همان طور که پیش‌تر اشاره کردم، در سی‌امین روز از فروردین 1390، مراسمی برای رونمایی از لوح یادبود استاد کامبیز بهرام سلطانی در میانکاله و با حضور همسر، برخی از همکاران و دوستان ایشان و نیز جمعی از مقامات و مدیران ملّی و استانی سازمان حفاظت محیط زیست کشور برگزار شد.
هرچند به قول خانم روشن (همسر کامبیز): روح دریایی او نیاز به این مراسم و اصولاً نیاز به هیچگونه بزرگداشتی ندارد، ولی شایسته است اهدافش را دنبال کنیم و آرمان‌هایش را تحقق بخشیم تا آیندگان نام سبز او را پاس بدارند و قدردان خدمات ارزنده او به طبیعت این مرز و بوم باشند.
چنین است که به سهم خود از همه‌ی آنهایی که در برپایی این مراسم و زنده کردن نام قهرمان تالاب‌ها در دوست‌داشتنی‌ترین تالابش (میانکاله) سهم داشتند، قدردانی میکنم.
خانم روشن در بخش دیگری از سخنان کوتاه‌شان در این مراسم گفتند:
بسیار کوشش میکنم خود را نبازم و پنجه در پنجه تقدیر نیندازم. می‌خواهم متمرکز افکار و آمالش شوم. چه خواست‌هایی داشت؟ چه دورنمایی در ذهن و چه قلبی تپنده برای طبیعت. عاشق ایران بود و به طبیعتش عشق می‌ورزید …
و قلب دریایی‌اش برای ذره ذره خاک ایران می‌تپید. با چنان شوقی از میانکاله می‌گفت و می‌نوشت و عکس‌های آن را می چید که وصف ناشدنی است. با چنان شور و شعفی فیلم میانکاله را ساخت و با صدای گرمش بر روی فیلم صحبت کرد که در کلام نمی‌گنجد.
جسم کامبیز اکنون در میان ما نیست ولی به طور قطع روح او ناظر بر این مراسم است …
برای روح سبزش که برای همیشه در میانکاله حضور دارد، آرزوی آرامش و آمرزش دارم و نیک می‌دانم خدایش دوستش می‌داشت که راضی نشد جسم و روحش بیش از آن مدت کوتاه متحمل درد و رنج گردد.
باشد که میانکاله را به احترام روح بلند کامبیز و کامبیزهای این سرزمین که جان و مال و زندگی‌شان را برای اعتلای طبیعت ایران اهدا کردند، حفظ کنیم و اجازه ندهیم به هیچ بهانه‌ای (مانند احداث پالایشگاه)، حریم امن این تالاب یگانه و زیستمندان ارزشمندش مورد تجاوز و خدشه قرار گیرد.
گفتنی آن که تصاویری که از میانکاله در این یادداشت می‌بینید را خود شادروان بهرام سلطانی با دوربین‌شان گرفته‌اند. همچنین از خانم روشن و آقایان ضیا ضیایی و هوشنگ ساجدی به دلیل قرار دادن عکس‌های مراسم برای انتشار در مهار بیابان‌زایی قدردانی میکنم.
سلام
روحش شاد
درود
در ابتدا جناب درویش واقعا از دلسوزیها و قلم گیرای شما سپاسگذاری میکنم.
یاد و خاطره استاد بهرام سلطانی هرگز از یادها فراموش نخواهد شدحتی بدون بنای یادبود! و ای کاش بجای این بناها ذره ای راه سبزش را ادامه دهیم و از صرافت تخریب و نابودی فرزندش به بهانه صنعتی کردن یک دهستان پایین بیاییم…
خداوند به شما، دوستان و همسرسبزانديشش صبر و پايداري در مشكلات عنايت نمايد
به پاس این اقدام تحسین برانگیز از مدیران دست اندرکار در سازمان حفاظت محیط زیست کشور سپاسگزاریم.
روحت شاد و آرام باد استاد وارسته و عزیز
روح سبزش در طبیعت ایران جاری باد
درود بر دوستان همراه …
من هم امیدوارم روح بلند و اندیشه های سبز این استاد فرزانه سبب شود تا مدیران سازمان حفاظت محیط زیست هرگز اجازه تخریب این زیست بوم ناهمتا را به بهانه توسعه صنعتی ندهند.
روح سبز کامبیز نه تنها در میانکاله بلکه در وجب وجب خاک ایران جاریست.کامبیز عاشق این آب وخاک بودو امید وارمهمانگونه که برای سبز ماندن نام برادر نازنینم تلاش میشود جهت ادامه راهش نیز همه دوستدارانش کمر همت بندند وموانع و سدها را از سر راه بردارندتا روحش ارام داشته باشد.
درود بر شما ترانه خانم.
قول می دهم تا آنجا که توان دارم برای شادی روح برادر بزرگوار و فرزانه تان تلاش کنم و دست در دست یکدیگر کاری کنیم تا اندیشه های سبز این مرد طبیعت دوست وطن، هرگز رنگ و بوی فراموشی نگیرد.
با درود فراوان به شما آقای مهندس درویش عزیز،
همت و تلاش شما در راه زنده ماندن برادرم قابل ستایش و قدردانی است.از صمیم قلب از شما سپایگزاری می نمایم.
خداوند به شما سلامتی و نیروی لازم وکافی عطا فرماید تا فریاد طبیعت مظلوم سرزمینمان را به گوشها برسانید تا شاید دستانی برای نجات این آب وخاک و طبیعت زیبا به حرکت درایند.
بسیار ممنون ترانه خانم … شرمنده می کنید درویش را … شرمنده …
واقعیت را بیان کردم آقای درویش عزیز.خدا توفیقتان دهد.
استاد کامبیز بهرام سلطانی, یگانه ای بود که قدرش را ندانستند و حالا برایش لوح یادبود بنا میکنند. در این دوران به مهری ها, باز هم دستشان درد نکند که به فکر او بوده اند. یادش گرامی باد و راهش پر رهرو.
درود بر اقای درویش که از دوستان استاد بهرام سلطانی هستند امید که خانم روشن را خداوند صبر دهد از شما تقاضا دارم که اثار استاد که در بازار کتاب نیست بصورتی در اختیار علاقمندان قرار گیرد .از مسئولان محیط زیست که خلف قول نکردند و این لوح را بنام زنده یاد نصب کردند ممنونم و بیشتر ممنون خواهم شد که میانکاله میانکاله بماند و از پلشتی ها دور باشد.