شاسی‌بلندها را دوست ندارم … منظورم البته خودروهای شاسی بلند و هیولاواری است که پیوسته دارد بر شمارشان هم افزوده می‌شود؛ به ویژه آنهایی که کاملاً اتوکشیده بوده و در خیابان‌های دودگرفته شهر ویراژ میدهند و حواس‌شان نیست که با نیمی از سوختی که می‌سوزانند و فضایی که اشغال میکنند هم می‌توانند همین کاربری را تجربه کنند.
تازه، اوضاع وقتی نادلپذیرتر می‌شود که بدانیم صاحبان برخی از این شاسی بلندها، در شمار قاتلین قسم خورده حیات وحش ایران قرار می‌گیرند که در کارنامه‌ی زندگی‌شان، سیاهه‌ای خونبار از کشتار حیوانات را یدک می‌کشند؛ آن هم به نام نامی ورزشی چون شکار! چندی پیش، دکتر مجید مخدوم که از او با عنوان پدر دانش ارزیابی محیط زیست ایران یاد می‌شود هم در جریان برگزاری دهمین همایش ملی ارزیابی محیط زیستی اعلام کرد که او هم هرگز خودرو شاسی بلند نخواهد خرید!
بگذریم … خواستم بگویم: انگار هیچ چیز در این جهان مطلق نیست و همه‌ی شاسی بلندها هم بد نیستند! هستند؟ اصلاً شما به من بگویید: آیا کسی هست که بتواند از این شاسی بلند کثیف و خاک آلود! بدش بیاید؟!
من اول جا خوردم ؛ بعد لبخند زدم ؛ بعد گوشه چشمانم جمع شد، بعد خنديدم و بعد كامنت نوشتم !
و مهم اینه که همه ی این درنگ ها سبب نشد تا همچنان رتبه ی کامنت نویس نخست دل نوشته ها را از دست بدهی! نه مسعود جان؟
درود …
درود آقای درویش
من دوتا سوال دارم اگر امکان دارد پاسخ آن را برای من بنویسید نخست اینکه من از کجا باید اطلاعات در رابطه با اینکه در هر منطقهای چه گیاه ودرختی مناسب است را بدست بیاورم؟
واینکه باغ وحش ها زیر نظر چه سازمانی اداره می شوند ؟آیا زیر نظر بخش خصوصی است؟ازشما ممنون می شم اگر پاسخ دهید
درود …
این پرسش را می توانید از معاونت طبیعی ادارات کل محیط زیست در هر یک از 31 استان کشور و یا ادارات کل منابع طبیعی، بخش مرتع؛ بپرسید.
باغ وحش ها هم اغلب زیر نظر شهرداری ها اداره می شوند.
من آخه اين پشت وايسادم استاد !
عجب … پس با سربازان گمنام هم در ارتباطی! نه؟
عجب…
درویش جان تیتر پستت یه خورده ایهام داشت .
که البته با خوندن پستت رفع میشه … 🙂
خب الحمدالله که شب عیدی دچار ایهام و ابهام پرغلظت و حل ناشدنی نشدی نیما جان!
درود …
آقای درویش باید جایزه مقام اول “کامنت اولی ها “را به مسعود عزیز بدهید به پاس کامنت های اول زیاد ایشون طی یک سال گذشته.
من هم فکر کنم یک بار کامنت اولی بودم !
موافقم سیمین خانم.
مسعود جان جایزه چی دوست داری برایت بگیرم؟
درويش جان
تا باشه از اين ايهام ها 🙂
تهش خنده و شاديه
شاد باشي دوست من
اميد كه سال پيش روي شما هم همراه باشه با برآورده شدن همه آرزوهاي سبز شما
حوصله داشتي بيا عكس بلاگم يه خورده عكس گل و گياه ببين
چشم با کمال میل …
ممنون از آرزوی سبزت برای درویش در سال نو …
امید که تو هم روزگاری شادتر را تجربه کنی.
مرسي از سيمين خانم عزيز كه هواي منو دارن 🙂
در مورد جايزه هم … بذارين فكرامو كنم ! 😀
باشه، از این لحظه، 72 ساعت وقت داری تا خوب فکر کنی مسعود جان!
آقای درویش عزیز,
باور کنید اگر مردم بودجه اش را داشته باشند و بدانند که این شاسی بلند ها چقدر در تصافات جاده ای ایران جان افراد را نجات میدهند, امکان ندارد ماشین دیگری سوار شوند. اختلاف آنقدر زیاد است که در اینجا قابل طرح و مقایسه نیست. امسال تابستان یکی از بستگان ما که وضعیت جاده ها و تصادفات را میداند, یکی از این شاسی بلند ها را بمدت دو ماه و نیم در اختیار من و خانمم قراد داد تا مسافرتمان را با آن بگذرانیم.
مسیر ما علاوه بر اتوبانها, راههای معمولی و شوسه پر از گودال, و خرابیهای بسیار زیاد در مسیر میانبر خوزستان به چهار محال از طریق کوههای صعب العبور تاراز هم بود. که به دلیل یک کار اداری, مجبور شدیم سه بار این مسیر را بصورت رفت و برگشت طی کنیم. این ماشین بقدری راحت و مقاوم بود و همچنین بقدری اعتماد به نفس به ما داد که اصلا” نفهمیدیم این مسافرت چطوری تمام شد.
