شامگاه دیروز که به همراه همکارانم از کارگاه آموزشی دو روزه در همدان بازمیگشتیم، یاد اسکندر افتادیم و در همان اتوبوس به او زنگ زدم تا سلام همکارانم را به او ابلاغ کنم. تشکر کرد و گفت میخواهد من و استاد ضیایی را به نهار دعوت کند … دعوتش را با افتخار پذیرفتم و امروز ساعتی فراموش نشدنی را به همراه اروند و هوشنگ ضیایی عزیز در محضرش بودم …
از او خواهش کردم تا از خاطرات روزهای زندانش برایمان بگوید … به ویژه مایل بودم تا فرزندم با ابعاد دیگری از وجوه این شخصیت بینظیر تاریخ محیط زیست ایران، آشنا شود. میگفت: یکی از هم سلولیهای من، یک دزد حرفهای بود! منتها این اواخر آنقدر علاقه مند به حیات وحش شده بود که مدام از من میخواست تا در مورد خزندگان ایران و خاستگاه جغرافیایی آنها برایش شرح دهم! در حقیقت اسکندر حتی توانسته بود همسلولیهای خود را هم در طول هفت سال زندانش، محیط زیستی کند. یک خاطره جالب دیگرش برمیگشت به آموزش زبان انگلیسی برای زندانیان توسط او که سبب شده بود، یکی از زندانیان و شاگردان کلاسهای زبان او، پس از آزادی، اقدام به تأسیس یک مؤسسه آموزش زبان انگلیسی در تهران کند!!
از اسکندر تقاضا کردم تا خاطرات زندانش را مفصلتر بنویسد … او با لبخندی تلخ سکوت کرد! انگار میخواست بگوید: خیلی دیر شده درویش!
امروز تعدادی از کتابهای نفیسش را به من داد تا به کتابخانه سازمان حفاظت محیط زیست هدیه کنم. بهانهی دیدارش با ما، اهدای همین کتابها بود … سخت است او را دوست نداشتن؛ و عجیب و تلخ آنکه هستند آدمهایی که او را دوست ندارند …
کاش قدرش را بیشتر میدانستیم …
عکس مربوط به ظهر امروز است در کنار اسکندر و هوشنگ ضیایی عزیز.
عکاس: اروند درویش
چه خاطراتي …
دوست داشتم بيشتر مي شنيدم
منم همین طور.
فاجعه مسیر فاضلاب رو غرب تهران که از دید سازمان حفاظت محیط زیست پنهان نگاه داشته شده است
بد نیست بدانید وزارت محترم نیرو که تا دیروز با شاهکارهایش نظیر مخزن آب شور سد گتوند واقع در بالادست جلگه ی خوزستان، جنگل زدایی در جای جای کشور با هدف سد سازی های بی معنی، سدهای متعددش در اطراف دریاچه (لطفاً بخوانید نمک زار) ارومیه، شاهکارهای فنی اش مثل سد آبکش سیمره و سیوند، نیروگاههای پر دودش مثل شازند و رامین (به گواهی نطق نمایندگان محترم مردم بسیاری از نیروگاهها بدلیل مصرف غیر مجاز مازوت نفس شهرهای کشور را به شماره انداخته اند)، غرقاب و خشک کردن چشمه های کشورمان و بسیاری الطاف دیگر، این روزها در خفا دست در خلق اثری دیگر دارد.
تبلیغ شبانه روزی وزارت محترم نیرو در صدا و سیما را که اعلام می دارد آب رفته به جوی باز
می گردد همه دیده ایم. این تبلیغ آدرس اشتباهی دادن در رابطه با یکی از خطرناک ترین
طرح های شرکت آب و فاضلاب (یکی از شرکتهای تابع وزارت نیرو) برای مسیر لوله اصلی فاضلاب تهران است. بخش اصلی فاضلاب تهران با دبی بیش از بیست متر مکعب در هر ثانیه یعنی جریانی بیش از چندین برابر رودخانه کرج قرار است از طریق یک لوله بزرگ با قطر بالای سه و نیم متر از طریق خیابان آیت الله سعیدی و عبور از اتوبان آزادگان به تصفیه خانه جنوب تهران منتقل شود تا به قول تبلیغ تلویزیونی پس از تصفیه آب رفته مجدداً به جوی باز کردد و صرف کشاورزی و مواردی از این قبیل شده تا شاید فشار از روی سفره های آب زیر زمینی دشت جنوب نهران برداشته شود. این بخش کار به گواهی دست اندرکاران دست مریزاد و ای ولله دارد.
