شاید تنها ابتکار سید محمد خاتمی که همچنان در طول چند دولت پس از وی محترم شمرده شده و به اجرا درمی‌آید، پرسش مهر رییس جمهور باشد؛ پرسشی که از نخستین سال ورود وی به ساختمان پاستور در آغاز سال تحصیلی 77-1376 جان گرفت و اینک در آغاز سال تحصیلی 94-1393 به پله‌ی هجدهم رسیده است. با این همه، جنس پرسش هجدهم که توسط معاون اول حسن روحانی ساعاتی پیش در مدرسه دخترانه حضرت زینب (س) اعلام شد، با هفده پرسش پیشین بسیار متفاوت، تأمل‌برانگیز و البته امیدبخش است …
صبح امروز به اتفاق معصومه ابتکار به مدرسه راهنمایی دخترانه شایسته واقع در منطقه یازده آموزش و پرورش تهران رفتم تا شاهد نواختن زنگ سبز مدارس کشور توسط بانوی نخست محیط زیست وطن باشیم. معصومه ابتکار در این مراسم زیبا، ساده و بیادماندنی که با پرواز چهل کبوتر سفیدرنگ به آسمان پایتخت به پایان رسید، خطاب به دخترکان شایسته و معصوم ایرانی گفت: آنهایی که به پرسش مهر امسال رییس جمهور پاسخی شایسته چون نام زیبای این مدرسه دهند، جایزه‌ای ویژه از سازمان حفاظت محیط زیست نیز خواهند گرفت.
اما دلیل شادی و شور معصومه ابتکار از طرح پرسش امسال رییس جمهور چیست و چرا امسال بر خلاف سال گذشته، معصومه ابتکار یک مسابقه جداگانه را طراحی نکرد و ترجیح داد تا صرفاً از پرسش مهر حسن روحانی حمایت کند؟
پاسخ ساده است! زیرا در طول هجده سال گذشته، این نخستین بار است که یک موضوع محیط زیستی به گرانیگاه پرسش عالی‌ترین مقام جمهور کشور راه یافته است تا بار دیگر حسن روحانی ثابت کند که در بین یازده دولت شکل گرفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عیار سبز دولتش، بی‌رقیب است.
گفتنی آنکه در پرسش مهر امسال رئیس‌جمهور که توسط اسحاق جهانگیری قرائت شد، خطاب به دانش‌آموزان ایرانی آمده است: «عزیزانم ایران با مشکل جدی کمبود آب روبه‌رو است. هر کدام از ما چگونه از آب‌های ایران می‌توانیم نگهداری و استفاده کنیم؟»
بحران آب، یک بحران بسیار جدی است و به نظر می‌رسد راه مهارش کمک گرفتن از مردم باشد. این اهالی ایران‌زمین هستند که باید با تغییر رفتار و شیوه‌ی تعامل‌شان با زیست‌بوم، شرایط را برای پایداری دیگرباره ی اندوخته‌های آبی کشور مهیا سازند و کشور را از خطر درغلتیدن به سوی جیره‌بندی آب نجات دهند.
و البته این وظیفه‌ی رهبران و دولتی مردان و زنان کشور است تا با بسترسازی مناسب فرهنگی/آموزشی شرایط توان‌افزایی و ارتقای فرهنگی جامعه را فراهم سازند تا بتوان به بهبود کیفیت سواد آب در بین ایرانیان امیدوار ماند.
تلاش سازمان حفاظت محیط زیست در راه‌اندازی مدارس جامع محیط زیستی و بهره‌مند ساختن دانش‌آموزان از فهم بوم‌شناختی (اکولوژیک) در همین راستاست که معنا پیدا میکند؛ تلاشی که از اسفندماه گذشته با عقد تفاهم‌نامه‌ای بین ابتکار و فانی کلید خورد و اینک با پایان کار تهیه منشور مدارس جامع محیط زیستی، می‌رود تا وارد مرحله ی اجرایی شود.
شاید در صورت تحقق این هدف مقدس، دیگر شاهد بروز هیچ بحرانی در حوزه ی محیط زیست کشور نباشیم، چرا که شهروندان برخوردار از سواد محیط زیستی هرگز به خود و مدیران جامعه اجازه نخواهند داد وخامت شرایط به حد یک «بحران» رسد تا به صرافت درمانش برآیند.
با سلام
واقعا از شنیدن این پرسش شاد شدم.چرا که واقعا این بحران جدی است و من به شخصه تمام تلاش خودم را برای آگاهسازی اطرافیان و دانش آموزم انجام داده و می دهم.
پاینده باشید.سپاس
سلام
دلمون برای مطالب زیباتون تنگ میشه چون خیلی دیربه دیرمطلب می گذارید.
استادگرانقدرمسئله اصلی در رفع بحران آب اصلاح شیوه های تغذیه و تهیه غذاست .آبی که واردبخش کشاورزی میشودنان و برنجی تولید میکند که اصلا غذا نیست .کافی است نان و برنج ما سبوس دار شودتا ببینید که مصرف این دو ماده غذایی اصلی کشور به میزان معنی داری کم خواهد شدچراکه باخوردن نان وبرنج بدون سبوس سلولهاپیوسته گرسنه اندوما مدام درحال خوردن وغافل ازاینکه یکی از علل مهم سرطان وسندروم متابولیک مصرف ایندو ماده غذایی است .
بنابراین آب شیرین ما مصرف میشود تا بیماری تولید نماید.
حالا شد.
نگرانی من از تاسیس مدارس جامع محیط زیستی این است که نکند از آموزش و اهمیت محیط زیست در سایر مدارس غفلت شود و یا این که این آموزش و اهمیت در آنها تضعیف شود.
پس از سالها مجددا به دانشگاه رفته ام. دانشگاهی که از بهترینهای کشور محسوب می شود ولی انواع زباله را دانشجویان در فضای سبز دانشگاه رها می کنند. این دانشجویان از مدارس آمده اند.
ایکاش طرحی مانند سپاه دانش قدیم برای فارغ التحصیلان رشته محیط زیست و رشته های مرتبط وجود داشت، که پس از فارغ التحصیلی در یک پاسگاه محیطبانی مدت سربازی شان را با آموزش به عموم مردم منطقه بگذرانند.
در هر منطقه اطلاعات کاملی از آسیب های زیست محیطی آن منطقه در اختیار مردم بگذارند، آموزشهایی برای مصرف مجاز سم و کود کشاورزی، مهمتر از آن آموزش و تولید محصولات کشاورزی ارگانیک، نوع و میزان آبیاری، گونه های مهاجم، تهدیدهای زیست محیطی، آثار زیانبار از بین رفتن حیات وحش منطقه و اهمیت محافظت از گونه رو به انقراض و…
واقعا شدنی هست اینهمه آدم می روند سربازی یک بخش کوچکی از اینها را محیط زیست به عنوان سپاه دانش جذب کند حقوقی هم که نباید بپردازد!