بنابراین به نظر من این نوع ماشینها از هر نظر برای جاده های خارج از شهر ها مناسب هستند. این فامیل ما که البته از وضعیت مالی بسیار خوبی هم برخوردار هست, خود و خانمش از ماشین سواری برای رفت و آمد های درون شهری استفاده میکنند. راجع به کثیف شدن بدنه هم, به دلیل فرو رفتن در چاله چوله ها و گودالهای پر آب, بسیار کثیف تر از این عکس هم میشد ولی ما هر بار آنرا به کارواش میدادیم و از تمیزی آن لذت میبردیم. ما نه با آن به شکار رفتیم و نه به محیظ زیست آسیب رساندیم. بنابراین من با رانندگی این نوع ماشینها در خارج از شهرها کاملا” موافقم و خرید آنرا برای کسانیکه مجبور هستند بیشتر در جاده ها رانندگی کنند, توصیه میکنم, به شرطی که از آن برای شکار حیوانات استفاده نکنند.
درود بر دانش عزیز … درست می فرمایید، روی سخن من با آن گروه از شاسی بلندسوارهای شهرنشین است که از خودروهای بلند پیکر خود برای پزآمدن در خیابان های شهر استفاده می کنند.
من نگرفتم! کدوم شاسی بلند؟
آذرماهی ها بعضی موقع دوزاریشون بدجوری کج میشه!
*********************************
ضمناً جایزه مسعود چی شد؟
اتفاقن اون شاسي بلند ها كه معمولا دوستدار طبيعت هستند ، طبيعت هم دوستدارشونه ، دوستداران طبيعت هم ! سيمين جان 🙂
در مورد جايزه هم ، دريافت شد !
من يه جايزه اي گرفتم كه مو، لاي درزش نمي ره يعني !
درود بر سیمین و مسعود عزیز …
مسعود جان خوشحالم که در این تنگنای اقتصاد مقاومتی، توانستم هدیه ای برایت درنظر بگیرم که مورد رضایتت واقع شده.
سیمین خانم: منظورم از شاسی بلند، خودروهای سواری پهن پیکر و پرمصرفی است که برای گذر از مناطق صعب العبور طراحی شده، اما در خیابان های شهر جولان می دهند!
می گویند از نشانه‌های توسعه یافتگی آن است که ثروتمندان از وسایل نقلیه عمومی برای ترددهای درون شهری خود استفاده کنند و از نشانه های جهان سوم آن که برعکس …
بله متوجه شدم منظورتان از شاسی بلند را.
ولی فکر کردم “شاسی بلندهایی که نمی توان آنها را دوست نداشت” اشاره به چیزی دیگر است. ولی ظاهرا منظورتان همان خودروهاست به شرط اینکه در مناطق صعب العبور استفاده شوند.
افتاد!
خیر! ظاهراً هنوز کاملاً نیافتاده است!!
زیرا منظورم دقیقن همین شاسی بلند موجود در این عکس است که پرنده ها در زیر گلگیرش امان گرفته و از برف مصون مانده اند …
وگرنه از قضا برخی از همین شاسی بلندهایی که به مناطق صعب العبور می روند، حامل شکارچیان محترمی هستند که می خواهند به تنوع زیستی مملکت شلیک کنند.
درود …
ای وای!
من اصلا متوجه نشدم. راستش می دیدمشون ولی اصلا متوجه نشدم پرنده هستند. فکر می کردم سنگ هستند. البته زیاد هم بهشون توجه نکردم.
کاش می دونستم غیر از من کسی هست که متوجه نشده باشد یا فقط من هستم!
از این پس روی عکسها باید کلیک کنم!
به نظر می رسه دنبال شریک جرم می گردید تا اندکی از بار گناهان تان کاسته گردد! نه؟
خبر بد اما این است که شما یگانه اید سیمین بانو! و هیچ کس دیگری در این دنیا یافت می نشود که آن پرنده ها را نبیند یا ندیده باشد!!
درود …
فكر كنم بايد به سيمين جان هم جايزه بدهيم !
پیشنهاد ارزنده، برازنده، سزاوارانه و در عین حال هوشمندانه ای است که البته من با آن موافق نیستم مسعود جان!
😀
اول كه اين كه عاشقتونم يعني .
دوم اين كه ، باشد خودم جايزه مي دهم !
قبوله! منتها یه دفعه نشنوم که جایزه تو به سیمین از جنس جایزه من به تو بوده است ها!
خير قربان 🙂
درضمن پاسخ خردمندانه، هوشيارانه و هوشبرانه اي بود !
به راستی که تو بهترین فراگیری هستی که تاکنون در مکتب دلنوشتههای درویش فارغ التحصیل شده!
وقتشه خودم برم يه دلنوشته ها باز كنم اصلن !
موافقم.
موفق باشی …
مسعود جان ! جایزه تو اسمش “جایزه کامنت اولی” است. اونوقت اسم جایزه من چیه؟
ای جانم….. یه سر پناه برای زندگی خیلی قشنگ بود