اما آنچه خطرناک است مسیری است که وزارت محترم نیرو برای این مجرای بزرگ فاضلاب رو انتخاب کرده است. همه قدیمی تر ها یادشان است که راه آهن تهران – تبریز خیابان آیت الله سعیدی را قطع می نماید. در سالهای اخیر برای سهولت رفت و آمد در این خیابان، راه آهن با اجرای یک زیر گذر در حدود ده متر در زیر زمین قرار داده شده است. متاسفانه لوله فاضلاب رو بزرگ مورد بحث با فاصله ای کمتر از نیم متر قرار است از روی مسیر راه آهن عبور نماید. حال تصور بفرمایید با حرکت قطار و لرزش های ناشی از آن که قطعاً می تواند در دراز مدت درزهای مسیر فاضلاب رو را از آب بندی ساقط نماید، چه خطری جنوب شهر نشینان پایتخت و مسافران قطار را تهدید خواهد نمود. قرار دادن یک رودخانه عظیم از فاضلاب در عمق حدود پنج تا شش متری یکی از شلوغ ترین خیابان های تهران تنها بدلیل بی توجهی مسئولان محترم وزارت نیرو و لابی گری پیمانکاران برای کار در عمق کمتر و بنابراین سود بیشتر، یکی از فجایع دیگری است که بدون توجه به الزامات زیست محیطی و پدافندی این روزها در حال شکل گیری است.
جالب است بدانید که بسیاری از تاسیسات شهری مثل لوله های آب، حتی لوله های نفت و گاز و کابلها، در خیابان آیت الله سعیدی و در این عمق کم قرار دارند و برخورد مسیر فاضلاب با آنها قطعی است. ولی صد افسوس که سود پیمانکاران در همین برخوردهای به اصطلاح پیش بینی نشده و به تبع آن درخواست پول بیشتر برای رفع مشکل است. از آن بدتر آنکه تراز مسیر فاضلاب روی تمام ایستگاههای خط 8 مترو تهران واقع در این محدوده نیز سوار خواهد بود و قطعاً در آینده اجرای این خط را دچار مشکل می نماید.
به گواهی گزارش تهیه شده توسط شرکت مشاور کارفرما ( لار )، همه این مشکلات می تواند با جابجایی مسیر ذر حدود یک خیابان و قرار گرفتن مسیر فاضلاب در عمق بیش از بیست متر مرتفع شود ولی متاسفانه مسئولان و پیمانکاران با تهدید مشاور و ممانعت از اطلاع رسانی صحیح جلوی این موضوع را گرفته اند و در جلسات بررسی طرح در سازمان حفاظت محیط زیست نیز این واقعیات را افشا نمی نمایند.
با توجه به اینکه عملیات اجرایی این فاجعه جدید بزودی و پس از اخذ مجوز در سازمان حفاظت محیط زیست آغاز می شود، امید است با این اطلاع رسانی و آگاه نمودن سازمان محترم محیط زیست از بابت وجود گزینه های مکانی بسیار بهتر، بتوانیم آب رفته را از مسیر صحیح به جوی باز گردانیم.
عرض سلام و خسته نباشید حضور جناب مهندس درویش عزیز
چندی پیش افتخار آشنایی با جنابعالی را از طریق همین سایت پیدا کردم
بنده مدرک کارشناسی حسابداری دارم اما به دلیل علاقه ای که به محیط زیست داشتم در مقطع کارشناسی ارشد رشته منابع طبیعی گرایش آلودگی محیط زیست تحصیل میکنم ودر چند صباح گذشته مشغول گذراندن امتحانات و همینطور درگیر پایان نامه بوده و هستم
و غرض ازینکه وقت جنابعالی را گرفتم این بود که دوست دارم در زمینه حفاظت از محیط زیست یا NGOها ی فعال همکاری داشته باشم
از حضور جنابعالی راهنمایی میخواهم جهت شناسایی و عضویت در این تشکلها
توضیحا بنده در آموزش و پرورش تدریس می کنم در مقطع ابتدایی ودر شهر همدان ساکن هستم
سپاس فراوان از حامی عزیزو یزرگوار محیط زیست کشور عزیزم
درود بر شما. در همدان تشکل های خوبی در حوزه محیط زیست فعال هستند. می توانید با آقای محمد سوزنچی موضوع همکاری تان را در میان نهید.09183170994
درود وسپاس بیکران
زنده باشید …
سلام آقای درویش
با سپاس ازابراز این همه احساس قشنگ به زندگی.
بعد از خوندن مطلب شما علاقمند شدم این آقا را از نزدیک ببینم. راستی چرا به زندان افتاد؟؟
من در سایت های خبری فعالیت می کنم و این مدل افراد برای من بسیار جالب توجه هستند، می تونم مصاحبه ای از ایشان منتشر کنم.
در ضمن آقای درویش من دورادور شما را می شناسم سال ها پیش در موسسه با شما آشنا شدم. اگر اشتباه نکنم با آفای عباسی که همکار من بودند در یک اتاق بودید. در حال حاضر من در رشته خاک شناسی دانشجوی ترم 3 مقطع دکترا دانشگاه علوم تحقیقات هستم و بسیار علاقه به مسائل زیست محیطی دارم.
این روزها درگیر انتخاب موضوع پروپوزال هستم و بسیار تمایل دارم در زمینه ای کار کنم که مربوط به محیط زیست باشد و فعالیت های من در پایان نامه در جهت کمکی به محیط زیست ایران و جهان باشد. با توجه به اطلاعات و علاقمندی شما به این مقوله تقاضا می کنم اجازه بدین از اندیشه هاتون استفاده کنم. اگر در این مورد چیزی در ذهن دارید ، ممنون می شم مرا یاری کنید.
درود بر شما خانم رضایی کلانتری. لطفا با دفترم تنظیم وقت فرمایید. 88233071
چه جالب بود