افتضاح مصیبت‌باری که در اثر یک انفجار مرگ‌بار در عملیات اکتشاف چاه نفت واقع در خلیج مکزیکو در بیش از 40 روز پیش به وقوع پیوست، بار دیگر جهانیان را متوجه عقوبت ویرانگر رشد اقتصادی به هر قیمتی کرد. این که بشر از این قدرت تخریبی برخوردار شده است که حتا اگر نخواهد به عمد زمین را نابود سازد، به سهو این کار را انجام دهد!
فاجعه‌هایی چون بوپال در هند، چرنوبیل در اکراین و انتشار بزرگترین لکه‌ی نفتی جهان در خلیج مکزیک، نشان میدهد که تا چه اندازه کیفیت زندگی در کره‌ی زمین شکننده و آسیب‌پذیر شده و از آن نگران‌کننده‌تر آن که، تا چه میزان توانایی بشر برای مهار بحران‌های پیش آمده اندک و ناکافی است.
دقت کنیم که فاجعه‌ی خلیج مکزیک نه مانند بوپال در یک کشور توسعه نیافته مانند هند رخ داده و نه مانند چرنوبیل، اسیر خودکامگی‌های بلوک شرق و ناتوانایی‌های آن زمان ایشان بوده است.
به دیگر سخن، یکی از کارآمدترین و ثروتمندترین کارتل‌های نفتی به نام بریتیش پترولیوم، مسبب این ماجرا بوده، آن هم در کنار دست بزرگترین و قدرتمندترین و ثروتمندترین کشور جهان به نام ایالات متحده آمریکا. کشوری که دارای بیشترین دانش و تجربه لازم برای مقابله با چنین فجایعی است!
با این وجود، پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد که شاید برای مهار کامل این بحران و کنترل آتش و مواد نفتی، 2 ماه دیگر زمان لازم باشد و بدتر از همه آن که ممکن است پاکسازی کامل اثرات ویرانگر این ماجرا عملاً امکان‌پذیر نباشد؛ رخدادی که تا همین امروز هم ده‌ها میلیارد دلار خسارت به بار آورد؛ صدها هزار نفر را با تنش اجتماعی مواجه کرد و اثری ژرف و جبران ناپذیر بر حیات گیاهی و جانوری منطقه بر جای نهاد .
به نحوی که شاید برای نخستین بار شاهد آن هستیم که فرماندار جمهوری‌خواه کالیفرنیا هم حرفی را تکرار میکند که رییس جمهور دموکرات آمریکا.
هفته‌ی گذشته آرنولد شواردزینگر – فرماندار کالیفرنیا – به صراحت گفت: «ما آن توسعه و ثروتی را که بخواهد با نابودی محیط زیست کشورمان به دست بیاید، نمی‌خواهیم … و به همین دلیل است که از این پس از عملیات حفاری نفت در سواحل‌مان حمایت نمیکنم .»
امّا مهم‌ترین سخن را بی‌شک باراک اوباما – پنج شنبه گذشته – 13 خرداد ماه – در پیتزبورگ بر زبان جاری کرد و خطاب به آمریکایی‌ها گفت: «بدون یک تغییر اساسی در سیاست انرژی‌مان، وابستگی ما به نفت به این معنا است که ما هر ماه میلیاردها دلار از ثروت سخت به کف آورده‌مان را به سایر کشورها می‌فرستیم. کشورهایی که بعضاً در مناطق خطرناک یا بی‌ثبات قرار دارند. به بیان دیگر، تداوم وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی امنیت ملّی ما را به مخاطره می‌اندازد. جهان را نابود میکند و اقتصاد و محیط زیست ما را در مقابل خطری بزرگ قرار میدهد. برای ملت ما زمان آن فرا رسیده است که یک بار و برای همیشه با تمام وجود به استقبال آینده‌ای بر اساس انرژی‌های پاک برود .»
و این میتواند آن دورنمای امیدبخش و سپیدی باشد که از پس فاجعه‌ی سیاه خلیج مکزیکو قابل مشاهده است.
