هفته گذشته فرصتی دست داد تا در همایش پرشور دوستداران محیط زیست در روانسر کرمانشاه که به همت یاران سبز ژینگه برگزار شده بود، شرکت کنم. یکی از سخنرانان در آن همایش، آقای دکتر نعمت‌الله منوچهری، نماینده مردم اورامانات (پاوه، جوانرود، روانسر و ثلاث باباجانی) بود که به حمایت آشکار از ملاحظات محیط زیستی پرداخت و حتی در فرودگاه کرمانشاه هم در یک گفتگوی کوتاه تأکید کرد که خود را سرباز محیط زیست می‌داند. با این وجود، خبر خوشی را که در آن همایش اعلام کرد، آزادسازی دوباره‌ی فرآیند ویرانگر سقزگیری از درختان بنه در زاگرس بود! شگفت‌آورتر آنکه وقتی این خبر از سوی ایشان اعلام شد، برخی از حاضران در این همایش محیط زیستی! به ابراز احساسات پرداخته و برای وی دست زدند!!
در اینجا چند نکته غم‌انگیز قابل طرح است:
نخست آنکه چرا باید سازمان متولی جنگلها و مراتع کشور در چنین شرایط بحرانی، خود مجوز سقزگیری را صادر کند؟ مگر مدیران و کارشناسان آن نهاد معظم نمی‌دانند که وارد کردن هر نوع تنش بیشتری به این رویشگاه در حال احتضار، به معنی تعجیل در سفارش تابوت مرگ برای زاگرس و آغاز بزرگترین موج مهاجرت از غرب کشور خواهد بود که تبعات خطرناکش را هیچ دولت و حکومتی نمی‌تواند تاب آورد! می‌تواند؟
دوّم چگونه یکی از نمایندگان مجلس که از قضا تحصیلکرده و ادعای طرفداری از محیط زیست را هم دارد، می‌کوشد تا با اعمال فشار بر مدیران منابع طبیعی و محیط زیست منطقه و به بهانه اشتغال‌زایی، از کیفیت زندگی نسل امروز و فردای اورامانات اینگونه حیرت‌آور بکاهد؟! واقعیتی که نشان می‌دهد نمایندگان مجلس خود تا چه اندازه محتاج فراگیری آموزش‌های محیط زیستی هستند.
و سومین و شاید غم‌انگیزترین نکته آن است که چگونه هیچ اعتراضی از سوی دوستداران و فعالان محیط زیست در آن نشست و فردای آن و فرداهای آن به ایشان نشد؟! نکته‌ای که آشکارا نشان می‌دهد، یک فعال محیط زیست و عضو یک سمن محیط زیستی، باید علاوه بر عشق به طبیعت، از ابزار دانایی و تخصص هم برخوردار باشد و دربرابر چنین موضع‌گیری‌های مخربی سکوت نکند.
واقعیت تلخی که بار دیگر نشان می‌دهد نگارنده به عنوان مسئول آموزش و توانمندسازی کیفیت مشارکت مردمی در سازمان حفاظت محیط زیست، چه راه نرفته‌ی درازی برای پیمودن دارد. و البته کوشیدم تا در جمع نمایندگانی از تشکل‌های مردم‌نهاد غرب کشور در کرمانشاه، آنها را بازگو کنم.
گفتنی آن که در مورد خطرات سقزگیری، پیشتر و در یادداشتی جداگانه هشدارهای لازم را در 26 تیرماه 1391 داده‌ام. همچنین بارها در مورد دیگر زخم‌های زاگرس نوشته‌ام، که می‌توانید در نشانی‌های زیر آنها را بازیابید و بخوانید.
بیشتر بدانیم:
– تهدیدی شگفت انگیز بر علیه جنگلهای فلارد در زاگرس
– گون‌ها که بروند، مرگ به زاگرس سلام می‌دهد!
دست مريزاد استاد
آقا مهندس درویش عزیز من واقعا تعجب می کنم ما در همان منطقه اورامانات هر درخت بنه ایی که دیدیم کلی جای تیغ روش بود . اگر بدون مجوز این همه بلا سر اون درخت ها اورده بودند با مجوز چه می کنند؟!!
با سلام و عرض خسته نباشید
وقتی در این بحران اب کشور مطرح ترین کارشناس اب کنار گذاشته می شوددر مورد جنگل های زاگرس هم بیش از این نمی توان انتظار داشت .ایشان می خواهند جنگل های رو به موت اشتغال ایجاد کنند .
باید در عین نا باوری مطرح کرد که بسیاری از علاقمندان عضو سمن های محیط زیست حفظ محیط زیست را در گرو امحای زباله می بینند و حتی فاضلاب را به اندازه زباله خطر ناک نمی بینند. افزایش کیفیت دانش محیط زیست الزاما به مدارک دانشگاهی و یا علاقمندی نیست بلکه به یافتن راهکارهائی است که بتواند به حفظ محیظ زیست در اجرا کمک کند و متاسفانه بسیار ی کردارشان با گفته هایشان تفاوت اشکار دارد.
خسته نباشید آقای درویش.
دست زدن این بنده خداها شده مثل دست زدن حظار برای روحانی بود که می گفت دولت در شرایط سختی کار رو به دست گرفته:))
واقعا که، آدم برای هر مزخرفی که دست نمی زنه!!
با سلام.
من قبلا شما را در برنامه طلوع دیده بودم اما با سایتتون چند روزیه که آشنا شدم. خوشحالم که در ایراانی زندگی میکنم که دلسوزانی اینچنینی دارد.
