«ما اغلب از فردا‌ها قرض مي‌كنيم تا وام خويش را به ديروزها بپردازيم.»
جبران خليل جبران
ماه گذشته، براي سركشي روند پيشرفت پژوهشي كه چهار سال است در حوضه‌ي آبخيز 10 ميليون هكتاري درياچه نمك، پيگيري مي‌كنم، به استان‌هاي قزوين، همدان، مركزي، اصفهان و قم سرزدم. هر چند از حاصل آن سفرها، مشاهدات تأمل‌برانگيز فراواني براي ثبت در اين دفتر مجازي دارم، امّا گمان برم حكايت تصوير غم‌انگيز و حيرت‌آوري كه از مشاهده‌ي لاشه‌ي مرده‌ي ده‌ها گاو مريض در حاشيه‌ي پايتخت مذهبي كشور (قم) در ذهن من و ديگر همراهانم ثبت گرديد، مناسبت بيشتري با اين رستاخيز سبزرنگ – 15 اكتبر 2007- داشته باشد!
تصاويري كه ملاحظه مي‌كنيد، در بعدازظهر بيست و دومين روز از شهريور 1386 توسط نگارنده گرفته شده است، منطقه‌اي در شمال غرب شهر قم (محور قم به آوه) و در حاشيه‌ي يكي از بزرگترين دامداري‌هاي صنعتي كشور، موسوم به «شهرك دام‌شهر»؛ شهرکي كه در آن حدود 707 واحد پرورش گوسفند و 571 واحد پرورش گوساله در حال فعالیت هستند.
با اين وجود، ظاهراً مديريت يا نظارت حاكم بر اين مجموعه تأسيسات بزرگ كه سرمايه‌ي فراواني براي احداث و نگهداري آن مصروف شده است، حقيقتاً پرسش‌برانگيز است. راستي چگونه است كه لاشه‌ي اين گاوهاي آلوده و مريض را اينگونه رها مي‌كنند و هيچ تمهيد بهداشتي را براي مقابله با انتشار آلودگي ناشي از آن اعمال نمي‌دارند؟
وقتي در بيخ گوش پايتخت و در جايي كه پول و امكانات فراوان است با محيط زيست انساني خود چنين معامله‌اي مي‌كنيم، ديگر چه جاي گله و حيرت اگر بشنويم كماكان در بسياري از شهرهاي ساحلي شمالي و جنوبي كشور، وضعيت دفن بهداشتي زباله فاجعه‌آميز است.
راست آن است كه باور صاحب اين دفتر مجازي، حفظ محيط زيست و پاسداري از اصل پنجاه قانون اساسي بيش از آن كه به وضع قوانين، تشديد مجازات و خطابه‌هاي آتشين نياز داشته باشد، به غناي شعور و فرهنگ تك تك شهروندان اين كره‌ي خاكي محتاج است؛ شهرونداني مسئوليت‌پذير و دانا كه دريابند ديگر زمان قرض گرفتن از فردا‌ها به سرآمده و بايد خود را مهياي قرارگرفتن در دادگاه فرزندان فرداي زمين بسازند.
اميد كه چنين ابتكار‌هاي ارزشمندي بتواند حساسيت تك تك ما را در برابر مواهب طبيعي افزايش داده و با ايجاد روشنگري بيشتر، بتوانيم امانت‌دار خوبي از آنچه هنوز باقيمانده است، باشيم.
سلام آقای درویش
من هم به سهم خود تلاشهای ارزشمندتان را در عرصه محیط زیست کشور ارج می نهم.
خدا یار و یاورتان باد.
حکایت غریب و دردناکی بود این حکایت گاوها و آدمها …
زنده باشید و پابرجا.
سلام
خسته نباشید.
من هم از طریق وبلاگ شما از قضیه باخبر شدم و به این فراخوان بزرگ پیوستم.
مدتی بود که تصمیم داشتم البته با اجازه شما لینک اینجا را در وبلاگم بگذارم. فکر کنم امروز مناسبت خوبی برای این کار باشه. پس با اجازه!
درویش عزیز سلام
فکر می کنم حرکت خود جوش و خوبی البته با تبلیغات و دعوت های متعدد شما برای “روز جهانی حرکت وبلاگها” بوجود آمد. مسلما حرکت شما در این مورد ثمر بخش بود.
موفق باشید
از شما عقب افتادم
درویش عزیز- از حسی که در من ایجاد کردی ممنونم این حرکت وبلاگها من را هم راه انداخت!!!!!!. راستش چند وقتی بود گوشه گرفته بودم جوریکه اروند هم از من جلو افتاد و شرمساریم را برانگیخت.بهرحال یکبار دیگر راهبری کردی و همه راهمسو نگه داشتی.
درويش سري به آمار ديروز بزن و ببين بالاخره به هدف رسيدم. ما را همين بس كه بپذيري.
درويش جان ببخشيد كه “جان ” بالايي از قلم افتاد و درويش خالي نوشتم خودت ميداني كه خيلي دوستت داريم.
دکتر جان
بی نهایت تبریک می گویم.
با سلام .ببخشید آقای درویش من دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی هستم اگر زحمتی برای شما نیست اطلاعات مربوط به تهیه نقشه حساسیت اراضی به بیابان زایی دشت سیستان و معیارهای مورد نیاز برای بیابان زایی اراضی رو برای من میل میکنید.لازمهست به عرضتون برسونم که استاد مشاور پایان نامه من آقهی مهندس راشکی هست .متشکر.خدا حافظ شما.
سلام جناب درویش همیشه از نظرات و دیدگاه های وسیعتون بهره برده ام
زنده باشید و پاینده
I know this is really boring and you are skipping to the next comment, but I just wanted to throw you a big thanks – you cleared up some things for me!
Thank you for the enlightening post. I have been digesting plus enjoying your site. I will be back!