تازه‌ترین گفتگویم در باره‌ی دلایل اُفول غمناک نگین فیروزه‌ی شمال باختری ایران را با فرزانه صدقی می‌توانید در صفحه 12 از شماره 25 مرداد روزنامه جام جم بخوانید.
به نظرم، هر زمان که شجاعت پذیرش اشتباهات مدیریتی‌مان را داشته باشیم، از درایت لازم برای حرکت به سمت نجات دریاچه ارومیه هم برخوردار خواهیم شد.
سلام
اگر شجاعت داشتند نه مهارلو و پریشان نابود شده بود و نه دریاچه ارومیه. امیدوارم روزی مسوولین روزی از خواب زمستانی بیدار شوند و فکری به حال اکوسیستم های در حال اضمحلال این سرزمین نمایند. هر چند آرزویی است در دوردست. چون سردمداران منابع طبیعی و محیط زیست این سرزمین سیاستمدارانی هستند که نه از اکوسیستم می دانند و نه در زیر طوفانهای شن سیستان به سر برده اند و نه در بستر خشک پریشان قدم زده و عمق فاجعه را درک کرده اند و از بین رفتن سایر اکوسیستم های این سرزمین برایشان مهم نیست و آنچه که مهم است منافع است و صندلی راحت و خوش خوابشان
بدرود
باز هم فرصت هست تا بیدار شوند و اجازه ندهند تا شادگان را؛ انزلی را و چغاخور را از دست دهیم …
درود بر رایان گرامی.
عالی بود. متشکرم
درود بر قدیمی ترین یار مهار بیابان زایی …
دوستان عزیز…کسی که خوابیده است رابراحتی میتوان از خواب بیدار کرد…اما محال است بتوان کسی را که خود را به خواب زده بیدار کرد