چند سالیه که در جنگلهای اطراف پاسارگاد از استانهای کردستان و کرمانشاه افرادی می ایند و از بنه ها سقزگیری می کنند و اکثرا بدون مجوز. قبلا مردم منطقه سقز رو از زیر درختان یا از روی تنه درخت جمع میکردن و ضربه ای هم به درخت وارد نمیشد، اما طی سالهای اخیر سقزگیری با زخم کردن درخت داره رواج پیدا میکنه.
ساکن اورامانات هستم، همانجایی که مردانش به ایرانیان آموختند که شکار حیوانات بس است، حال باید تفنگها را شکست…
آقای درویش مطلب شما را در وبسایت پاوه پرس خواندم و اکنون نظر دوستان (علی الخصوص imtish)را دیدم، از حرفهایتان و برخورد کاربران گلایه دارم… گلایه ام را تا دو روز آینده طی مطلبی در اختیار مدیریت سایت پاوه پرس قرار می دهم تا شما و کاربران عزیز با رجوع به آن، اوضاع و احوال ما را دریابید و با نگاهی دیگر به شرایط موجود بنگرید
حضرتعالی که دارای سمتی هستید چرا در همان روانسر به این موضوع اعتراض نگردید تریبون هم که در اختیار داشتید.؟؟!!!؟؟؟؟بعد از همایش تازه یادتان افتاده که ای دل غافل سقز گیری با مجوزه بده اخه!!!؟؟ ای کاش امثال حضرتعالی که داعیه ی دایه ی مهربانتر از نادر برای محیط زیست اورامانات)لااقل در این نوشته( دارید در همان مثلا همایش بهصراحت و قاطعیت با این موضوع و از تریبونی که در اختیار داشتید به عنوان یک مسوول محیط زیست اعتراض میکردید تا شاید این سخنان شما در این پست اندکی قایل باور تر مینمد
http://www.pavehpress.ir/%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B4%D8%9B-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AC%D8%A7-%D9%86%D9%87-%D8%A2%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DA%A9%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7-%D9%88%D8%B5%D9%81%D8%B4/
………………
به جناب فخرالدینی عزیز:
ابتدا؛ حساسیت و واکنش شما قابل تحسین است و نشان از دغدغه‌مندی شما دارد.
و اما بعد؛ شما به‌خوبی آگاهی دارید که راه کمک کردن به مردمی که نیاز اولیه‌شان نان شب است، بدون شک از چنین بهره‌برداری‌های ناپایدار و درخت‌کشی نمی‌گذرد! بنابراین به‌نظر نمی‌رسد که منطقی باشد ما هم به‌جای مطالبه اشتغال سزاوار از دولتمردان، طبیعت را مجازات کنیم و توجیه‌مان این باشد که چاره‌ای نیست!
و بعدتر اینکه: به‌نظر شما بیان دلیل بی‌اطلاع بودن از ماجرای صدور مجوز قزگیری، آیا توجیه خوبی است برای سکوت فعالان محیط زیست منطقه و یا بدتر تشکر از نماینده مجلس برای اعلام خبر آزادسازی فرایند سقزگیری و درخت‌کشی!؟
اتفاقن دردناک‌تر از همه این‌ها باز هم همین است که هنوز هم صدای اعتراضی از فعالان و تشکل‌های محیط زیستی ایلام و کرمانشاه و کردستان شنیده نمی‌شود ….
و حال پس از سقز گیری و آتش سوزی جنگلها و تلنبار زباله ها و شکار حیوانات و تخریب مراتع و ده ها مورد دیگر اکنون نوبت آن شده که با جاده ای نظامی زخمی بر پیکر شاهو وارد کنند!!
بشنوید صدای این فاجعه را…
درود بر جناب فخرالدینی و هومان عزیز …
ممنون که واکنش نشان می‌دهید و مانند اغلب مردم در زمانه‌ی امروز بی تفاوت، عبور نمی‌کنید.
همان طور که به درستی اشاره کردید، در آن همایش که تعداد سخنران ها و مراسم جانبی دیگر به طرز شگفت آوری زیاد و خسته کننده شده و دیگر عملاً از بخش میانی به آن سو، هم افراد فراوانی جلسه را ترک کرده و هم آنها که باقی مانده بودند، حوصله گوش کردن به سخنرانی ها را نداشتند و همهمه در سالن موج می زد. از این رو، اگر دقت کرده باشید، بنده فقط به رسم ادب در تریبون قرار گرفتم و ضمن تشکر از نهضت تفنگ کشان، بلافاصله سخنانم را پایان دادم. اما همانطور که در آن یادداشت نوشتم، فردای آن روز، در جمع نمایندگان سمن های غرب کشور، از جمله برپاکنندگان آن همایش در روانسر (یاران سبز ژینگه) آشکارا به این موضوع اعتراض کردم.
موفق باشید.
http://www.salampaveh.ir/%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%9B-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%86%D9%87-%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D8%B7-%D8%AE%D9%84%D9%88%D8%AA-%DA%A9%D8%B3/
درود و سپاس جناب فخرالدینی عزیز …
متأسفانه بايد عرض كنم كه همان جناب آقاي به اصطلاح دكتر، اصلي ترين مانع بر سر راه اقدامات ادارات حفاظت محيط زيست و منابع طبيعي در شهرستانهاي اورامانات هستند، براي مثال عرض كنم كه هنگامي كه متخلفين سقز گيري توسط مأموران يگان حفاظت منابع طبيعي دستگير شده بودند، همان جناب دكتر! تماس گرفتند و خط و نشان كشيدند كه متخلفان بايد آزاد شوند و در ضمن بايد مجوز سقزگيري نيز صادر شود. همچنين ايشان در پي دستگيري متخلفان شكار و صيد نيز از همين شيوه ي تماس گرفتن و خط و نشان كشيدن استفاده مي كنند…