همان طور که می‌دانید، 12 فروردین ماه 1389، فعالیت وبلاگ‌نویسی محمد درویش، وارد ششمین سال خود خواهد شد.
از این رو، مطابق رسم معمول، از خوانندگان عزیز دست‌نوشته‌های درویش می‌خواهم تا برای ثبت در دفتر این خانه‌ی مجازی، برگی را با این نیت پر کرده و برایم به نشانی: [email protected] ارسال دارند.
شما میتوانید در این یادبرگ، مهمترین فرازها یا فرودهای مهار بیابان‌زایی، دل‌نوشته‌ها، اروند و فوتوبلاگ را بنویسید و یا بهترین و بدترین یادداشت و عکس را در طول سال گذشته و یا در کل وبلاگ انتخاب و معرفی کنید.
نمونه‌ای از تجربه‌ی سال قبل را میتوانید در اینجا، یا آنجا و یا اونجا ببینید. همچنین میزان بازدیدکننده از سایت را می توانید در این نشانی پی بگیرید.
ممنون که همراهی‌تان را سزاوارانه ادامه می‌دهید. باشد که از برآیند نظرات رسیده، بتوانم هر چه بیشتر بر کیفیت محتوای این خانه‌ی مجازی بیافزایم و کودک وبلاگستانی‌ام را آماده‌ی ورود به پیشدبستانی کنم!
درود …
سال نوی شما مبارک. خیلی ممنون از اطلاعات مفید و روزآمد شما. خیلی ممنون از این که در این وانفسا مداوم می نویسید . برایتان آرزوی پایداری میکنم و شما را دوست دارم.
این دوست داشتنت را قدر می دانم کیارش عزیز.
زنده و سرفراز باشی و بمانی.
درود
مطلبی در مورد گردآوری امضا در مخالفت با ساخت یک سد، در «دیده بان کوهستان» گذاشته ام. خواهشمندم در صورت تمایل اطلاع رسانی کنید.
فعلن در سفر هستم عباس جان. وقتی برگشتم. حتمن این کار را انجام خواهم داد.
درود بر شما. بسیار خوشحال از آشنایی با شما.(سه ماه)نوشته های دل مهربان شما زیبا هستند شکار پلنگ در لرستان و نابودی 30هکتارجنگل و سیوند و خلیج پارس.تارنگارخیلی خوبی دارید
امیدوارم در سال نو تندرست و شاد باشیدواز پیشدبستانی وبلاگ به فوق دکترا و پروفسوری برسید.به امید دیدار. پاینده ایران بزرگ
دوست عزیز با تبریک سال نو و تولد وبلاگتان باید بگویم انتخاب مطلب خاصی سخت است ولی کتابخانه و کتابخوانی اهالی روستا بگونه ایی دیگر بر دل نشست که میتوانید خود به لیستتان بیافزایید.
ممنون از لطفتان.
سلام جناب درویش,براتون یه سال شاد و پر از امید رو ارزو میکنم,من از عکس دویدن اون تیزپا روی اب خیلی حیرت کردم و میتونم بگم فوق العاده بود در مورد مطالبتون هم,به نظرم همه خوب و جالب بودند
پاسخ:
درود بر شریفی عزیز …
ممنون از لطف همیشگی ات. امیدوارم نوروز دل انگیزی را در کنار خانواده و در برازجان تجربه کرده باشی.
سلام
ببخشید مدتی زیاد نیستم
سال نو مجددا بر شما مبارک
برای شما سالی پربرکت و سرشار از موفقیت و سلامتی آرزو می کنم.
همچنین برای طبیعت، سالی سبز…
5 سال حضور سبزتان فوق العاده بود، انشاالله ششمین سال هم بهتر از قبل قدمی بزرگ برای طبیعت و محیط زیست بر خواهید داشت.
از زمان آشنایی با “مهار بیابان زایی” اطلاعات بسیار مفیدی و ارزشمندی کسب کرده ام.
از شما سپاسگذارم.
پاسخ:
خوشحالم که مهار بیابان زایی برای رسول عزیز مفید بوده.
سال خوشی را برایت آرزو دارم.
به امید فرداهای بهتر و سبزتر برای خوزستان و همدان عزیز.
درود بر سبزترين درويش وبلاگستان. من که جز دست مريزاد و خداقوت چيزي نمي تونم بگم اما چشم استاد همين امروز اين کار را انجام مي دهم. سبز و پا برجا باشيد.
سپاسگزارم روستا جان.
