شهر فرایبورگ در جنوب غربی جمهوري فدرال آلمان، الگویی است کوچک از آنچه كه دوستداران محیط‌زیست آرزوي تحققش را در سراسر جهان دارند. شهر آفتاب و كارمايه‌هاي نو و تجدید‌پذیر. شهر آسمان آبي و و شهر عاري از اصوات كر‌كننده و گوشخراش. فرايبورگ كه از جمله شهرهاي بزرگ آلمان محسوب مي شود، در منطقه‌ايي جنگلي واقع شده و با كشورهاي فرانسه و سوئيس هم مرز است. از جمله ويژگي‌هاي منحصر به فرد فرايبورگ اين است كه هم جلوه‌هايي از يك شهر بزرگ جهاني را در خود دارد و هم نمادهايي از شهرهاي كوچك قديمي را ارايه مي‌دهد. فرايبورگ تلفيقي از زندگي مدرن و سنتي است. جذابيت‌هاي خاص فرايبروگ سبب شده تا هر ساله، ميليون‌ها گردشگر از نقاط مختلف آلمان و جهان براي بازديد از آن به سويش بشتابند.
در روزهاي مه گرفته‌ي پائيز، چكاد زيباي Schaxinsland ، همانند يك جزيره در داخل دريايي از ابر به نظر مي‌آيد (جنگل ابر را در شاهرود به خاطر داريد؟) و جلوه‌اي پرشكوه به شهر مي‌بخشد. جوي‌هاي باريك آب كه در خيابان‌هاي اين شهر روان هستند و آب وهواي خوب و مناظر زيبا از ديگر ويژگي‌هاي پرجاذبه‌ي فرايبورگ است. افزون بر آن، شهرت فرايبورگ را بايد مديون مركزيتش در برپايي همايش‌هاي متعدد منطقه‌اي و جهاني دانست كه همه ساله در آن برگزار مي‌شود. همچنين در مركز شهر و بخصوص قسمت قديمي آن، خريد كردن لذتي واقعي دارد.
بخوانيد گزارش استیو روزنبرگ، خبرنگار بي‌بي سي را از اين شهر سبز

و ببينيد تصاوير زيبايي از آن را در تارنماي رضا اميدي عزيز – يك اصفهاني ساكن فرايبورگ!

در مورد فرايبورگ جالب است كه بدانيد، داراي چندين خواهرخوانده در جهان بوده كه نهمين آن، شهر اصفهان است؛ خواهرخوانده‌اي كه هفت سال از پيوند نمادين‌شان مي‌گذرد و از قضا بزرگترين خواهرخوانده‌ي اين شهر هم محسوب مي‌شود؛ امّا شهر اصفهان را شوربختانه بايد مركز شيوع بيماري سرطان و ام ‌اس جهان ناميد و پاره‌اي از مديران امروز و ديروزش را به دليل تخريب جلوه‌هاي تاريخي و طبيعي منحصر به فرد، آن هم به بهانه‌ي ساخت برج جهان‌نما، شهرك‌هاي صنعتي متعدد، مترو و … مستوجب مدال گردش‌گريزي و تاريخ‌ستيزي دانست! كافي است يادآوري كنم كه سال گذشته، اصفهان عنوان پايتخت فرهنگي جهان اسلام را نيز يدك كشيد، امّا هيچ تحولي نتوانست در نرخ جذب گردشگر به وجود آورد!

مؤخره
كسي مي‌داند كداميك از شهرهاي ايران از ويژگي‌هايي نزديك به فرايبورگ برخوردار است يا مي‌تواند با تمهيدات اندكي برخوردار شود؟ تهران؟ اصفهان؟ تبريز؟ مشهد؟ شيراز؟ اهواز؟ كرمانشاه؟ رشت؟ ساري؟ كرج؟ قزوين؟ اراك؟ قم؟ يزد؟ كرمان؟ زابل؟ همدان؟ سنندج؟ اروميه؟ بوشهر؟ خرمشهر؟ ماه‌شهر؟ نوشهر؟ گرگان؟ … واي كه هر چه بيشتر در مشهورترين و مرفه‌ترين و بزرگترين شهرهاي كشور تا كوچكترين‌هايش تا كاشان، تا انارك، نائين، ياسوج، سي‌سخت، آلوني، شهركرد، شهرضا، رفسنجان، عسلويه، بندر امام، ايلام، رامسر، بجنورد، سبزوار، ورامين، اشتهارد، ساوه، نطنز و … دقيق مي‌شوم، بيشتر درمي‌يابم كه چه مسابقه‌ي رعب‌انگيزي براي تاراج مواهب طبيعي سرزمين، به ويژه در نزديك شهرها و سكونت‌گاه‌هاي كشور درجريان است؛ به نحوي كه شايد عنوان زيست‌محيطي‌ترين شهر و مردم را بتوان – با اندكي تخفيف – به ساحل‌نشينان كوير نمك (جندق) يا لوت (شهداد) داد؛ آباد‌بوم‌هايي كه به رغم تحمل شرايط دشوار محيطي و اقليمي هنوز زيتون هزارساله پرورش مي‌دهند و نخل و مركبات را از دل كوير مي‌رويانند و در عين حال همسايه بي دردسر زيست‌بوم بيابان به شمار مي‌روند.

پيوست
گزارش تحليلي مژگان جمشيدي از ماجراهاي پاك‌تراشي جنگل‌هاي ارزشمند جلگه‌اي در منطقه‌ي سراوان رشت؛ گزارشي كاملاً خواندني و علمي است كه به شيوه‌اي حرفه‌اي به نگارش درآمده و نويد طلوع دوباره‌ي يك خبرنگار متخصص در حوزه‌ي محيط زيست را مي‌دهد. بخوانيد «اكونومي يا اكولوژي» را در صفحه‌ي 14 از شماره‌ي 81 روزنامه‌ي هم‌ميهن امروز.