حاج محمود شکری، عصبانی شده و ظاهراً با نواختن چند سیلی و ضرباتی ناهماهنگ به همراه ادبیاتی غیربهداشتی بر رحمت‌اله رحمانی، رحمت واقعی را نشانش داده است!
این خلاصه‌ی ماجرا را البته می‌دانم که اغلب ما بسیار پرتکرار تاکنون در زندگی‌مان دیده و در معابر عمومی به تماشا نشسته‌ایم. چرا که یکی از عقوبت‌های گیر کردن مردم در چهارراه‌های تو در تو و کلاف‌های سردرگم زندگی پرازدحام امروز، همین کاهش طاقت، عدم مهارت در استفاده از گلخانه‌ی فکر (دهان و زبان!) و روی آوردن به گلاویز شدن و درگیری فیزیکی است.
منتها این بار داستان اندکی متفاوت است، چرا که حاج محمود، نماینده مردم تالش در مجلس شورای اسلامی و رحمت‌الله هم مدیرکل منابع طبیعی استان گیلان است! موضوع دعوا هم زیاده‌خواهی سهم برای درخت افکنان بوده است!
اصل و حواشی گاه پر رنگ تر از متن این ماجرای شرم‌آور را امروز در خبرآن لاین شرح داده‌ام با این عنوان:
پیام سیلی نواخته شده در گوش یک مدیرکل برای طبیعت ایران!
لطفاً آن را بخوانید و اگر دوست داشتید، برایم بگویید: چه می‌توان کرد تا از تکرار چنین رخدادهای تلخی در آینده ممانعت شود؟
باید این نماینده را وادار به کار اجباری بی حقوق برای منابع طبیعی گیلان کرد
مشکل ما از آنجاست که در شهرستان ها ازنماینده ها انتظاراتی دیگری دارند مثل گرفتن بودجه و زدن راه های روستایی وشهری و حمایت از صنایع و کارخانجات برای ایجاد اشتغال و همینطوراگر کارخانجات و یا معادن مشکلی با بهداشت ومحیط زیست ومنابع طبیعی داشتند نماینده این مشکلات شخصی شان را رفع کند.نماینده نیز به خاطر رای گرفتن این کار ها را برای ان ها انجام می دهد.اصلا وقتی اسم سازمان محیط زیست یا منابع طبیعی را بیاوری مردم فقط به این فکر می کنند که ان هاجلوی اشتغال را می گیرند.برای همین هرکس به این شکل در هر سمتی رفتار کند محبوبیتش بالا میرود.مردمی را که اسم می برم همه شان بی سواد نیستند شاید خیلی هایشان دکتری از بهترین دانشگاه های کشور دارند ولی یا منافعشان چیز دیگری است یا اهمیت محیط زیست را در نیافته اند.
تو مطلب فرمودید: وقتی فرهیخته‌ترین و عالی‌ترین مدیران منطقه اینگونه به گفتگوی تمدن‌ها در بین خویش مبادرت می‌ورزند…
مشکل اتفاقن اینه که اینا فرهیخته ترین مدیران نیستن. ماشالا نماینده های مجلس خوب دارن خودشون رو نشون می دن. یکی سیلی می زنه، یکی دیگه تهدید به پرتاب گوجه می کنه! متاسفانه این مجلس مجلسی نیست که هدفش احقاق حقوق ملت باشه. این نماینده انقدر کوته فکره که جنگل رو فقط متعلق به چندتا کارگر همون منطقه می دونه انگار کل جنگلی که ما تو ایران داریم چقدره. پس خوزستان هم نفت رو فقط باید متعلق به خودش بدونه لابد!
دفاعی عالی و جانانه بود. دستمریزاد رفیق
درود
اینها مثلا نمایندگان مردمند
مثلا افراد تحصیلکرده هستند!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.tabiatbakhtiari.com/archives/2596
اولین پهلوی راهش را بلد بود..
با سلام.
یک- هم در خبرآنلاین و هم در اینجا متن و کامنت ها را خواندم. اتفاق بدی بود که افتاد. به فکر درس آموزی و راه حل باشیم.
دو- هرکسی که کار نادرستی انجام داد، به جای شعار دادن و توجیه عمل خود، باید عذرخواهی کند.
عصبانیت را هم خداوند در وجود انسان قرار داده و از آن گریزی نیست. با پوزش، گره این مشکل باز می شود و آن هایی که پیگیر موضوع هستند ، مانند استانداری، مجلس، قوه قضاییه، سازمان جنگل ها، سازمان های مردم نهاد و… بارشان سبک می شود.
سه- دوستداران محیط زیست و جنگل، جلو احساسات خود را بگیرند، بعضی کامنت ها از سیلی سهمگین تر است. وقتی به شیوه ای انتقاد می شود، همان ابزار را نباید به کار گرفت!
چهار- این حاشیه در یک متن اتفاق افتاده است و آن هم ” جنگل های شمال ایران” است. همان که قرار بود استراحت کند، اما اینک چرتش پریده! به این موضوع باید پرداخت. (مهندس درویش عزیز هم که پیگیر استراحت جنگل هستند، با وجوه دیگری از موضوع آشنا می شوند)!