درویش عزیز
میدانم ،
این جا میباید ،
آنان که ” خاک ” ها خوردن اند برای ” حفظ محیط زیست “،
آنان که دانش و بینش عمیق دارند در ” حفظ محیط زیست ” ،
آنان که وقت می گذارند ، تلاش میکنند برای رهائی از نابسامانی های ” محیط زیست ” ،
و ،
آنان که متخصص اند و صاحب نظر بنویسند ،
اما من ،
قدر دان تلاش بدون خستگی شما در این زمینه هستم ،
و از این فضا دانسته های بسیاری در من نشسته است .
هوشمندی های شما در زمینه ” حفظ محیط زیست ” برایم مغتنم است .
بسیار سپاسگزارم عمو محسن عزیز …
برایم افتخاری است که مانند تویی از درویش قدردانی می کند.
درود.
سلام آقای درویش
سال نو مبارک.
امیدوارم سال خوب وپر برکتی داشته باشید. شش سالگی وبلاگتون هم مبارک باشه.
ممنون از شهروند گرامی. البته تازه شش سالگی را آغاز کرده ام!
درود.
درود بر محمد عزیز
عمق یافتن پاسداری ام از طبیعت و دیده بانی ام از طبیعت بختیاری مدیون مهار بیابان زایی ست و درک م از زندگی وام دار تو رفیق قدیمی ست … پایدار باشی عموی نازنین نیلوفر و علی
سبب افتخارم است که عموی آن دو عزیز نازنین و پاکنهاد باشم. ممنون از مهمان نوازی های خالصانه ات و به امید سپری کردن سالی متفاوت و موفق تر از همیشه برای آن خانواده عزیز.
دوست عزیز با سلام و تبریک دیر هنگام به مناسبت سال نو
عزیزم من هم سالها در جنگل کار کردم و تمام مدت در بهربرداری از جنگل .نمیدونم چرا نوشتهای شما من را یاد نشانه گذاریهای درختان شکسته و افتاده میاندازد (من کارشناس نشانه گذار نبودم ) گرچه جبرزمان من رو مجبور به
دوری از کاری کرد که عاشقانه دوست داشتم ولی یک گزینه را توانستم در این مهاجرت اختیار کنم و ان سکونت در اطراف جنگل .
سلامت و شاد باشید
نادر الویری
خوش به سعادت تان جناب الویری عزیز.
محمد درویش عزیز, سال نو مبارک!
یادمه قدیما هر از گاهی من و چند وبلاگ نویس دیگر زور می زدیم مطالبی الکن در مورد محیط زیست بنویسیم. جای متخصصانی چون شما که تمام هم و غم خودتونو گذاشتید در این راه خیلی خالی بود. از وقتی شما اومدید خیالمون راحت شد.(از شما گفتن است و بر ما و مسئولین شنیدن و عمل کردن است)
سالگرد وبلاگ باارزش مهار بیابان زایی بر شما و ما مبارک باشد!
ایرانی سبز و پاک آرزوی یک یک ماست.
ممنون آقای درویش
سپاسگزارم زیتون عزیز
من هم برای تو و پایمردی (پای زنی ) هایت در دنیای مجازی احترام فراوانی قایل هستم و روزگاری خوش تر را برای زیتون عزیز وبلاگستان در سال 1389 آرزو دارم.
درود
موضوع بیایان زایی موضوع مهمی هست، اما زیر خروار ها خروار مشکل دیگه این کشور مدفون شده!
درود بر جناب ادریسی عزیز …
گمان برم هر فرد در این مملکت باید بکوشد تا با دانش تخصصی و عشقی که دارد، حوزه مورد نظر خود را سامان دهد. از این گذشته، بیابان زایی، پایداری سرزمین را نشانه رفته و اگر سرزمینی توان بوم شناختی (اکولوژیکی) خود را از دست دهد، هیچ توسعه و رفاهی در آن امکان پذیر نخواهد بود. بنابراین، کوشش برای مهار بیابان زایی، تلاش برای ساختن وطنی است که بتوان با عشق و امید و نشاط در آن زندگی کرد.
درود بر شما.
استاد خسنه نباشید و سالی سرشار از موفقیت و سلامتی برایتان آرزومندم. از زحمات شما برای سرزمین مادری مان سپاسگزاریم.
پاسخ:
ممنون بهمن جان.
زنده باشيد.
دلم سوخت , دلم سوخت …
من چه وقتی نبودم!
مانده تا برف زمين آب شود!
سلام، این دومین بار است که سر از اینجا در می آورم. امیدوارم سال نو را با خوشی شروع کرده باشی. طبیعت زیبایی ها دارد که فقط طبیعت دوستان آنها را می شناسند حتی اگر کویر خشک و بی آب وعلفی باشد. امیدوارم تلاش های شما، باری بدهد که مایه زندگی است.
شادزی و برقرار باشی،من بی مقدارهم از زحمات بی دریغ تان تشکر میکنم
زنده باشی لاکومه عزیز … برای من بسیار هم بامقدار هستید و گرامی.