امید که برنامه‌ریزان و تصمیم‌سازان ایرانی نیز در رویکردهای درازمدت خویش، این آموزه را مدنظر قرار داده و بکوشند تا مزیت‌های کم نظیر ایران‌زمین را در حوزه‌ی انرژی‌های نو، به ویژه خورشید و باد، بالفعل سازند.
فقط کافی است تا تجسم کنیم که اتلاق واژه‌ی “فاجعه” در یک نیروگاه خورشیدی تا چه اندازه میتواند مضحک باشد! آن گاه شاید بیشتر درک کنیم که حرکت به سمت استحصال انرژی‌های نو چقدر میتواند ضریب امنیت زمینیان را افزایش دهد.
باشد که جهانیان دست در دست یکدیگر بتوانند این چالش و تهدید خطرناک و کاهنده‌ی جان را به مزیتی استثنایی و افزاینده‌ی جان بدل سازند.
مؤخره:
با سپاس از بهروز عزیز.
سلام دوست عزیز
من همچنان تمام مطالب شما را دنبال می کنم. امیدوارم با حمایت از انرژی سبز, هر چه زودتر استفاده از سوخت های فسیلی در جهان متوقف شود. البته ممکن است از نظر اقتثادی به ضرر کشور ما و یا حتی کشور امریکا باشد ولی به قول فرماندار کلیفرنیا ثروت نباید به قیمت از دست رفتن محیط زیست و در نتیجه خرابی آینده فرزندانی که می خواهند در این کره خاکی زندگی کنند تمام شود.
ببخشید اقتصادی را اشتباه تایپ کردم!
آمریکا مستاسل مانده و به فکر چاره جویی برای یک برنامه توسعه پایدار در چهار چوب انرژی های پایان نیافتنی است. حتی بهترین تکنولوژی هم در مهار و کنترل این چاه نفت عنان گسیخته عاجز است. دوماه دیگر زمان لازم است که چاه دیگر که در حال حفاری است به اتمام برسد تا بتوان از کنار آن به دهانه چاه کنونی نفب زده و نفت را به بالا کشید اما افسوس که خیلی دیر شده. نشاندهنده اشن همان پلیکانهای عکس شماست. تمام سواحل و مارش لندها و تالاب ها آلوده یا در معرض الودگی. از عواقب زیست محیطی است بگذریم عواقب مستقیم بر انسان است که تمام سواحل،هتلها و شرکتهای ماهیگیری کوچک و بزرگ بحالت معلق در آمده اند…
اما مطمئنم که آمریکا درس خوبی خواهد گرفت همانند آتش گرفتن رودخانه Cuyahoga River Fire
در سال 1969 توسط یک کشتی نفتکش که باعث شد یکسری محدودیتهایی برای شرکتهای حمل و نقل و تولید نفت در مقام حفظ محیط زیست در سراسر آمریکا گذاشته شد.
امید است که بقول شما ما هم از این اشتباه درس خوبی بگیریم و خود را آماده هرگونه حادثه در این زمینه کنیم و هر چه زودتر به فکر آینده تولید انرژی در ایران باشیم. نه فقط در حد تبلیغاتی انرژی اتمی.
حرفی که من قبل از این جریان نفت خلیج مکزیک به دانشجویانم گفتم: “دیگر دوران کارتل های نفتی به پایان رسیده” دیگر این حرف جمهوری خواهان Dril Baby Dril ارزش خود را از دست داده. اما هنوز هم خیلی ها هستند که به اوباما اعتراض میکنند که چرا میخواهد جلوی جفاریهای جدید را بگیرد. منطق انها اینست که با سقوط یک هواپیما نمیشود که فردگاهها را بست!!!
پاسخ:
من امیدوارم سرانجام اوباما و تیم سبزش بتوانند آمریکا و جهان را به سوی استحصال انرژی های پاک سوق دهند.
درود …
واقعا که حیف از این وبلاگ
شنیدیم مقام جهانی آورده اید اما دریغ از یک خروجی فید درست حسابی که بتوانیم از گوگل ریدر وبلاگتان را دنبال کنیم
فید کامل وبلاگتان را در اختیار خواننده ها بگزارید فقط و فقط برای احترام به آنها
و دیگر هیچ
پاسخ:
احسان جان بیشتر توضیح دهید ببینم مشکل چیست؟
پلیکان های بی گناه ِ قهوه ای …
—————–
به احسان عزیز:
چه مشکلی با فید ها در ریدر دارید؟
من از گودر تمام پست ها را می توانم پیگیری کنم.
مطلب بسیار خواندنی بود. راستش گوشه و کنار پر است از خبرهایی در مورد تلاش برای رهایی از نفت و حتی وقتی شما به عناوین پژوهشی در سطح دنیا نگاه می کنید حس می کنید که “نفت” دیگر مثل سابق مهم و حیاتی و کلیدی نیست. یک مطلبی روی سایتم گذاشتم که روی گرین بلاگ بالا نیومده. اینجا کپیش می کنم:
امشب در دو برنامه ی متفاوت تلویزیونی دو لطیفه شنیدم که خب تلخ بود اما حرف برای گفتن داشت. اولی از یک برنامه ی آمریکایی بود که در استرالیا بازپخش می شود. مجری برنامه به شوخی گفت: معلوم نیست با توجه به شدت نشت نفت در خلیج مکزیک باید به فکر چاره ای باشند تا نفت ها را از سطح خلیج مکزیک پاک کنند یا اینکه خلیج و محیط زیستش را از کنار نفت ها پاک کنند.
لطیفه ی دوم هم باز تلخ است و کمی اقلیمی تر. مجری برنامه ی دیگری از این می گفت که خیلی ها معتقدند که بحث تغییرات اقلیم خیلی مهم نیست و هیچ اتفاق خاصی قرار نیست بیفتد و اگر هم قرار باشد چیزی بشود در آینده ی بسیار دور رخ خواهد داد و اصلا هم معلوم نیست رخ بدهد. مجری اینگونه ادامه داد که BP در خلیج مکزیک ثابت کرد که نیازی نیست خیلی برای آینده صبر کرد و همین امروز هم می شود دنیا را نابود کرد.
با اینکه در هر دو برنامه بیان این ها البته با شیرین زبانی مجری ها منجر به خنده ی حضار شد اما به نظرم در پس این دو تلخ طنز حرف هایی برای گفتن و اندیشیدن هست.
پاسخ:
موافقم بهروز عزیز …
این دو طنز بسیار تلخ و تآمل برانگیز است.
سركار خانم خداكرمي شما كه استاد هستي ودانشجو تربيت ميكني اول يه كلاس اكابر برو تا منبعد بجاي مستاصل بنويسي “درمانده نه مستاسل
پاسخ:
برادر عزیز من! این چه نحو تذکر دادن، آن هم به یک خانوم است؟!
اشتباه برای همه پیش می آید. خود من بارها چنین اشتباهاتی را کرده ام.
امیدوارم که همه یاد بگیریم چگونه انتقاد و تصحیح کنیم.
به خواننده پرو پا قرص:
خیلی ممنون از گوشزد شما
من کیبورد فارسی ندارم و از حفظ میزنم و گاهگاهی از سر تنبلی نوشته هایم را مرور نمیکنم. به بزرگی خودتان ببخشید.
افراد ناتوان در مقابل تغییر مقاومت می کنند چون تغییر هزینه دارد …
و حالا که نوشته خود را مرور کردم دیدم خیلی غلط تایپی دارم باز هم به بزرگی خود ببخشید.
سلام بر دوست عزیز جناب آقای درویش عزیز
با این اوصاف مسئله اینجانست که این حوادث باید درس عبرتی برای شرکت های نفتی ما باشد بخصوص آنهایی که در دریا عملیات حفاری و بهره براداری را انجام می دهند
رجوع کنید به :http://rezaff.blogfa.com/post-133.aspx
پاسخ:
امیدوارم درس عبرت باشد!
درود …
كاش همه مردم وقتي در كارها يا نوشته هايشان اشتباهي رخ ميدهد بجاي موضع گيري همين كاري را انجام دهند كه شما انجام داديد .جاي شكرش باقي است.
با اجازه ی آقای درویش عزیز…
قابل توجه خانم یا آقایی که خود را “یک خواننده پر وپا قرص” معرفی کرده اند.
1- کسی که هیچگونه هویتی نداشته باشد, چطور میتواند به خود اجازه ی ورود به محل و یا شرکت در بحثی را بدهد که تمام حضار و یا شرکت کنندگان, جملگی دارای هویت واقعی هستند.
2- من هنوز هویت شما را نمیدانم. بنابراین اگر مرد هستید, من میتوانم شما را خانم “یک خواننده پر وپا قرص”, و اگر زن هستید, آقای “یک خواننده پر وپا قرص” بنامم. که قطعا” قبول خواهید فرمود, قسمتی از هویت واقعی خود را زیر سئوال برده اید.
3- من هنوز نام شما را نمیدانم. بنابراین در حالی که تمام جانداران و حتی گیاهان, و تمام اجسام بی جان, با اسم شناخته شده و بعضا” نام دارند, چطور شما بی نام هستید؟ آیا فکر نمیکنید این نیز توهین دیگری به شخصیت خودتان بوده و قسمت دیگری از هویت خود را خدشه دار نموده اید؟ بنابراین, اینگونه بنظر میرسد که شما وجود خارجی ندارید و در هیچ طبقه بندی زیست شناسی قرار نمیگیرید.
4- به نطر من, “یک خواننده پر وپا قرص” میتواند خواننده ی روزنامه ای باشد که تنها یک خواننده دارد, و خود او نیز همان “یک خواننده پر وپا قرص” باشد. آیا شما غیر از این فکر میکنید؟ وقتی هویتی در میان نباشد, هر کس به فراخور حال, میتواند آنرا به صورتی دلخواه تفسیر نماید.
5- کسی که میخواهد مطلبی را تصحیح نماید, خود باید ابزار لازم, منجمله تحصیلات, دانش, شناخت و سابقه کار کافی در آن زمینه را دارا باشد. به نظر شما, من از کجا باید بدانم “یک خواننده پر وپا قرص” و بی هویت, چه تحصیلاتی دارد و سابقه اش در زمینه ی تصحیح متون ادبی در چه حدی است؟
6- آیا “یک خواننده پر وپا قرص” و بی هویت که به خود اجازه میدهد در زمینه ی ادبیات اظهار نظر نماید, نباید بداند نام خود-خوانده اش به اینصورت نوشته میشود “یک خواننده ی پر و پا قرص” و یا “یک خواننده ی پروپا قرص”. و آیا هنگام نوشتن جمله ی (“درمانده نه مستاسل), نباید بداند وقتی در ابتدای جمله ای, از گیومه استفاده میکند, در پایان جمله هم باید ار گیومه استفاده کند؟ اگر اینها خطاهای تایپی هستند, چطور به خود اجازه میدهد خطای تایپی دیگران را با توهین و تحقیر گوشزد نماید؟
خانم یا آقای “یک خواننده پر وپا قرص”, امیدوارم یکبار دیگر کامنت توهین آمیز خود را بخوانید و شجاعت آنرا داشته باشید که از کار نادرست خود پوزش بخواهید.
پاسخ:
درود بر دانش عزیز که درس انسانیت می دهد …
شرمنده که امروز در ماموریت بودم (تالاب انزلی) و خودم نتوانستم به موقع از خانم خداکرمی عزیز بابت این توهین عذرخواهی کنم.
مسئله ی مهم این است که ادامه پیدا نکردن این فاجعه چه کاری از دست انسانها ساخته است ؟ ای کاش این پرنده ها را از نفت پاک می کردند و به طور موقت در باغ وحش نگهداری می کردند . نمی دانم شاید هم من اطلاعات ناقصی دارم . اما بهترین کاری که به ذهنم رسید ، جمع آوری گونه های جانوری به طور موقت بود . گرچه در این میان گیاهان دریایی هم از بین خواهند رفت … امیدوارم طبیعت ما را به خاطر این همه ظلم که به او و در مرحله ی بعد به خودمان می کنیم ، ببخشد …
با سپاس از شما آقای درویش گرامی ،
مجید.
