ساعت 13:59 دقیقه روز شنبه، 20 دی ماه 1393، خبری بر روی سایت جهان نیوز منتشر شد با این عنوان: «محيط زيست حوزه‌ای علمی است نه احساسی/ به افراطی‌گری در محيط زيست پايان دهيد»؛ خبری که بلافاصله و با اندک زمانی تأخیر، بر روی چند پایگاه اطلاع‌رسانی دیگر هم تکرار شد. در این خبر آمده بود که 50 تشکل محیط زیستی کشور با انتشار نامه‌ای سرگشاده به رییس‌جمهور، از تندروی برخی از سمن‌های محیط زیستی انتقاد کرده و آنهایی را که به نام محیط زیست می‌خواهند چوب لای چرخ توسعه بگذارند را مصداق بارز افراطی‌گری دانسته و از ایشان تبری جوییده‌اند!

این خبر، بلافاصله با ابراز شگفتی، خشم و تأسف محافل محیط زیستی در کشور روبرو شده و البته تا این لحظه، دست‌کم نمایندگان هشت تشکلی که نام‌شان در انتهای این بیانیه منتشر شده، اعلام کرده‌اند که هرگز پای چنین نامه‌ای را امضا نکرده و محتوایش را تأیید نمی‌کنند.
به ویژه ماجرا از آنجا جالب‌تر می‌شود که اندکی قبل‌تر، دقیقاً 50 تشکل محیط زیستی با انتشار بیانیه‌ای خطاب به رییس جمهور، نسبت به احداث سد خرسان 3 و تبعات فاجعه‌بار آن در سطح ملّی هشدار داده بودند؛ اعتراضی که سبب شد از سوی برخی از جریان‌های پرقدرت حامی سدسازی، فشارهای پنهان و آشکاری بر علیه امضاء کنندگان آن بیانیه اعمال شود و حتی کوشیدند تا جریان انتخابات شبکه‌ی سمن‌های محیط زیستی در برخی استان‌های زاگرس‌نشین را با اخلال روبرو کنند.
همان طور که ملاحظه می‌شود، اینک به نظر می‌رسد دست‌هایی درکار است تا اتحاد، نشاط و شور به وجود آمده در بین دوستداران محیط زیست را بر علیه طبیعت‌ستیزانی که می‌خواهند به بهانه‌ی توسعه‌ی ناپایدار، ارزشمندترین زیستگاه‌های راهبردی کشور در زاگرس، جنگل ابر، آشوراده، بحر آسمان، بهرام گور و … را تخریب کنند؛ از بین برده و جدایی و تفرقه در بین آنها ایجاد کنند.
از این رو، نگارنده به عنوان مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست به همکارانم مأموریت داده‌ام تا به بررسی دقیق این ماجرا پرداخته و مشخص کنند که اولاً چند نام دیگر از بین 50 تشکل یاد شده جعلی بوده و دوم اینکه چه فرد یا افرادی در پشت این ماجرا قرار دارند.
درخواستم این است که شما خواننده‌ی عزیز مهار بیابان‌زایی هم اگر اطلاعاتی در این خصوص دارید، برایم ارسال فرمایید تا پیگیری کنم.
Darvish100@gmail.com