لابد شما هم خبر را شنیده‌اید؛ یورش شش هزار شتر گرسنه به دروازه‌های بزرگترین شهر استرالیا – سیدنی – و متعاقب آن، فرار مردم از شهر! خبری که در ایران ظاهراً نخستین بار توسط خبرگزاری ایسنا منتشر شده و پس از آن رسانه‌های پرمخاطبی چون همشهری و تابناک و جام جم و خبر آن لاین و … هم آن را عیناً منتشر کردند.
این خبر برای نگارنده هم بسیار جالب بود، به خصوص پس از ماجرای طاعون جدید در استرالیا که پیش‌تر به آن پرداخته بودم.
امّا با اندکی جستجو، دریافتم که این خبر احتمالاً برای مردم سیدنی هم همان اندازه جالب است که برای ما! حقیقت این است که مردم سیدنی، روحشان هم از چنین رویدادی خبر ندارد، چرا که این ماجرا در مرکز باختری این کشور پهناور رخ داده – در منطقه‌ای موسوم به Docker River واقع در 500 کیلومتری جنوب غربی شهر Alice Springs ؛ جایی که چیزی در حدود دو هزار کیلومتر با سیدنی فاصله دارد! درست مانند آن که در بیروت باران ببارد و ما در تهران چتر بالای سرمان بگیریم!
هجوم شترهای تشنه در آن سوی آب نشان داد که رسالت خطیر خبررسانی و رعایت اخلاق و مسئولیت ژورنالیستی در تهیه و تنظیم خبر در این سوی آب تا چه اندازه با سهل‌انگاری و کم‌توجهی روبروست. در حقیقت شاید بتوان گفت: تشنگی واقعی در این سوی آب وجود دارد! جایی که عطش تعهد خبری شدیداً احساس میشود! نمی‌شود؟
خب!خیلی هم تعجبی ندارد ؛وقتی می خواهیم چشممان را بر خروش و جوشش سیل تشنه اطرافمان ببندیم ,به ناچار باید خروش شترهای تشنه آن سر دنیا را جدی بیانگاریم
پاسخ:
می شود آن خروش را جدی گرفت. حرفی نیست. اما چرا نشانی غلط بدهیم؟ به نظرم ریشه اش در عدم مسئولیت و تعلق خاطر به جایگاهی است که در مقام خبرنگار و دبیر سرویس فلان رسانه اشغال کرده ایم.
ببخشید ولی از قدیم گفته اند ترک عادت موجب مرض است این هم یکی از نتایج تحریف خبر و اطلاع رسانی غلط که این روزها بیشتر از همیشه حس میشود .
به نظر می رسد، یا مخاطب را در رسانه های داخلی دست کم گرفته ایم یا اصحاب رسانه در داخل با معیارهای جهانی فاصله دارند و یا هر دو؟ البته این احتمال هم هست که چون می دانیم در این دوره زمانه کسی روزنامه نمی خواند، زیاد هم نگران عواقب خبری که منتشر می کنیم، نیستیم! هستیم؟
برادر! شما میدونی یا اینا؟ که مستقیم و زنده با خدا در تماس هستند. چرا امنیت ملی را به ریشخند گرفتی؟ یه باره بگو خدا نیست؛ شتر نیست؛ سیدنی نیست؟ سید حسن که هست! پناه بر خدا و خداوند آتش را تند کرد و گفت بروبگیرو و بشین …
پاسخ:
من پارتی دارم رفیق! همیشه بند پ کمک می کند؛ حتا در جهنم! نمی کند؟
بگوئید نگران چه هستیم؟ جز…
پاسخ:
جز ذبح هدف و آرمان در پای وسیله!
با سلام دیشب این خبر را در سایت های مختلف خارجی دیدم و در صدر اخبار قرار داشت ولی با توضیحات کافی و لازم .در نظر داشتم خبر ار ترجمه کرده به یکی از سایتهای داخلی بفرستم که دیر شد و خوابم برد . علت نکته ای که شما به آن اشاره کردید بیشتر برمی گردد به کم سوادی کسانی که در این رسانه ها کار می کنند.بیشتر کسانی که در این رسانه ها کار می کنند سواد کافی برای ترجمه ندارند و از علم جغرافیا هم بهره ای نبرده اند .پیش از این در چند مورد دیده ام که حتی فرق پروتئین و مولکول را نمی دانند .بقول هموطنان ترک زبان ما شما خودشو خیلی نایراحت نکن .به شتر گفتند که چرا گردنت کجه جواب داد کجای من راست که گردنم راست باشه
تعارف نمی کنم علی آقا. لذت بردم از خواندن کامنتت. امیدوارم بتونیم یواش یواش این شتر کج را به همت تو و من و ما تبدیل به باربی کنیم. می شود؟ نمی شود؟!
بی سوادی بد دردی است ولی خوب خواستن توانستن است اگر شخص بخواهد قابل به پیشرفت است اما احمق تصور کردن یک جامعه ؟!
بله اشكار عزيز. احمق تصور كردن يك جامعه گناهي نابخشودني است.