به نظر خیلی تنها می رسید … نمی دانم چرا؛ ولی بدجوری تنهایی اش عظمت داشت! نداشت؟
بعداز ظهر 27 مهر
1389
بندر امام خمینی
تنهایی های یک حواصیل خاکستری در خلیج فارس!
پاسخ‌ها
-
عالي بود
-
چرا تنهایش خیلی بزرگه
ثبت زیبایی شده
و
خوب این عظمت تنهایی رو به تصویر کشیدید
🙁 -
ممنون صبا جان
.
.
فرشته جان: تنهایی اش بزرگ است زیرا حواصیل ها معمولاً با جفت شان پرواز می کنند و دیده می شوند …
اما او تنهای تنها بود …
.
درود … -
سلام
ماشالله شما عجب عكاسي هستيدهم اين و هم اون پرنده پدرسوخته در تالاب شادگان
بسيار زيبا بود
مرسي -
حالا خبر نداري كه!
يه آدم مهربوني يه دوربين خيلي بهتري بهم هديه داده كه به كمكش مي تونم پدرسوخته هاي بيشتري را شكار كنم!
درود … -
تا دور دست ها تنهاست …
خوشا لنز ِ دوربینی که تنهایی اش را شکار کرده ، بعضی تنهایی ها را کسی نمی بیند… .
-
و برخی تنهایی ها را همان بهتر که نبینی …
-
بیا تا برایت بگویم
چه اندازه تنهایی من بزرگ است…گاهی با خودم میگم ؛ اگر سهراب زنده بود و این طبیعت رو به تخریب رو میدید چه ها که نمیگفت… شاید هم سکوت رو انتخاب میکرد سکوتی رازآمیز
-
منتظر پدرسوخته های جدید با دوربین جدید هستیم
-
به فلورا:
نه!
مطمئن باش که سهراب اگر امروز را می دید، دق می کرد …
.
و ما چقدر پوست کلفتیم که هنوز دق نکرده ایم
.
دل او واقعاً گره گیر چشم نجیب گیاه بود ….
درود -
به سمین:
چشم …
شاید اولین شکارهایم برگردد به 15 تا 19 آبان از کنار کارون!0 -
چقدر زیبا
چقدر استوار
با این حال و هوا و با این کادربندی خیلی دوست داشتنی تر شده
انگار خاک و آب را آشتی داده و حالا در آرامش دور می شود -
چه تعبيري …
آشتي دادن خاك و آب …
درود -
how are you!This was a really marvelous topic!
I come from milan, I was luck to find your theme in yahoo
Also I get much in your website really thank your very much i will come later
دیدگاهتان را بنویسید