تا ساعتی دیگر، مراسم نخستین جشن کتاب سال محیط زیست ایران در تالار شهدای سازمان حفاظت محیط زیست برگزار خواهد شد. آنچه که در پی می‌آید، متن سخنرانی نگارنده به عنوان دبیر این جشنواره است …
طبیعت ایران حال خوبی ندارد. نه حال سمندرهای خالدار امپراطور در دره شهبازان خوب است، نه حال میش‌مرغ‌ها در دشت سوتاو بوکان. در سرزمین ما، گوزن‌های زرد، قربانی سیمره می‌شوند و دارکوب‌های سر سرخ، از گلازنی نفس بریده!
و همانطور که هوبره‌ها فدای اشتیاق‌شان به خرامیدن در شاسکوه می‌گردند، کبک‌های تنگ زندان هم در سبزکوه سرخ می‌شوند تا حکایت مرگ‌شان ثبت میراث معنوی گردد! با این وجود، همچنان تک درنای سپید و عاشق ما، هر ساله هزاران کیلومتر می‌پیماید تا عشق بی‌مانندش را به سرزمینی که خاطره‌ی هم‌پروازی با معشوقش را در سینه دارد، نشان دهد …
و آن سرزمین، سرزمین ماست؛ سرزمین وحشی بافقی که بیش از 500 سال پیش دریافته بود که ما درخت‌افکن نه ایم، آنها گروهی دگرند، با وجود سد تبر، یک شاخ بی بر نشکنیم؛ همان شاخ بی بری که 2500 سال پیش در منشور پارسوماش، افکندنش برابر با پایان نسل قلمداد شده بود …
با این وجود، امروز بی مهابای فرداها، نسل درختان از جنگل‌های چوبر در تالش تا کهورهای محمدآباد ریگان ریشه‌کن می‌شود و سازمان متولّی محیط زیست ایران بر این باور است که با منطق سرنیزه و چکمه هرگز نمی‌توان توان تاب‌آوری طبیعت وطنی که دوستش داریم را به او بازگرداند و سزاوارانه پاس داشت.
چنین است که تلاش برای توان‌افزایی، ارتقای سواد محیط زیستی و اعتلای فرهنگی ساکنان فلات ایران در صدر اولویت‌های راهبردی ما می‌نشیند؛ تلاشی که در بیست و پنجمین روز از آبان 1393؛ در روزی که به نام کتاب، آگاهی و سبک زندگی نامگذاری شده است، شناسه‌ی گویایش را در همین اجتماع پرشور و فرزانه در تالار زیبای شهدای محیط زیست پردیسان میتوان رهگیری کرد. اینکه امروز می‌خواهیم همزمان با آیین‌های بیست و دومین سال برگزاری هفته کتاب و کتابخوانی – 24 الی 30 آبان – نخستین دوره از جشن ملّی انتخاب کتاب سال محیط زیست را برگزار کرده و از بین بیش از 300 اثری که در حوزه‌های گوناگون تخصصی، حقوقی، دینی، کودک و نوجوان و نشریات دریافت کردیم – به انتخاب یک هیأت داوری 64 نفره – به صاحبان 25 اثر جوایزی به رسم احترام اهدا کنیم.
سازمان حفاظت محیط زیست امیدوار است بنیانگذاری جشن ملّی انتخاب برترین کتاب محیط زیست در سالی که بر پیشانی‌اش نام فروزان فرهنگ می‌درخشد، سبب شود تا هم نویسندگان طبیعت دوست بیشتری ترغیب به نوشتن در این حوزه شوند، هم ناشرین پرشمارتری با لرزش کمتر دل و دست پای در سرمایه‌گذاری این مقوله‌ی فرهنگی نهند و هم سردبیران محترم، سهم بیشتری از فضای نشریه‌های خود را به محیط زیست اختصاص دهند.
کلام آخر آن که این جشن بزرگ و وزین هرگز شکل نمی‌گرفت اگر حمایت مقامات ارشد سازمان از یک سو، همراهی مدیران طبیعت‌دوست در وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و تلاش شبانه‌روزی گروهی از همکاران سختکوشم در دفتر آموزش و مشارکت مردمی، روابط عمومی، اداره کل پشتیبانی و دیگر واحدهای حمایت‌کننده وجود نداشت، جمله‌ی پایانی را اما مایلم به رقیه عباسی، فریدرضا خلجی علیایی، فریبا سلیمی و محمّد صدقی اعضای خستگی‌ناپذیر دبیرخانه نخستین جشنواره کتاب سال محیط زیست تقدیم کنم که می‌دانم دست‌کم ساعت‌ها از خواب و استراحت‌شان را ربودم تا امروز در پیشگاه فرزانگان فرهیخته‌ی محیط زیست کشور، آبروداری کنیم.
