همان طور که خوانندگان عزیز این سطور می‌دانند و پیش‌تر اطلاع رسانی کرده‌ام، به پیشنهاد برخی دوستان درصدد راه‌اندازی صندوقی با نام: «صندوق حامی طبیعت ایران» هستم. چند هفته‌ای است که به شدت درگیر راهکارهای قانونی، حقوقی و اجرایی شکل‌گیری این صندوق بوده و کوشیده‌ام تا به نحوی این صندوق پای بگیرد که هم در کمترین زمان ممکن و بدون دیوان‌سالاری‌های رایج و نفس‌گیر اداری، اجرایی گردد و هم این سرعت و تعجیل، خدای ناکرده سبب بروز لکنت‌های حقوقی و قانونی دست و پاگیر بعدی نشود.

    به هر حال با مشورت بسیاری از دوستان صاحبنظر و نیز برخی از حقوق‌دانان، از جمله یکی از قضات باسابقه به نام آقای ایزدی‌خواه – که هم‌اکنون دادستان شهرستان کازرون هستند – به این جمع‌بندی رسیدم که می‌توان این صندوق را با گشایش یک حساب مشترک در یکی از بانک‌های کشور و ارایه‌ی عمومی اساسنامه و مرامنامه‌ی آن، بدون تشریفات رسمی و دست و پاگیر رایج، هویت بخشیده و اعلام موجودیت کرد. از همین رو، به کمک دو تن از فعالان به نام و شناخته شده این حوزه، آقایان بهمن ایزدی (کویرنورد نامی و رئیس هیات مدیره کانون سبز فارس) و عباس محمدی (فعال پیشگام و دیرینه کشور در حوزه کوهنوردی و محیط زیست)، تصمیم گرفتیم تا هسته‌ی مرکزی یا هیأت امنای این صندوق را تشکیل داده و پس از اخذ نظرات ارشادی و انتقادی دوستان در باره محتوای اساسنامه‌ی این صندوق، کار آن را رسماً آغاز کنیم.

    چنین است که اینک و در ادامه متن پیش نویس اساسنامه صندوق حامی طبیعت ایران را برای اظهار نظر و صیقل یافتن بیشتر مفاد آن به مدت یک ماه بر روی وب قرار می‌دهم تا پس از اخذ نظرات دوستان و پالایش نهایی آن، آغاز نخستین روز از زندگی صندوق حامی طبیعت ایران را در روز زمین – دوم اردیبهشت سال 1392 – رسماً اعلام کنیم.

 «اساس‌نامه صندوق حامی طبیعت ایران»

    1- دیباچه:

    طبیعت ایران، به دلیل برخورداری از چینش ارتفاعی کم نظیر و تنوع پیکری قابل توجه در شمار یکی از ممتازترین و منحصربه‌فردترین پاره‌های بوم‌سازگان جهانی رده‌بندی شده است. تراز ارتفاعی گسترده‌ی این طبیعت از 5671 متر در کاکل سپید و دوست داشتنی دماوند تا منفی 22 متر در سواحل دریای زیبای مازندران در شمال وطن، نمایش‌گر توان فوق‌العاده‌ی فلات ایران برای ارایه‌ی تصویری خیال‌انگیز از موهبت‌هایی طبیعی است که فقط در این بخش از عرض 35 درجه شمالی کره زمین می‌توان آنها را یک‌جا دید و در زیبایی‌های شگفت‌آورش شناور شد. مرتفع‌ترین کلوت‌های جهان، گسترده‌ترین کفه‌های نمکی، بزرگترین نبکاهای شناخته شده در عرصه‌های بیابانی، متنوع‌ترین اشکال ناهمواری‌های ماسه‌ای، باستانی‌ترین رویشگاه جنگلی دنیا، آخرین مرز حضور گاندو و مانگرو، وجود امپراطوری یگانه به نام سمندر در لرستان، بلندمازوهایی که سر به آسمان ساییده‌اند، زاگرسی که برخی از پرآب‌ترین‌ترین رودخانه‌های آسیای جنوب غربی و خاورمیانه را هویت بخشیده، پهناورترین انجیرستان دیم جهان در استهبان، تنها تالابی که به طور همزمان آب شور و شیرین را در کنار خود جاری ساخته، آبشارهایی چند طبقه در سبزکوه و دنا که بوی عشق می‌دهند، یوزپلنگ‌هایی که اگر از آفریقا بیرون بیاییم، تنها و تنها در ایران یافت می‌شوند و… بیش از 1728 گونه‌ی گیاهی که در هیچ جای این 13.5 میلیارد هکتار خشکی زمین، مأوا ندارند، جز سرزمینی که دوستش داریم و نامش ایران است.

