روز گذشته، سبزپرس متن نامه دکتر جهانگیر پرهمت، رییس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی را خطاب به جناب طاهایی، استاندار مازندران منتشر کرد که در نوع خود می‌تواند، امیدبخش، زنهاردهنده، تاریخی و البته بسیار تلخ باشد!
این که می‌توانی مدیران ارشد خویش را ببینی که برای دفاع از کیان منابع طبیعی و سرمایه‌های ژنتیکی طبیعت ارزشمندمان، واکنش‌هایی سزاوارانه نشان داده و خطاب به عالی‌ترین مقام استان مازندران صراحتاً و قاطعانه بنویسند: «این سازمان به عنوان نماینده دولت در حفظ ذخایر ژنتیکی بی‌نظیر موجود در باغ گیاه‌شناسی نوشهر با هرگونه اقدام و تصمیم که منجر به آسیب به سرمایه‌های تکرار ناپذیر ملی در آن ایستگاه تحقیقاتی شود مخالفت می‌کند …» جای خوشوقتی و امیدواری فراوان دارد. کاش جناب محمدی‌زاده هم نامه‌ای با همین لحن را می‌توانستند به وزیر نفت نوشته و آنها را از عواقب تجاوز به پارك ملي کویر برحذرمی‌داشتند!
امّا اگر با دقت بیشتری به محتوای نامه‌ی معاون وزیر جهاد کشاورزی دقت کنیم، نامه‌ای که بلافاصله توسط دکتر صادق خلیلیان به همتایش در وزارت کشور هم ارسال شد؛ درمی‌یابیم که هم فرماندار و هم شورای تأمین شهرستان نوشهر مرتکب عملی غیرقانونی و در تضاد با دست کم دو ماده قانونی و مصوب حکومتی شده‌اند. حیرت‌انگیز‌تر آن که ظاهراً متجاوزین به باغ گیاه‌شناسی نوشهر بر اساس مصوبه‌ای در تاریخ 8 آبان 1389 به باغ یورش برده‌اند که خودش در تاریخ 9 آبان صادر شده است (حالا شما پیدا کنید پرتقال فروش را …)!
اینک یازده روز از ارسال نامه پرهمت به طاهایی و خلیلیان به محمدنجار می‌گذرد و همه‌ی طرفداران و فعالین محیط زیست منتظرند تا از واکنش این دو مقام ارشد حکومتی در این ماجرای تلخ آگاه شوند.
آیا سرانجام شاهد تنبیه خلاف‌کاران و متجاوزین به باغ اکولوژی نوشهر خواهیم بود و یا همچنان از روش فرسایش زمانی برای فراموش کردن اصل ماجرا بهره گرفته خواهد شد؟!
این پرسشی است که به زودی پاسخش آشکار خواهد شد. پاسخی که هر چه باشد باید فرماندار نوشهر و رؤسای بندرگاه این شهر بدانند که هرگز قتل عام 50 هزار درخت و درختچه و نهال و تخریب 8 هکتار از موزه پژوهش منابع طبیعی وطن در پیشگاه وجدان‌های بیدار و دوستدار محیط زیست ایران و جهان بخشیده نخواهند شد.
آن متجاوزین طبیعت‌ستیز باید مطمئن باشند که روزی آه آن 50 هزار مقتول بی‌گناه گریبان‌شان را خواهد گرفت و خواهد فشرد.
بیشتر بدانید:
– سازمان جنگل ها متولی باغ اکولوژیک نوشهر نیست/ تخریب غیرقانونی است – دکتر علی سلاجقه
– تخريب باغ گياه‌شناسي نوشهر براي ساخت جاده كار ناشايستي بوده است – دكتر علي سلاجقه
درود بردرویش عزیز از این همه همت وغیرت شما نسبت به محیط زیست سپاسگزارم اگه هر کمکی از من برمی آید در خدمتم بازم ممنون. راستی قسمت دوم مناظره ای علمی با موضوع: اولین قدم برای نجات دریاچه ارومیه چیست؟ که باحضور شما بود در این آدرس است
http://iranseda.ir/FullItem/?g=803295
جناب عليرضا مبيني عزيز:
آنچه كه براي پاسداري از طبيعت وطن انجام مي دهيم، در برابر آنچه كه بايد انجام دهيم؛ حقيقتاً ناچيز است.
درود بر شما كه همراه و همدل هستيد.
درود
هم الان با خبر شدم که :
پارک طالقانی تهران در حال سوختن است
محمد رضا حاجی بیگی با بیان اینکه دامنه آتش سوزی در فضای سبز پارک طالقانی گسترده نیست افزود: برگهای خشک طعمه آتش شده اند و ماموران آتش نشانی از یکساعت پیش ( ۱۳ روز یکشنبه) در محل حضور دارند و در حال مهار کردن آتش هستند.
