خود قرار داد و همچنان بسیاری از خبرگزاری‌ها، تلویزیون‌ها و روزنامه‌ها به تفسیر و تحلیل آن در سراسر جهان ادامه می‌دهند.
و از همین جاست که افسوس و آه نگارنده دوچندان میشود. این که چرا از منظر دید کاندیداهای ریاست جمهوری ایران، محیط زیست حتا به اندازه‌ی برنج باسماتی و پرونده‌ی فلان خانم یا تراکتور یا سیر چینی نباید اهمیت داشته باشد؟!
واقعاً چرا از چالش محیط زیست و وضعیت نگران‌کننده‌ی آن در ایران هیچ یک از کاندیداها یاد نمی‌کنند؟ چرا دلشان برای کشاورزی می‌سوزد، اما نمی‌گویند که برای افزایش راندمان آبیاری که بیش از 90 درصد آب قابل استحصال مملکت را در خود می‌بلعد، چه برنامه‌ای دارند؟ چرا نمی‌گویند که فرونشست زمین به کابوس بسیاری از مردم ساکن در دشت‌های ممنوعه کشور بدل شده است؟ چرا هیچ اشاره‌ای به روزهای ممتد غبارآلود مردمان جنوب و جنوب غرب کشور نمی‌شود؟ چرا از شتاب نگران‌کننده‌ی مرگ تالاب‌ها سخنی به میان نمی‌آید؟ چرا وجود نرخ فرسایش آبی و بادی در کشور که به شش برابر میانگین جهانی رسیده، نمی‌تواند موضوعی مهم در جستارهای ریاست جمهوری را به خود اختصاص دهد، چرا سیاست‌های افزایش دهنده‌ی رشد جمعیت مورد نقد جدی قرار نمی‌گیرد؟ و چرا مرگ 8 هزار شهروند در سال به دلیل بحران آلودگی هوا هیچ توجهی را در این سطح برنمی‌انگیزد؟ آن هم در شرایطی که پیچیده ترین نکات فنی و کارشناسی، مثل نحوه‌ی اجرایی کردن اصل 44 قانون اساسی می‌تواند دقایق عمده‌ای از وقت مناظره‌های تلویزیونی را بگیرد؛ مباحثی که ورود به آن حتا برای بسیاری از کارشناسان فن هم نفس‌گیر است، چه رسد به مردم عادی!
به هر حال همچنان امیدوارم که در روزهای باقیمانده شاهد طرح مشکلات و بحران‌های محیط زیستی ایران در این مناظره‌ها بوده و راهکارهای تحقق اصل 50 قانون اساسی را از زبان این داوطلبین بشنویم و بخوانیم. دوست دارم بشنوم که وقتی از رییس دولت نهم سؤال میشود که چرا شاخص پایداری سرزمین در ایران (DPI) در طول اجرای برنامه 5 ساله‌ی چهارم، 5 پله دیگر سقوط کرده است، واکنش محمود احمدی‌نژاد چیست؟! و دوست دارم بدانم این داوطلبین خطر جهان‌گرمایی، تغییر اقلیم و بیابان‌زایی را تا چه اندازه جدی گرفته و برای شناخت و مهارش حاضرند هزینه بپردازند؟
مهار بیابان‌زایی – محمد درویش
تلاش برای افزايش دانایی در حوزه محیط زیست وطن
بله نه تنها محیط زیست، آب، زمین، هوا، زندگی، دانش، سلامت، دین، اخلاق، که هیچ یک از آرمان های هفت هزار ساله‌ی این مردم در این حرف ها و بحث ها جایی ندارد که ندارد.
درود بر جناب درویش عزیز….
جالب خواهد بود برایتان از یکی سخنرانی های طرفداران میرحسین فکر کنم خانمشون رو براتون نقل کنم…
ایشون از دولت سبز و حمایت محیط زیست حرف زد و دوستم که می گفت دوستش می گفت محیط زیست!این دیگر چیست؟ولی بی خیال!مهم فهمیدن نیست….دست بزنیم به افتخارش!
متاسفانه دانش عمومی مردم در این مقوله خیلی پایین است و کاندیداها هم اعتقاد قلبی به این موضوعات ندارند و فقط حرف است و بس!
پیشگو نیستم ولی من احساسم میگه حرفهای این دولت سبز زیاد اعتباری ندارد حتی در پایه ترین مفاهیم چه برسد به مفاهیم دیگر…
پیروز باشید:)
افسوس که نوارهای سبز ، چشم و گوش بسیاری را بسته
دوستان عزیز من: چه باید کرد برای آن که بتوان سطح مباحث زیست محیطی را در این مملکت ارتقا داد؟ آیا باید همچنان قهر کنیم و نظاره گر باشیم یا عملیات قهرآمیز انجام دهیم؟ یا شاید بتوان راه سومی را یافت؟ من همچنان در پی کشف راه سوم هستم. درود بر شما.