زنده باشید بچه‌ها …
شاید وقتی در حال توصیف کبک ها و هوبره های در حال انقراض بودید بعضی حضار عالی مقام به جوجه کباب آنها فکر می کنند…
کتاب سال محیط زیست کار به ذاته خوبی است. خسته نباشید و امیدوارم تداوم پیدا کنه و به خوبی پوشش داده بشه.
اما چه بسا دامنه اثرات مثبت اش مطابق انتظار نباشه در «فلات» (و البته جلگه ها)ی داخل مرز پرگهر سابق که سرانه مطالعه سالانه درش چند دقیقه است و در نتیجه این کتاب ها ضریب نفوذ اندکی در کل جمعیت خواهند داشت. پس «توان‌افزایی، ارتقای سواد محیط زیستی و اعتلای فرهنگی » عده زیادی را نمی شود انتظار داشت.
برای اینکه ناشران دست و بالشان نلرزد و کتاب های محیط زیستی را چاپ کنند حضور وزرا و عالی مقامان در مراسم اهدای جایزه کافی نیست. لازم است که خرید این کتاب های زیست محیطی برای کتابخانه های عمومی و دانشگاهی کشور تضمین شده باشد تا آنها نگران سرمایه گزاری شان نباشند و بتوانند دست کم دو سه هزار جلد از هر کتاب در کشور توزیع کنند.
برای اینکه بیشتر روزنامه های دولتی فضای بیشتری را به محیط زیست اختصاص دهند با برخی اولیت های دیگر آنها و بالادستی هایشان نمی خواند و اصولا چیزهایی مثل جنگل های رو به خشکی و گونه های در حال انقراض ، گرمایش زمین و… جزو دغدغه های مدیران امنیتی آنها نیست. پس زیاد امیدی به این جماعت نمی شود داشت. هر چند که مسلما همه روزنامه ها یک اندازه به این قضیه بی تفاوت نیستند.
برای آگاهی زیست محیطی رادیوتلویزیون بیشترین ضریب نفوذ را دارد اما متاسفانه انتظار زیادی از این «رسانه ملی» هم نمی شود داشت …
در هر حال خسته نباشید.
با سلام وعرض خسته نباشید
تصور می کنم خیلی موثر خواهد بود اگر تعدادی از کتابهای محیط زیستی به فیلمنامه نویسان – تهیه کنندگان -کارگردانان و هنر پیشگان اهدا شود تا انها بتوانند با روح هنر و خلاق این موضوعات را به شکل شنیداری – دیداری به درون جامعه ببرند .البته بین اگاهی و تغیر رفتار فاصله بسیار طولانی است . خیلی از کسانی که اگاهی محیط زیستی عمیقی دارند در عمل رفتارشان محیط زیستی نیست . به امید اینکه تا هنوز مختصر جانی برای محیط زیست باقیمانده بتوانیم کاری برای ان انجام دهیم.
سالهاست که خلاف رسم روزگار و مردمان این سرزمین، “نا امیدی و نالیدن” را گوشه ای نهادم و در حد خود گامی بر میدارم، هرچند کوچک؛ هرچند کم اثر اما امید بسته ام به بزرگانی چون شما که سخت تلاش می کنید و بی منت خدمت.
کائنات همراه شما باد.
ای قصر دل افروز که منزلگه انسی، یا رب مکناد آفت ایام خرابت
حضرت حافظ
موفق و پيروز باشيد رهروي آهسته و پيوسته .
با سلام خدمت دوستداران محیط زیست
بدون شرح و در یک کلمه فقط میتوان گفت:
“سپاس”
با آرزوی موفقیت
خدانگهدار
با درود
ممکن است من یک لیست از عناوین کناب های داشته باشم . یا اگر امکان دارد خلاصه ای از داستان های کودکان و نوجوانان این این برنامه؟
با سپاس
درود بر شما. در نشانی زیر اطلاعات مد نظرتان وجود دارد:
http://www.doe.ir/Portal/File/ShowFile.aspx?ID=c697458a-2ac5-4409-8214-7e839b5a5177
با سلام به شما و مدیران محترم بابت چنین وبسایت زیبا و پرمحتوا
خدمت شما عرض کنم که اگر کتاب دست دوم دارید اعم از درسی و غیر درسی و میخواهید کمتر از سه روز بفروش برن بیاید تو وبسایت تورپیج torpage.com