در حالی که ناصر کرمی تماماْ ماجرای پرداختن به استحصال انرزی های نو در ایران را در حد یک شوخی می داند! باید دید که با توجه به سخنرانی دیروز در کپنهاگ، پرداختن به انرژی خورشیدی و سرمایه‌گذاری برای استحصال سزاوارانه‌ی آن در کدامین مرتبه از اولویت های دولت دهم قرار می گیرد؟
در این باره و اهمیت این مزیت ناهمتای خاورمیانه، گفتگوی مرا با خبرگزاری مهر می‌توانید در اینجا بخوانید.
در همین باره:
– سرانجام انرژی خورشیدی از آبریزگاه ملت وارد شد!
– انرژي خورشيدي ؛ بحث داغ فردا در شبكه دوّم سيما – برنامه روز از نو
– كارمايه‌ي خورشيدي ؛ همان لبخند پروردگار به ايرانيان است
– شتاب حيرت‌انگيز پيشرفت دانش خورشيدي در جهان
– پیشرفت‌های تازه جهان در افزایش ظرفیت تولید انرژیهای تجدید شونده
– بهترين خبر قرن براي محيط زيست!
– اوباما وعده‌هایش را کلید می‌زند: شهری که فقط از انرژی خورشیدی استفاده خواهد کرد!
درويش جان من اخيرااز قضاياي پروژه تحقيقاتي استفاده از توربينهاي بادي منجيل اطلاعات جديدي ندارم. مي تواني خبري هم از آنجا بدهي تا كمي اميدوارتر شويم؟!
امیدورام لبخند پروردگار به ایرانیان حقیقی و مستدام باشد.
من هم اميدوارم . درود …
من راستش زیاد به این موضوع مخصوصاَ در ایران مطمئن نیستم. کلا همه اینجا عادت دارند که اولینها و تازه ترینها را به نام خودشان مصادره کنند و بعدش رزومه بسازند برای خودشان و سپس خرابش کنند و بروند دنبال کارشان. دست آخر ملت بیچاره می ماند با میلیونها دلار سرمایه از دست رفته و موضوع خوبی که لوث شده و دیگر کسی حاضر نیست دست به آن بزند.
الان سالهاست که ما در کشورمان فناوری آبگرم کن خورشیدی داریم. سوال اینجاست که کدام ارگانی حاضر شده از بی شمار طرح دانشگاهی برای ساخت انبوه این آبگرمکنها در سیستان و بلوچستان یا استانهای پر آفتاب کشورمان حمایت کند. سلولهای خورشیدی پیشکش!!!
من خبر جالبی خوانده ام که در کشوری مثل سوئد که اصلا روزهایی در سال خورشید طلوع نمیکند در بخشی از آن سرزمین استفاده از آبگرمکنها و باطریهای خورشیدی مخصوصا در روستا ها بسیار متداول است.
پاسخ:
ایران چاره ای ندارد جز آن که هر چه سریع تر مزیتهای بالقوه خود را در حوزه انرژی خورشیدی بالفعل کند. وگرنه روزی خواهد رسید که نفت را دیگر نخواهند خرید!
سلام آقای درویش
شاید این ما باشیم که بایستی کاری کنیم تا همین کارها شوخی شوخی جدی شود. شیراز را هر روز دوست تر می دارم!
درود … شیراز یکی از جاندارترین و زنده ترین شهرهای ایران است که همیشه و در هر ساعتی می توانی آدمهایی را بیابی در این شهر که دارند رخت ها را می کنند تا در حوضچه اکنون شناور شوند! و این کم موهبتی نیست نفیسه عزیز. هست؟
هنوز به اندازه کافی دیر نشده تا مسئولین راجع به این موضوع هم جدل کنند.
گویا اخیرا در ایران به مناسبت اجلاس کپنهاگ انرژی هسته ای منبع انرژی پایدار تشخیص داده شد. سالها پیش در کشوری که هستم عموم مردم از طریق رای گیری نظر دادند که نیروگاههای هسته ای برچیده شوند و علی رغم نیاز شدید این کشور به برق اتمی تعداد نیروگاههای فعال کم شد و توسعه نیروگاههای موجود محدودیتهای جدی قانونی دارد.
به نظر من این هست تفاوت کشورهای عقب افتاده با آرزوها و عقده هایی بر مبنای برداشت غلط از آخرین روزهای دوران مدرن کشورهای صنعتی و کشوری که با جدیت و سرعت وارد دنیای پست مدرن شده و مفهوم توسعه پایدار در همه امورش قابل تشخیص هست.
حاشیه با ربط نوشتم، اما من هم فکر میکنم انرژیهای تجدید پذیر در ایران فعلا شوخی حساب میشود. چیزی که باعث ترس من هست شنیدن زمزمه هایی هست از بعضی اقلیتهای فکری که به کل توسعه و پیشرفت رو (چه پایدار و چه به مفهوم قدیمیتر) نفی می کنند و اجرای احکام الهی رو تنها وظیفه و ارزش تلقی میکنند و مابقی رو حاشیه یا شاید ضد ارزش.