مجله‌ی معتبر نیوساینتیست در آخرین شماره خود – 22 دسامبر 2009 – نتایج تحقیقات گروه عمران و محیط زیست دانشگاه فنی تنسی در کوک‌ویل آمریکا را منتشر کرده که با هدایت دکتر فیصل حسین به انجام رسیده است. این دانشمند بنگالی‌تبار و همکارانش موفق شده‌اند تغییرات آب‌شناختی و نظام بارندگی حوضه‌ی آبخیر 633 سد بزرگ مخزنی موجود در کشورهای مختلف جهان پیش و پس از احداث این سازه‌های غول‌آسا را مورد ارزیابی و سنجش قرار دهند و نتیجه بگیرند که در اغلب این حوضه‌های آبخیز، شدت بارندگی پس از ساخت سدها افزایش یافته و درنتیجه خسارت‌های ناشی از ریزش‌های آسمانی به شکل رخداد سیل‌های حادثه‌خیز فزونی گرفته است.
نکته‌ی بسیار مهم‌تر این تحقیق که به ویژه می‌تواند برای آب‌سالاران وطنی و دانشجویان علاقه‌مند به صنعت آب کشور حایز اهمیت تلقی شود، هشداری است که حسین و تیم تحقیقاتی‌اش می‌دهد: این که شدت خسارت‌ها متناسب با خشکی سرزمین افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر، سدهای بزرگی که در مناطق خشک و نیمه خشک جهان مانند ایران احداث می‌شوند، می‌توانند بارندگی‌های سیلابی با شدت تخریب بیشتری را در زمان کوتاه‌تری بیافرینند!
این می‌تواند دستاویز خوبی برای بسیاری از دانشجویان رشته‌های مرتبط با آب و آبیاری باشد تا ستاده‌های حاصل از پژوهش فیصل حسین را در دست‌کم یکصد سد بزرگ مخزنی کشور مورد واسنجی دقیق قرار دهند تا هم از کابوس موضوع تز و دانشنامه به درآمده و نجات یابند و هم خدمتی ماندگار به مام میهن انجام دهند.
حال دلم می‌خواهد بدانم سرایندگان آخرین لطیفه ی سال! با دیدن نتایج این تحقیق چه پژواکی از خود بروز می‌دهند؟ فقط امیدوارم آنها مانند بهمن آرمان کل این تحقیق را در شمار تازه‌ترین دسایس امپریالیست جهانی قرار ندهند!
شما چه فکر می‌کنید؟ آیا آغاز پایان افسانه‌ی توسعه و سدسازی در جهان فرا نرسیده است؟
برای آگاهی بیشتر:
– On the Empirical Relationship between Large Dams and the Alteration in Extreme Precipitation.
سلام
خيلي دوست دارم در اين زمينه بيشتر بدانم كه شما آدرس گذاشته ايد و دوست دارم نتايج اين تحقيقات به چه چيز منجر مي شود و نتيجه اين تحقيق بزرگ آيا باعث حذف سد سازي در جهان و يا حداقل آن مناطق مورد تحقيق خواهد شد يا خير؟
و بالاخره اينكه مثل شما دوست دارم دانشجويان وطني هم اينچنين خدمتي به مام ميهن انجام دهند تا در صورت مثبت بودن نتيجه گامي در جهت جلوگيري از تخريب منابع بواسطه سيلاب برداريم .
بدرود.
پاسخ:
چه تفاهمی! دوست داشتنی هایت را من هم دوست دارم رفیق!
سه بار خواندم!ولی نمی دانم چه باید گفت!؟
وقتی در اساس یک اندیشه بین دو طرف مساله اختلاف نظر بنیادین هست!همین موضوع ارتباط سد سازی با محیط زیست , که شما از آن به عنوان خنده دار ترین جوک سال یاد می کنید؛ برای بعضی آقایان به منزله راهکاری درست و ثابت شده است و کافی ست دوبار در دو مرجع از آن یاد شود تادست آویز “آرمان” نامانی شوند که آرمانشان هرچه هست؛آبادی و آزادی ایران؛نیست!
پاسخ:
لطفاً دیگه شما موضوع را نپیچونید! می شه شفاف تر توضیح دهید؟
نمیدانم چرا ما در علوم وفنون تابع دنیا نیستیم
پاسخ:
همچین می گویی که انگار در بقیه امور همراه هستیم و فقط در این یک مورد ساز مخالف می زنیم!
واقعا خیلی
خیلی چی آرش جان؟
مروزه، كارشناسان آب براي فراهم كردن آب مورد نياز جمعيت رو به افزايش و كشتزارهاي تشنه، از طرح‌هاي بزرگ آب‌رساني پشتيباني مي‌كنندكه دگرگوني‌هايي ماندگار در طبيعت به وجود مي‌آورند؛ با وجودي كه مي‌دانند چه آسيب‌هاي زيست‌محيطي و انساني گسترده‌اي دارند. درياچه‌ي آرال كه زماني بين ازبكستان و قزاقستان وجود داشت، نمونه‌ي خوبي براي پي‌آمدهاي فاجعه‌آميزي است كه اين گونه طرح‌ها در پي داشته‌اند؛ رودخانه‌هايي كه كه به اين درياچه مي‌ريختند به سوي كشتزارهاي پنبه منحرف شدند. در نتيجه، بيش از نيمي از درياچه از دست رفت و فقط شوره‌زار پهناوري برجاي ماند. در كنار آسيب‌هاي اقتصادي و زيست‌محيطي اين دگرگوني، بايد دانست كه وقتي باد بر اين شوره‌زار مي‌وزد، مقدار زيادي شوره با خود مي‌برد كه آسيب زيادي به سلامتي مردم زده است. با وجود اين، چين و هندوستان برنامه‌هايي براي منحرف كردن مقدار زيادي از آب رودخانه‌هايي كه طول و عرض كشورشان را مي‌پيمايند، در دست دارند تا به نياز جمعيت در حال رشدشان پاسخ دهند.
بیشتر بدانید
http://www.jazirehdanesh.com/find-9.251.803.fa.html
درود بر جناب سالاری عزیز. لینک مفیدی بود. به آ، اشاره خواهم کرد.
ممنونم از مطالبی که مینویسید. هیچ موقع اینقدر به سدها بد بین نبودم.
درود بر حسن آقا … همواره گفته ام که انتخاب گزینه سد در هر مکان باید آخرین انتخاب و چاره ممکن باشد و نه اولین یا بهترین آن. زنده باشید هموطن.
متاسفانه در حال حاضر مدیریت آب تبدیل شده به مهار آب آن هم به هر قیمت…؛ البته از برد تبلیقاتی سدهای غول پیکر هو نباید گذشت.