پاسخ:
مجید جان از قضا این کار را دارند انجام می دهند.
ممنون از حضورتان.
از آنجا که زندگی و روز و شب ما امیخته با سیاست سیاه شده است ناتوانایی امریکا در رابطه با این لکه نفتی در وهله اول به عنوان یک مسئله سیاسی در ایران وارد رسانه ها شد و نقطه ضعف امریکا شناخته و البته توسط مجریان محبوب دولت مسخره هم شد و باز صد البته در ذهن مردم هم جا انداخته شد که امریکا ناتوان است ولی بعضی ها مثل ایران می توانند……
اما مسئله این است که مشخص شد که توان بشر با همه قدرت و تکنولوژی اش چقدر در برابر این گونه فجایع کم میاره.
مشخص شد که واقعا باید بین ملت ها تعامل برای نجات زمین صورت بگیره
برای همه البته به غیر از دولت ایران مشخص شد که محیط زیست وارد بازی کثیف سیاست کردن چقدر می تونه فاجعه آمیز باشه
مشخص شد که در برابر مهربانی و بخشندگی زمین چقدر بشر گستاخ شده و برای منفعت خودش چه گندی که به زمین نمی زنه
امیدوارم که بجای منابع آب همه نفت های زمین تمام بشه ..
پاسخ:
درود بر مهتای عزیز …
درست می گویید: این رخداد تلخ می تواند حاوی پیام های ارزشمند فراوانی برای همه ی ما باشد.
امید که عبرت گیریم.
سلام. من الان موخره رو دیدم و شرمنده شدم قربان. محبت فرمودید. من هم متقابلا از توجه شما به مطالب وب سایتم ممنونم.
پاسخ:
زنده باشی بهروز جان.
و کاش ما مردم هم بجای اینکه اشتباهات دیگران را آنگونه که خود میخواهیم توی سرشان بکوبیم، کمی تامل میکردیم و به اصل قضایا میاندیشیدیم.
چرا همیشه ما مردم را مردم میبینیم و خودمان را را نه….!!
ببخشید آقای درویش که خانه شما شد محل بحث اشتباه تایپی!
پاسخ:
شما ببخشید بانو …
به مهتا:
البته با اجازه آقای درویش
اما دولت ایران به این نگاه نمیکند که دولت آمریکا مسئول این اشتباه نیست. اصلا دولت آمریکا صاحب نفت نیست که بخواهد مشکلات نفتی را برطرف کند. این را هم که میکند بهاطر مسئولیت در قبال مردمش و مطمئنا بعدا هزینه هایش را از شرکت بی پی خواهد گرفت.
دولت فدرال آمریکاهیچگونه درآمدی بجز مالیاتهای مردمی ندارد و مثل دولت ما تروتمند نیست باور نمیکنید؟ این دولت هیچگونه دارایی، ملک و یا ذخائر طبیعی ندارد. همه در اختیار شرکتهای خصوصی است. حتی این شرکت بی پی در کمال پررویی روزهای اول از زیر بار این مسولیت میخواست شانه خالی کند که اوباما با یک هشدار به آنها خواست که مسئله را حل کنند.
بله تا وقتی مسائل زیست محیطی هم دستخوش سیاست بازی میشود باید منتظر عواقبی شدید تر از این هم باشیم. باز خدا رو شکر که بوش نیست وگرنه اوضاع بدتر میشد چونکه او و فک و فامیلش صاحب چاه نفت هم هستند.
پاسخ:
ممنون از توضیحات تکمیلی و مفیدتان.
درود
ناآمده سیل.. و بشیر نذیر با مطلبی درخصوص تاسیس یک تشکل بروز شده اند
منتظر ایده های ارزشمند شمادر این زمینه هستیم.