پارک طالقانی از شمال به بلوار حقانی ، از غرب به اتوبان مدرس و از جنوب به بزرگ راه همت محدود می شود. پارک طالقانی یا پارک عباس آباد ،با ۳۱ هکتار وسعت ، با سیمای شبه جنگلی و توپوگرافی تپه ماهوری ، در شمال اراضی عباس آباد و بر روی تپه های عباس آباد قرار دارد. پوشش گیاهی یونجه و ژونی پروس و درختچه های زینتی در آن فراوان است . این پارک از نظر طبقه بندی مناطق ۲۰ گانه تهران ، در منطقه ۳ واقع شده است .
سلام. به نظر من کارد هیچگاه دسته خودش را نمی برد.بنا بر این من انتظار هواداران محیط زیست را برای مجازات خطا کاران بیهوده میبنم.اما امیدوارم این بار بر خلاف همیشه در مورد بدبینی ام اشتباه کرده باشم.ولی دوستان باید از حالا به فکر واکنش مناسب در صورت به مشمول زمان سپردن مجازات مجرم بود . وگرنه اینگونه تجاوزات به محیط زیست در جاهای دیگر میهنمان ادامه خواهد یافت.با امید موفقیتان.
سلام و درود به این آقای پرهمت خوب بازم بد نیست بعد از گذشت چند روز بالاخره کسی هم از مسئولین دولت نامه ای برای احقا حق این یورش نوشت ولی جالبه که مسئولیت را انداخت گردن مصوبین، چس میشه نتیجه گرفت که این موضوع هم به قول همدانیها ماست مالی شد و رفت.
پاراگراف آخر نوشته ات مرا به ياد سكانسي از فيلم “خانه اي از شن و مه” انداخت. آنجا كه تيمسار روي تخت در حال جان كندن در كنار تن بيجان همسرش بود و در ذهنش خاطره ي بريدن درختان ساحل خزر مرور مي شد.
همه ي اينها تقاص دارد. شك نكن.
مواضع مقامات ارشد وزارت جهاد کشاورزی در برابر این طبیعت ستیزی گستاخانه کمی امیدوار کننده است هرچند امید چندانی به حصول نتیجه عادلانه نیست! و ما امیدمان بیشتر به آه آن درختان و مجازات طبیعت است …
درود
هومان جان:
از قضا من در اين مورد بسيار اميدوار هستم و ايمان دارم كه متجاوزين به حريم باغ اكولوژي نوشهر مجازات خواهند شد.
شك نكن رفيق.
به احمد پازوكي:
من هم ايمان دارم كه طبيعت ستيزان دير يا زود جزاي اعمال ننگين شان را خواهند ديد.
درود …
به محمد سوزنچي:
اقدام بعدي اين است كه جناب پرهمت بايد نشان دهند كه پيگير نامه بوده و جواب استاندار مازندران را انعكاس دهند.
درود …
به ميري:
من هم اميدوارم كه اين بار پيش بيني تان غلط از آب درآيد و همه خوشحال و طبيعت ستيزان راهي زندان شوند.
سرفراز باشيد.
به امير پريزاد:
متاسفم از شنيدن اين خبر … اميدوارم خسارت ها جبران پذير باشد.
به درویش عزیز
ما هم امیدوار می مانیم چون به نظر میرسد این جز اخرین راه های ما می باشد
درود بر محمد عزيز …
دلم روشن است كه اينبار پيروز خواهيم شد.
باز هم جای شکرش باقیه که از مسئولین اعتراضی کردند که فردا مدعی نشوند که کسی صداش در نیومد!!!!!!!!!
با سلام
اخیرا مشکلی برای بنده پیش امد که بیش از پیش روزی هزار بار در برابر طبیعت تعظیم کنم.اینکه برای 4 ساعت اکسیژن گیری بایستی 60000 تومان پول پرداخت کرد .درختانی که بی منت اکسیژن در اختیار ما قرار می دهند اینگونه با انها رفتار می کنیم .بشکند دستهائی که انهارا قطع می کند.
متأسفم از شنیدن این خبر …
امیدوارم که طبیعت ایران همچنان از وجود یک مهلقا کاشفی سرحال و پرامید سود ببرد.
کاش برای درک ارزشمندی ها و کارکردهای بی منت طبیعت ایران، نیاز به درک شرایط تنفس در هوای بدون اکسیژن و آب و خاک و آواز پرندگان و زمزمه کوهساران نباشیم.
درود …
به عاطفه:
متوجه منظورتان نشدم! چه چیز را مدعی شوند؟!