برای امیدی که رفت تا امیدمان زنده بماند …

    حرکت جوانمردانه امید عباسی، روز گذشته با اهدای کلیه و کبد از کالبد بی جانش، کامل شد تا اسطوره‌ای به اسطوره‌های پرشمار وطن افزوده شده و از این که در این بوم و بر می‌زییم؛ در کنار چنین انسان‌های شریفی، بیش از پیش به خود ببالیم و با افتخار ایرانی بودن‌مان را به رخ بکشیم.

کلیک کنید ...

    امّا برای پاسداشت این سلوک ناهمتا و این رویه‌ی ایثارگرانه چه باید کرد؟ هم ما و هم آنهایی که بر صندلی مدیریت در این سرزمین تکیه زده‌اند؟
تازه ترین یادداشتم در خبرآن‌لاین، کوشیده است تا برای این پرسش پاسخی سزاوارانه و پیشنهادی عملی ارایه دهد. اگر شما هم با آن موافق هستید، لطفاً تکثیرش کنید.

    پی نوشت (30 اردیبهشت 1392):
و سرانجام دیروز پیکر پاک امید به خاک وطن تحویل داده شد … آن هم در میان شور و حال وصف ناشدنی همشهریانش در یک بدرقه تاریخی و سزاوارانه …

کلیک کنید ...

    و خوشبختانه پیشنهادم هم مورد توجه قرار گرفته و مقرر شده تا نام یکی از میادین شهر، به نام این آتشنشان فداکار تغییر یابد.

19 فکر می‌کنند “برای امیدی که رفت تا امیدمان زنده بماند …

  1. ماندانا

    درود
    روحش شاد
    شایسته نام پر معنایش بود وامید رادردل میلیونها ایرانی زنده کرد

  2. هومان خاکپور

    حقیقتن که بایستی کلاه از سربرداشت و تمام قد در برابر این عظمت و بزرگی امید در برابرش خم شد. برای داشتن چنین هم‌وطنی بر خود می‌بالم.

  3. محمد درویش نویسنده

    هر بار که قصه اش را می خوانم … هربار که حالش را در آن آخرین لحظه های زندگی مرور می کنم … هربار که به انتخابش فکر می کنم …
    اشک مجالم نمی دهد … اشکی از سر غرور و شوق؛ از این که من – محمد درویش – به زبانی سخن می گویم و در سرزمینی زیست می کنم که امید عباسی هم متعلق به آن و هم زبانم بوده است.
    درود بر امی، هومان، ماندانا و مسعود عزیز …

  4. محمود رضا پولادی

    درود بر روان پاک این بزرگوار کار ارزشمندیست که باید نهادینه گردد

  5. فلورا

    روح یزرگش شاد باد!
    ایران برای اینکه کشوری باشه که بهش افتخار کنیم در همه ی عرصه ها به “امید” هایی با روح بزرگ احتیاج داره!
    گاهی با خودم فکر میکنم اگر 50 تا فعال محیط زیست با دغدغه های شما و در سطح کلان داشته باشیم روزگار زیست مندان و طبیعت وطن اینطور نخواهد بود…
    آقای درویش آدرس فتو بلاگ تون رو اینجا میگذارین؟

    پاسخ:
    http://mohammaddarvish.com/photoblog/
    درود بر فلورای عزیز …

  6. maryam kamali

    تحسین شهامت وفداکاری مرحوم امید عباسی رنج وغم خانواده وعزیان ودوستانش را درک میکنیم وبه او عنوان انسان نمونه وفداکار وقهرمان میدهم

  7. رویا

    هنوز هم در این دنیای آهنی و خاکستری رنگ میشود کورسویی از امید یافت……….
    زنده باد امید
    زنده باد امید که همیشه جاویدان است و غرورانگیز

  8. سیمین

    بر روح بزرگ امید عباسی درود می فرستم و از صمیم قلب برایش آرامش روح در جوار حق طلب می نمایم.
    آتش نشان ها را دوست دارم و شما دلیلش را می دانید آقای درویش!
    با خواندن این یادداشت داغ از دست رفتن 8 نفر آتش نشان در جمعه غم انگیز 13 مرداد 1391 در یکی از واحدهای پتروشیمی چنوب کشور برایم زنده شد. چه ایتارگری هایی که در عرض چند ساعت برای نجات همکارانشان و نیز از چلوگیری از خرابی دستگاه ها و تجهیزات گران قیمت تولید برای حفظ و تداوم تولید توسط ایشان انجام شد. و سرانجام بدن های پاکشان در انفجار و آتش سوزی سوخت و از بین رفت تا حتی نتوانند اعضا و جوارح سالم بدنشان را هدیه کنند.
    روحشان شاد و گرامی!
    اسامی و تصاویر برخی از ایشان را در لینک زیر ببینید!
    http://tangareh.blogfa.com/post-75.aspx

  9. محمد درویش نویسنده

    درود بر سیمین، رؤیا، مریم، فلورا و محمودرضا عزیز …
    خداوند روح همه ی انسان هایی که رفتند تا ما بمانیم و همچنان با عشق، به زندگی کیفیت دهیم، بیامرزد …

  10. ز م

    اشک مجالم نمیدهد که حزن فراغ را بازگویم… شاید اشک، خود بگوید…
    بر روان پاکش درود که روشنی را به دلهای فسرده امروز هدیه داد.
    امیدوارم ” امید” مرد مردستان، شفیع ما باشد…

  11. سمیرا

    سلام
    همه افرادی که مسئول ایمنی ههستند اول جان بقیه را بر جان خود مقدم و محترم می‌شمارند.
    به عنوان یک فرد چقدر از محیط زیستمان محافظت میکنیم و چقدر چون امید برای تک تک جانهای روی کره زمین ارزش و احترام قائل هستیم؟ به امید روزی که امیدها الگویمان باشند و استادان راهمان در هر شغل و حرفه ای و در زندگی تا به همه نسلها درس زنده بودن و زندگی کردن را هدیه دهیم.

  12. سمیرا

    سلام
    همه افرادی که مسئول ایمنی هستند اول جان بقیه را بر جان خود مقدم و محترم می‌شمارند.
    به عنوان یک فرد چقدر از محیط زیستمان محافظت میکنیم و چقدر چون امید برای تک تک جان‌های روی کره زمین ارزش و احترام قائل هستیم؟ به امید روزی که امیدها الگویمان باشند و استادان راه‌مان در هر شغل و حرفه ای و در زندگی تا به همه نسل‌ها درس زنده بودن و زندگی کردن را هدیه دهیم.
    نمی‌گویم روحش شاد و یادش گرامیچرا که همیشه زنده و جاودان است.
    ما را هم یاری کن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *