دیروز – جمعه، 19 آذر 1389 – یادداشتی بر روی تارنمایم انتشار دادم که ظهر امروز، خبرگزاری ایلنا (خبرگزاری کار ایران) آن یادداشت را با کمی حذف و عنوان: “تهرانيها از آلودگي هوا به دادستان كل كشور شكايت كردند“، بر روی درگاه مجازی خود قرار داد. کاری که البته میتوانست جای تقدیر داشته باشد! به ویژه اگر ملاحظه کنیم که تیتر ایلنا، عیناً بر روی خروجی دهها خبرگزاری و سایت دیگر از جمله، تابناک، جهان نیوز، آفتاب، قطره، مژده، اخبار روز دنیا، نیوز آنلاین، دادنا، آر اس اس نیوز، سرخط و … قرار گرفت.
اما نکتهی ناامیدکنندهی این ماجرا آن است که در متن خبر هیچ اشارهای به تارنمای مهار بیابانزایی و محمد درویش به عنوان منبع اصلی خبر نیامده و در عوض این عبارت قید شده است: به گزارش خبرنگار ایلنا!
راستش وقتی در حوزهی فرهنگ و اطلاعرسانی، چنین بداخلاقیهایی صورت میگیرد، دیگر چه انتظاری از حوزههای غیر فرهنگی داریم؟
در عوض جا دارد از سردبیری سایت تابناک قدردانی کنم که یادداشت دیگر نگارنده با عنوان: و سرانجام نخستین تصاویر از کویر ارومیه انتشار یافت! را با ذکر لینک اصلی در درگاه مجازی پربینندهاش قرار داده است؛ خبری که تا این لحظه در 3310 سایت دیگر هم عیناً با تیتر انتخابی تابناک بازتاب یافته و بیش از نیم میلیون بار دیده شده است! هر چند نام تارنمایم را به اشتباه “مهار بیابانزدایی” درج کردهاند!! که قابل بخشش است! نیست؟
اشتباه کوچکی که البته آینده نیوز در خبر مربوط به خلیج فارس، آن را هم انجام نداد.
امید که سردمداران جریانهای فرهنگی و اطلاعرسانی در جامعه، همواره نشان دهند که خود بیشتر از مخاطبینشان، به آنچه میگویند و ادعایش را دارند، پایبند هستند.
ضمن عرض تسلیت مجدد خدمت شاغلام و خانواده گرامی
شاید درباره دکتر سلاجقه کمی تند و عجولانه قضاوت کرده باشم و شاید این نوشتار نابخردانه اسباب دردسر و مشکل برای آقای مهندس درویش گردد .
جناب آقای دکتر سلاجقه از نظر ژئوپولتیک هم بهتر است بجای موارد جدی ، به شوخی و مزاح قضابا بگذرد وگرنه اگر کل باغ گیاه شناسی تهران هم زیر و زبر گردد کسی از هیچکس انتظاری ندارد .
اینجا که ژاپن و اخیرا کره جنوبی نیست که پوزش خواهی و استعفا پیش از بازخواست آخرین گزینه باشد.
برای رفع دلخوری جناب مهندس درویش به نیابت از من با شما یک کشک بادنجان با سیر داغ و کشک محلی کرمان و نان محلی خواهند خورد .
اشکار جان:
فکر کنم این کامنت تو ربطش به یک یادداشت دیگر باشد! نه؟
درست فکر فرمودید اما مگر من جرات دارم حتی در کله پوک خودم درباره ابلنا و تابناک فکر کنم؟
خطرجانی داره
فوقش درکتر سلاجقه غضب می کنه و مشاور اعظمدکتر پر همت با اون چشم های آبی آسمانی و قشنگ بخواهد بلایی سرم بیاورد که با هم به توافق می رسیم ولی اون دوتای دیگر خطر داره… خطر!
درویش خان
دکتر سلاجقه هم مانند هارون الرشید و شاه عباس که شبانه با لباس مبدل بین مردم می آمدند ، سری به مهار بیابان زایی می زند ؟
تو چی فکر می کنی؟
والله..فکر کردن کمی تا اندکی برای من سخته ولی خوب دکتر که اوقات فراقت زیاد داره شاید برای اینکه بهتر بتونه پرونده دوستان را سبک و در بیشتر اوقات سنگین کنه از این ناپرهیزی ها هم انجام بده.
شاید هم کامنت با نام مستعار بذاره مثلا…. میری!
موافقم!
البته با این نظرت که فکر کردن برات سخته!
چون میری ساکن آلمان است!!
من اگر جای دکتر سلاجقه بودم با شما همانکاری می کردم که با دکتر صدوق کردند یعنی یک پست معاونت دهان پرکن به شما می دهم و درگیر کار های دست و پا گیر و بی حاصل می کنم تا فرصت فکر کردن و نوشتن نداشته باشید و همانگونه که در این دو سال زحمات و حرص و جوش خوری های 30 ساله دکتر صدوق زیر سوال رفت ، شما هم آنقدر لطمه ببینید که دیگر توش و توان خود را از دست داده و حود بخود زیر سوال رفته و از پای بدرآیید
عجب ؟! میری در آلمان است.مممممم جالبه
خوشحالم که جای سلاجقه نیستی!
ولی شاید این کامنت جرقه ای برای دکتر سلاجقه باشه
فردا سریع مشاور اعظم دکتر پرهمت چشم آبی که در حکم پیران ویسه کارگذار افراسیاب تورانی است را احظار کند و به گوید : یافتم ، یافتم !!
دکتر پرهمت : چی ؟ چه فرمودید ؟؟ بلندتر!
دکتر سلاجقه قاشقی قوتوو می خورد و با میکروفون می گوید : یافتیم که چه بر سر این مهندس درویش درآوریم
باشد …
به خاطر تو تا فردا هم صبر می کنم!
درود بر شما
شوخی هم با شما کنیم !
جناب اقای درویش عزیز!
متاسفانه باید بگم که هیچ جا این موارد راعایت نمیشود، حتی خود شما گاهی اوقات فراموش میکنید که نام منبع و ذکر نام صاحب اثر وو وبلاگ را ببرید! پس سخت نگیرید.
اتش سوزی هم در جنگل جعفر اباد گرگان از دیشب که عکاسی کردم تا بحال در حال سوختن هست و تا دقایقی دیگر می توانید بر روی وبلاگم ببینید!
میزان حرکت و وسعت اتش سوزی از دیشب تا امشب…
بدورد
http://www.photoashand.blogfa.com
یعنی شما می گویید آنها هم فراموش کرده اند دیگه! نه؟