شاسی‌بلندها را دوست ندارم … منظورم البته خودروهای شاسی بلند و هیولاواری است که پیوسته دارد بر شمارشان هم افزوده می‌شود؛ به ویژه آنهایی که کاملاً اتوکشیده بوده و در خیابان‌های دودگرفته شهر ویراژ میدهند و حواس‌شان نیست که با نیمی از سوختی که می‌سوزانند و فضایی که اشغال میکنند هم می‌توانند همین کاربری را تجربه کنند.
تازه، اوضاع وقتی نادلپذیرتر می‌شود که بدانیم صاحبان برخی از این شاسی بلندها، در شمار قاتلین قسم خورده حیات وحش ایران قرار می‌گیرند که در کارنامه‌ی زندگی‌شان، سیاهه‌ای خونبار از کشتار حیوانات را یدک می‌کشند؛ آن هم به نام نامی ورزشی چون شکار! چندی پیش، دکتر مجید مخدوم که از او با عنوان پدر دانش ارزیابی محیط زیست ایران یاد می‌شود هم در جریان برگزاری دهمین همایش ملی ارزیابی محیط زیستی اعلام کرد که او هم هرگز خودرو شاسی بلند نخواهد خرید!
بگذریم … خواستم بگویم: انگار هیچ چیز در این جهان مطلق نیست و همه‌ی شاسی بلندها هم بد نیستند! هستند؟ اصلاً شما به من بگویید: آیا کسی هست که بتواند از این شاسی بلند کثیف و خاک آلود! بدش بیاید؟!
من اول جا خوردم ؛ بعد لبخند زدم ؛ بعد گوشه چشمانم جمع شد، بعد خندیدم و بعد کامنت نوشتم !
و مهم اینه که همه ی این درنگ ها سبب نشد تا همچنان رتبه ی کامنت نویس نخست دل نوشته ها را از دست بدهی! نه مسعود جان؟
درود …
درود آقای درویش
من دوتا سوال دارم اگر امکان دارد پاسخ آن را برای من بنویسید نخست اینکه من از کجا باید اطلاعات در رابطه با اینکه در هر منطقهای چه گیاه ودرختی مناسب است را بدست بیاورم؟
واینکه باغ وحش ها زیر نظر چه سازمانی اداره می شوند ؟آیا زیر نظر بخش خصوصی است؟ازشما ممنون می شم اگر پاسخ دهید
درود …
این پرسش را می توانید از معاونت طبیعی ادارات کل محیط زیست در هر یک از ۳۱ استان کشور و یا ادارات کل منابع طبیعی، بخش مرتع؛ بپرسید.
باغ وحش ها هم اغلب زیر نظر شهرداری ها اداره می شوند.
من آخه این پشت وایسادم استاد !
عجب … پس با سربازان گمنام هم در ارتباطی! نه؟
عجب…
درویش جان تیتر پستت یه خورده ایهام داشت .
که البته با خوندن پستت رفع میشه … 🙂
خب الحمدالله که شب عیدی دچار ایهام و ابهام پرغلظت و حل ناشدنی نشدی نیما جان!
درود …
آقای درویش باید جایزه مقام اول “کامنت اولی ها “را به مسعود عزیز بدهید به پاس کامنت های اول زیاد ایشون طی یک سال گذشته.
من هم فکر کنم یک بار کامنت اولی بودم !
موافقم سیمین خانم.
مسعود جان جایزه چی دوست داری برایت بگیرم؟
درویش جان
تا باشه از این ایهام ها 🙂
تهش خنده و شادیه
شاد باشی دوست من
امید که سال پیش روی شما هم همراه باشه با برآورده شدن همه آرزوهای سبز شما
حوصله داشتی بیا عکس بلاگم یه خورده عکس گل و گیاه ببین
چشم با کمال میل …
ممنون از آرزوی سبزت برای درویش در سال نو …
امید که تو هم روزگاری شادتر را تجربه کنی.
مرسی از سیمین خانم عزیز که هوای منو دارن 🙂
در مورد جایزه هم … بذارین فکرامو کنم ! 😀
باشه، از این لحظه، ۷۲ ساعت وقت داری تا خوب فکر کنی مسعود جان!
آقای درویش عزیز,
باور کنید اگر مردم بودجه اش را داشته باشند و بدانند که این شاسی بلند ها چقدر در تصافات جاده ای ایران جان افراد را نجات میدهند, امکان ندارد ماشین دیگری سوار شوند. اختلاف آنقدر زیاد است که در اینجا قابل طرح و مقایسه نیست. امسال تابستان یکی از بستگان ما که وضعیت جاده ها و تصادفات را میداند, یکی از این شاسی بلند ها را بمدت دو ماه و نیم در اختیار من و خانمم قراد داد تا مسافرتمان را با آن بگذرانیم.
مسیر ما علاوه بر اتوبانها, راههای معمولی و شوسه پر از گودال, و خرابیهای بسیار زیاد در مسیر میانبر خوزستان به چهار محال از طریق کوههای صعب العبور تاراز هم بود. که به دلیل یک کار اداری, مجبور شدیم سه بار این مسیر را بصورت رفت و برگشت طی کنیم. این ماشین بقدری راحت و مقاوم بود و همچنین بقدری اعتماد به نفس به ما داد که اصلا” نفهمیدیم این مسافرت چطوری تمام شد.
