طبیعت نیز مانند انسان می‌ماند، زیرا بر هر دو یک نظام آفرینش حاکم است، قصه‌ی میخ‌ها و آدم‌ها را که یادتان هست؟ دیوار اندیشه و روح آنهایی که در اثر نابخردی‌ها و آزمندی‌ها و نیش‌تر‌ها آسیب می‌بیند، دیگر هرگز التیام نمی‌یاید و با آن زخم تا انتها زندگی خواهند کرد … جراحتی را هم که اینک در اثر برداشت بی‌رویه‌ی آب بر 209 دشت کشور وارد کرده‌ایم، گمان مبرید که با آغاز یک دوره‌ی ترسالی یا چند بارندگی جانانه بتوان کاملاً ترمیم کرد. سخنان سروش مدبری، مدیرکل دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست کشور، تأییدی است بر این مدعا. او در گفتگو با سبزپرس می‌گوید: «با بهره‌برداري بي‌رويه از آب‌هاي زيرزميني، منافذي كه در زمين وجود دارد، بسته مي‌شود. از اين رو علاوه بر آنكه به صورت غيرقابل بازگشت، سفره‌هاي آب زيرزميني را از دست مي‌دهيم، با فرونشست زمين، ترك‌هاي غير قابل ترميمي نیز در آن ايجاد مي‌شود.»
و این همان قصه‌ی تلخ زلزله‌ی خاموش در اغلب دشت‌های مرکزی، شمال شرق، شرق و جنوب کشور است که حالا برای نخستین‌بار به سوی غرب هم ریشه می‌دواند.
در همین باره:
– بررسي نشست زمين در استان خراسان رضوي ( دشت مشهد )
– مهيب‌ترين بلاي ناپيداي آباد‌بوم‌ها
– تصاويري از بزرگترين فروچاله شناخته شده در ايران
– فاجعه ابعادی بین المللی می یابد!
سلام محمد اقا چه وبلاگ توپی داری….ممنون می شم که به من سر بزنی
حسن جان! آمدم و دیدم که کلاس سوم دبیرستان هستی … آفرین به تو. حتما زمانی که هم سن من شوی، وبلاگت بسیار توپ تر از مهار بیابان زایی خواهد بود! اما یادت باشد که در هیچ وبلاگی ننویس: به من هم سر بزنید!
مباحث با ارزشی رو مطرح میکنید. نوشتن مطالب پر مایه و انتشار زود به زود آنها حتما بی زحمت هم نیست.
از ذهنم این فکر گذشت که چه میزان طرفدار بالقوه داره محیط زیست که صرفا یک تلنگر، یک مطلب این چنینی میتونه توجهشون رو جلب کنه و باعث بروز علاقه مندیشون بشه و باعث بشه از دید محیط زیست هم به مسائل نگاه کنند. کاش این دست دلمشغولی ها در مدارس مطرح میشد تا به گوش همه آشنا میبود.
درود بر شما … ممنون از دقت نظر و لطفتان. من این تلاش را می کنم و امیدوارم این رویه بیشتر شتاب بگیرد … راستش زیاد در اندیشه مخاطب امروز نیستم. دلم می خواهد فرداها را هم نشانه بگیرم …
قصه های تلخی که تکرار می شوند و تکرار می شوند.
اما سرانجام روزی به تاریخ خواهند پیوست … شک نکنید.