برقرار باشید
ممنون از دانش خان که یادمان می اندازد که اگر بی نام هم هستیم دست کم هویت انسانی داشته باشیم. درود دوست عزیز
درود بر هومان عزیز …
راست می گویی رفیق.
وجود انسان های نیک اندیشی چون دانش عالی پور عزیز، برای وبلاگستان فارسی یک موهبت است.
درود بر دانش ها هومن ها و درویش ها
آقای درویش اصلا عذر خواهی لازم نیست آنهم از شما بجای یک نفر دیگر.از ایشان هم عذر خواهی طلب نمیکنم.
از همگی شما سپاسگزارم.
زنده باشید و خوشحالم که خواننده ی یادداشت های درویش هستید.
درود …
متاسفم برای بعضی ها مثل این “خواننده پر و پا قرص” که دنبال نیمه خالی لیوانند و به جای انکه به اصل موضع توجه کنند به حاشیه می پردازند. خانم خداکرمی از سرمایه های علمی ایران هستند و ما به ایشان افتخار می کنیم.
پاسخ:
خداوند پشت و پناه ایشان باد ….
درود بر شما.
“اصل موضوع”
آقا یا خانم پر و پا قرص ایراد نگیرند!!!
آقای درویش عزیز…
با عرض شرمندگی, من دیشب دیدم اون یارو که آخرش هم نفهمیدم خانم بود یا آقا, به خانم خداکرمی عزیز, توهین کرد و بعد هر چی منتظر موندم تا شما جوابشو بدین, پیداتون نشد و دیگه نتونستم تحمل کنم و مجبور شدم جوابشو بدم. بنابراین باید ببخشین که به کار تون دخالت کردم. برای همین هم دیشب بقدری عصبانی بودم که اصلا” یادم رفت برای این پستتون کامنت بذارم.
به هر حال علیرغم فاجعه ای که اونجا بوجود اومده و خسارات زیادی رو به محیط زیست و افراد و بیزینس های محلی وارد کرده, مطلبتون خیلی جالبه و به نظر من هم, این حادثه واقعا” میتونه یک تحول چشمگیر, توی دنیا ایجاد کنه و افکار خیلی ها رو به سمت انرژی های جایگزین هدایت کنه. به نظر من, همونجور که قبلا” هم راجع به انرژی خورشیدی صحبت شد, فکر کنم این بهترین گزینه ایست که باید کشور ها روش کار کنند.
البته تازگیها توی اخبار خوندم که دانشمندا دارن روی یک پروژه ای کار میکنن که با نصب دستگاههای مخصوص در سطح ماه, از تابش نور خورشید بر اونها و انعکاس اون به زمین, البته با تغییرات زیاد در زمینه ی تبدیل حالت های مختلف انرژی, مثل تبدیل انرژی الکتریکی به مکانیکی و بالعکس, و دریافت اون با گیرنده های قوی در سرتاسر کره زمین, کشورها میتونن برق زیادی بدست بیارن و اون رو ذخیره کرده و بعد به شبکه های شهری وصل کنن.
آنقدر زمینه های فراوانی برای کسب انرژی پاک وجود دارد که آدم افسوس می خورد که چرا بشر در طول قرن بیستم، به جای ساخت جنگ افزارهای بیشتر و مرگبارتر به سراغ این حوزه از علم نرفت؟
لابد می دانی که اخیراً خودرویی ساخته شده که دی اکسید کربن جذب و اکسیژن تولید می کند!
این می تواند دورنمای یک زندگی سبز بر روی زمین باشد.
درود بر دانش عزیز.
نه, آقای درویش نشنیده ام. اگه اینجوری باشه که واقعا” دنیا سبز میشه. اونا کجان و ما کجائیم!!
سلام
برای اولین بار از طریق لاله اشک مهمان شما شدم
وبلاگ تخصصی خوبی دارید
تمام مطالب را خواندم
نظر خواصی ندارم جز خرسندی از این آشنایی
زنده باشید جناب حقی عزیز.
من هم از آشنایی با شما هموطن هنرمند و ادب دوست خوشحالم.
درود …