سلام آقاي درويش عزيز
راستش بنده و همسرم در شبكه ياهو 360، جايي را تدارك ديده بوديم براي دوستداران طبيعت و حيوانات. حالا كه اين شبكه در شرف تعطيل شدن است به فيس‌بوك اسباب‌كشي كرديم. خواستم بدانم اگر شما هم در فيس‌بوك صفحه داريد و افتخار مي‌دهيد با يكديگر تبادل لينك داشته باشيد.
موفق باشيد
نه. منظور من هم قهر نبود. باید به دقت گفته ها و امکانات رو اسکن کنیم و از هر کوچکترین راهی که هست استفاده کنیم.
تاسف انگیزه…
سلام به مهندس درویش عزیز
گزارش 15 خرداد سرویس محیط زیست ایسنا رو با عنوان ” همزمان با روز جهانی محیط زیست اعلام شد: زمین شما به شما نیاز دارد” رو بخونید آقای درویش…شاید بتونه به ذهن فعال شما کمک کنه برای یافتن ایده ها و راه حل های نو…
در قسمتی از این گزارش اومده:
“در اين روز 30 هزار كودك در جمهوري كره در مورد روز جهاني محيط زيست نقاشي مي‌كشند. در بوسني و هرزه گوين، مردم در مسابقه دوي ماراتن 10 كيلومتري شركت مي‌كنند. در مالزي نيز دوستداران محيط زيست بيش از 20 هزار درخت را در كوهستان‌هاي اين كشور مي‌كارند و در كشورهاي ديگر نيز محيط‌بانان و دوستداران طبيعت براي گراميداشت روز جهاني محيط زيست، با شركت در همايش‌هايي مرتبط با اين روز از دولت هايشان مي‌خواهند تا با قوانيني خاص از افزايش انتشار گازهاي گلخانه‌اي و افزايش گرمايش كره زمين بكاهند و زمين خود را دوست داشته باشند…”
و در ایران ما…
…خبرگزاری ها رو به امید یه گزارش صریح از اوضاع محیط زیست جست و جو می کنم اما خبری نیست…آهوها هم بمیرن! به درک…این همه سکوت توی روز و هفته محیط زیست داره دیوانه ام می کنه…نمی شه از خانم ابتکار کمک گرفت؟ به هر مناسبات و روابطی با آقای موسوی داره…
(گزارش من هم یه گوشه از سایت ایسنا_ منطقه خراسان، جا خوش کرده_ با تیتری که عوض شده…)
مهندس درویش بسیار گرامی
محیط زیست حفظ میشود وقتی رد پایی از انسان در آن نباشد‌اما باور بدار آنچه محیط ما را پایدار میسازد رد پاهای مردانگی ست؛قدمهایت پر توان و رد پایت ماندگار.
قدیما تو تنور داغ نون می پختند؛لواش؛ بربری؛سنگک؛ تافتون
حالا تنور؛ حالا تنورفقط داغ
نه برای سفره ی من و تو؛ داغ برای ستاد این و اون
قدیما سفره ها پهن بود و دستها گشاده
امروزه سفره ها جمع است و دستها درازه
مادر زمین را مدتهاست دفن کرده ایم
و کودک درون را به سوگ نشسته ایم
اما
این بار ما می خواهیم
“محیط زیستی سبز و اقتصادی پایدار”
سلام آقای مهندس
آلودگی هواو زمین خیلی نگران کننده است و واقعا کسی به ان توجه نمیکند من به تنهایی فقط می توانم آشغالهای لب رودخانه و دریا را جمع کنم و گل بکارم حداقل برای تامین کمی اکسیزن بیشتر
فکر کنم اگر شهردارها مردم را ملزم و تشویق به نگهداری فضای اطراف خودشون کنند کمی کمک کنه در نظر گرفتن جریمه برای کثیف کردن محیط هم خوبه ولی وقتی مردم جریمه های رانندگی رو میدن و به فکر جون خودشون نیستند دیگه چه میشه کرد ؟ بیشترین میزان تصادف هم در کشور عزیز ماست
درود بر جناب درویش عزیز….
منتظر گزارش شما از همایش هستیم…
راستی امروز رو دیدید تهران چه گرد و خاکی به پا شد؟پدیده ی ریز گرد به تهران هم رسیده…
پیروز باشید
اقای درویش از مطالب شما که نوشته بود باید قدردانی کنند مسئولینی که اصلا فکرمحیط زیست نیستند
چقدرباید تاسف خورد برای آینده این سرزمین با کاندیدای که مناظره آنها جز تاسف هیچ ندارد
ممنون ازشما واین دلی که برای محیط زیست می تپد
زنده باشيد … باورم اين است كه دلهاي پرشماري از هموطنان عزيزم براي محيط زيست مي تپد … و همين است كه شادم مي دارد و انرژي ام را دو چندان مي سازد.
اینها همۀ نشان دهندۀ فقرفرهنگی و غفلت مردم است که نالایقی و نادانی مسئولین به تشدید آن دامن میزند
متشکرم از توجه شما سهیلا خانم.
درود …