     2- اهمیت موضوع

    پرسش این است که برای پاسداری از چنین موهبت ناهمتایی از چه ابزار و توانمندی‌های قانونی، مالی و حکومتی برخورداریم؟ آیا ایرانیان تاکنون سزاوارانه نشان داده‌اند که استحقاق زیستن در چنین آبادبوم یگانه‌ای در کره زمین را دارند؟ آیا ما برای این که نشان دهیم، حفظ محیط زیست لازمه‌ی حیات اجتماعی روبه رشدمان است، آن‌گونه که باید هزینه کرده‌ایم؟ آیا می‌دانید مجموع بودجه‌ی سالانه بخش محیط زیست و منابع طبیعی کشور هرگز به یک دهم درصد از بودجه کل کشور هم نمی‌رسد؟! و آیا می‌دانید میزان پرداخت‌ها به پرسنل در این دو بخش حاکمیتی، به طور میانگین، همواره در شمار کمینه‌ی پرداخت‌ها در بدنه‌ی دولت بوده است؟ چنین است که اندیشه‌ی شکل‌گیری این صندوق شکل می‌گیرد تا ابزاری باشد که بتواند در بزنگاه‌هایی که باید، خونی تازه در رگ‌های طبیعتی که دوستش داریم، جاری سازد. از همین روست که این صندوق می‌تواند نمادی از درجه‌ی توجه و عشق خالص ایرانیان به طبیعتی باشد که دوستش دارند؛ نمادی که هر چه قدرت و توان مالی و تعداد اعضای داوطلبش بیشتر باشد، گواه آن است که این‌جا سرزمینی است که در آن طبیعت، هواخواه فراوانی دارد.

      3- هدف‌ها و وظیفه‌های صندوق

    صندوق حامی طبیعت ایران می‌کوشد تا مرهمی باشد بر دردهای بی‌شمار محیط زیست و زادبوم مشترک‌مان. بنابراین، دست دوستی و کمک هر شخصیت حقیقی و حقوقی را که دلش برای افزایش توان زیست‌پالایی این طبیعت می‌تپد به گرمی می‌فشارد و کمک‌های نقدی‌اش را به هر میزان که باشد می‌پذیرد و پاس می‌دارد.

     موجودی این صندوق در زمینه‌های زیر می‌تواند هزینه شود:

    – حمایت مالی از سلحشوران طبیعت ایران؛ شامل محیط‌بانان، محیط‌یاران، جنگل‌بانان، قرقبانان و دیگر افرادی که در راه پاسداری از طبیعت ایران، آسیب دیده اند؛ برای جبران هزینه‌های درمان، پرداخت دیه و مانند آن.

    – خرید علوفه و دیگر مواد غذایی مورد نیاز برای جاندارانی که در شرایط خاص و موقعیت خطرناک قرار گرفته و ممکن است بدون کمک انسانی، امنیت روانی و جانی‌شان به شدت به مخاطره افتاده و تنوع زیستی کشور خدشه‌دار شود.

    – کمک به ساخت مستندهای سینمایی و یا برپایی همایش‌ها و کارگاه‌های محیط زیستی با کارکرد آموزشی و ترویجی مؤثر.

    – حمایت مالی از چاپ کتاب‌ها و نشریاتی که انتشار گسترده‌ی آنها می‌تواند به ظرفیت‌سازی شایسته در این حوزه کمک کند.

   – حمایت از طرح‌ها و برنامه‌هایی که برای مثال در راه کاهش استفاده از کیسه‌های نایلونی و ظرف‌های یکبار مصرف ، مدیریت زباله در سفرهای طبیعت‌گردی، کاهش مصرف دخانیات، تشویق مؤثر و جذاب مردم به کاهش استفاده از پروتئین حیوانی در سبد غذایی روزانه، جلوگیری از رواج فرهنگ و صنعتی به نام شکار حیوانات و … اجرا می‌شود.

   – اهدای جایزه و مشوق‌های مالی و معنوی به افراد یا گروه‌هایی که در حوزه‌ی حراست از منابع طبیعی و محیط زیست به فعالیت‌های داوطلبانه و روشنگرانه می‌پردازند.

    4- اعضای اولیه‌ یا هیأت مؤسس صندوق عبارتند از:

    بهمن ایزدی، عباس محمدی و محمّد درویش. شایان ذکر آن که اعضای این هیأت، هر سه سال یک‌بار در مجمعی که از مشارکت کنندگان در صندوق تشکیل می‌شود، برای دوره‌ی بعدی انتخاب خواهند شد. همچنین میزان دریافت‌ها و پرداخت‌های این صندوق در فواصل منظم ماهانه به اطلاع اعضای آن خواهد رسید.