بنابراین به نظر من این نوع ماشینها از هر نظر برای جاده های خارج از شهر ها مناسب هستند. این فامیل ما که البته از وضعیت مالی بسیار خوبی هم برخوردار هست, خود و خانمش از ماشین سواری برای رفت و آمد های درون شهری استفاده میکنند. راجع به کثیف شدن بدنه هم, به دلیل فرو رفتن در چاله چوله ها و گودالهای پر آب, بسیار کثیف تر از این عکس هم میشد ولی ما هر بار آنرا به کارواش میدادیم و از تمیزی آن لذت میبردیم. ما نه با آن به شکار رفتیم و نه به محیظ زیست آسیب رساندیم. بنابراین من با رانندگی این نوع ماشینها در خارج از شهرها کاملا” موافقم و خرید آنرا برای کسانیکه مجبور هستند بیشتر در جاده ها رانندگی کنند, توصیه میکنم, به شرطی که از آن برای شکار حیوانات استفاده نکنند.
درود بر دانش عزیز … درست می فرمایید، روی سخن من با آن گروه از شاسی بلندسوارهای شهرنشین است که از خودروهای بلند پیکر خود برای پزآمدن در خیابان های شهر استفاده می کنند.
من نگرفتم! کدوم شاسی بلند؟
آذرماهی ها بعضی موقع دوزاریشون بدجوری کج میشه!
*********************************
ضمناً جایزه مسعود چی شد؟
اتفاقن اون شاسی بلند ها که معمولا دوستدار طبیعت هستند ، طبیعت هم دوستدارشونه ، دوستداران طبیعت هم ! سیمین جان 🙂
در مورد جایزه هم ، دریافت شد !
من یه جایزه ای گرفتم که مو، لای درزش نمی ره یعنی !
درود بر سیمین و مسعود عزیز …
مسعود جان خوشحالم که در این تنگنای اقتصاد مقاومتی، توانستم هدیه ای برایت درنظر بگیرم که مورد رضایتت واقع شده.
سیمین خانم: منظورم از شاسی بلند، خودروهای سواری پهن پیکر و پرمصرفی است که برای گذر از مناطق صعب العبور طراحی شده، اما در خیابان های شهر جولان می دهند!
می گویند از نشانه‌های توسعه یافتگی آن است که ثروتمندان از وسایل نقلیه عمومی برای ترددهای درون شهری خود استفاده کنند و از نشانه های جهان سوم آن که برعکس …
بله متوجه شدم منظورتان از شاسی بلند را.
ولی فکر کردم “شاسی بلندهایی که نمی توان آنها را دوست نداشت” اشاره به چیزی دیگر است. ولی ظاهرا منظورتان همان خودروهاست به شرط اینکه در مناطق صعب العبور استفاده شوند.
افتاد!
خیر! ظاهراً هنوز کاملاً نیافتاده است!!
زیرا منظورم دقیقن همین شاسی بلند موجود در این عکس است که پرنده ها در زیر گلگیرش امان گرفته و از برف مصون مانده اند …
وگرنه از قضا برخی از همین شاسی بلندهایی که به مناطق صعب العبور می روند، حامل شکارچیان محترمی هستند که می خواهند به تنوع زیستی مملکت شلیک کنند.
درود …
ای وای!
من اصلا متوجه نشدم. راستش می دیدمشون ولی اصلا متوجه نشدم پرنده هستند. فکر می کردم سنگ هستند. البته زیاد هم بهشون توجه نکردم.
کاش می دونستم غیر از من کسی هست که متوجه نشده باشد یا فقط من هستم!
از این پس روی عکسها باید کلیک کنم!
به نظر می رسه دنبال شریک جرم می گردید تا اندکی از بار گناهان تان کاسته گردد! نه؟
خبر بد اما این است که شما یگانه اید سیمین بانو! و هیچ کس دیگری در این دنیا یافت می نشود که آن پرنده ها را نبیند یا ندیده باشد!!
درود …
فکر کنم باید به سیمین جان هم جایزه بدهیم !
پیشنهاد ارزنده، برازنده، سزاوارانه و در عین حال هوشمندانه ای است که البته من با آن موافق نیستم مسعود جان!
😀
اول که این که عاشقتونم یعنی .
دوم این که ، باشد خودم جایزه می دهم !
قبوله! منتها یه دفعه نشنوم که جایزه تو به سیمین از جنس جایزه من به تو بوده است ها!
خیر قربان 🙂
درضمن پاسخ خردمندانه، هوشیارانه و هوشبرانه ای بود !
به راستی که تو بهترین فراگیری هستی که تاکنون در مکتب دلنوشته‌های درویش فارغ التحصیل شده!
وقتشه خودم برم یه دلنوشته ها باز کنم اصلن !
موافقم.
موفق باشی …
مسعود جان ! جایزه تو اسمش “جایزه کامنت اولی” است. اونوقت اسم جایزه من چیه؟
ای جانم….. یه سر پناه برای زندگی خیلی قشنگ بود