پنج- مشکلات بین کارفرما و پیمانکار، با گفتگو و منطق، قابل تخفیف است. به حاشیه ها دامن نزنیم و پای مسائل دیگر را به میان نکشانیم.
شش- همکاران گیلان می دانند که کار صادقانه در منابع طبیعی، سرقفلی اش همین است! در جوامع در حال توسعه، مشکلات اجتماعی- اقتصادی به منابع طبیعی سرریز می شود.
این منابع، آماج آز و نیاز است.
ضمن این که منابع طبیعی جوامع توسعه یافته هم مشکلات ویژه خود را دارد!
با سلام
گویا ایشان در مجلس هم از کاری که کرده دفاع کرده.وقتی چند سال پیش سرهنگ سپاه سر ناصر پیروی را به خاطر زمین بریدو فقط همسرش بود که تا پای جان ایستاد و قصاص گرفت منابع طبیعی باید روش های بهتری برای جلوگیری از نابودی جنگل پیش می گرفت.برای جنگل خواران جنگل کمترین ارزش ندارد و قاچاقچیان چوب بیش از بهره برداران جنگل می تراشند . به نظر بنده باید نامه ای به اقای لاریجانی بنویسیم و از ایشان بخواهیم نماینده مزبور را از مجلس بیرون کنند. همینطور برای دوره بعدی انتخابات یادمان باشد که علیه ایشان تبلیغ کنیم.
سلام
ممنون از اطلاع رسانی و پیگیریهای شما
زمانی که گروهی از روشنفکران از زوال اخلاق در جامعه خبر می دادند عده ای آنها را به سیاه نمایی متهم می کردند. وجود نماینده مجلسی که توان حرف زدن ندارد و از بدوی ترین ابزار احقاق حق -که حتی در نزد کودکان بسیار کوچک که اصولا قوه تحلیل و تعقل در آنها شکل نگرفته است به عنوان عملی کاملا غیرقابل دفاع شناخته شده است- برای بیان احساس خود استفاده می کند و بدتر از آن از این عمل دفاع می کند اگر زوال اخلاق،دین و انسانیت در جامعه نیست پس چه چیزی است؟
البته این موضوع وجه دیگری هم دارد آیا اگر این آقای نماینده در مقابل بالفرض مدیر کل آب منطقه ای (وزارت نیرو) و یا یکی از مدیران کل وزارت نفت هم عصبانی می شدند به خودشان اجازه می دادند که سیلی به ایشان بزنند یا به احتمال زیاد کظم غیظ می فرمودند و بعد هم آن را به عنوان عمل به دستور ائمه در بوق و کرنا می کردند. به نظرم ضعف فرهنگ زیست محیطی در کشور، عدم وجود باور عمیق و قوی به اهمیت محیط زیست حتی در میان دانش اموختگان این رشته،عدم وجود باور به اهمیت محیط زیست در میان دولتمردان را نباید در این میان کم اهمیت دانست. علی ایحال پیشنهاد می کنم غیر از مباحث حقوقی که باید پیگیری شود، روابط عمومی منابع طبیعی استان تلاش نماید تا مردم عزیز تالش و سایر مناطق درگیر را آگاه نماید تا خدای ناکرده به دلیل عدم آگاهی مردم جو روانی علیه مدیر کل محترم منابع طبیعی ایجاد نگردد. دوم اینکه وزارت جهاد کشاورزی به این رفتار واکنش نشان دهد و این عمل را محکوم نماید تا باب این گونه رفتارها بسته شود ضمن اینکه هم این مدیر کل و هم سایر مسئولان وزارتخانه دلگرمی داشته باشند. سوم اینکه این مدیر کل محترم که واقعا انجام وظیقه را بر آبرو وموقعیت خود ترجیح داده اند که از این دسته مدیران واقعا کم داریم به نحو مناسبی مورد تشویق دستگاه مربوطه و یا حداقل از طرف فعالان محیط زیست و منایع طبیعی قرار گیرد.
با احترام به ایشان و همه کسانی که برای پاسداری از محیط زیست اسن کشور تلاش می کنند.
به نکته بسیار ظریفی اشاره کردید : ” قراردادن منافع مردم در مقابل منافع حفظ طبیعت” این چالشی است که تقریبا در تمام منازعات محیط زیستی در کشور ما مشاهد می شود. دلیل اصلی چنین مشکلی این است که نظام تصمیم گیری جامع نگر مبتنی بر اجماع همه ذینفعان مرتبط با موضوع مورد منازعه در کشور ما وجود ندارد و همواره میخواهیم بین سیاه ( قطع درخت) و سفید ( حفظ درخت) تصمیم گیری کنیم. در این بین خاکستری نیز وجود دارد و آن اجماعی است که میتواند حد اقل هزینه را برای هر دو طرف داشته باشد و از ان غافل هستیم.در این زمینه به ویژه در بخش محیط زیست کشور نیازمند ابزار های پشتیبان تصمیم گیری است تا بتواند بر اساس جمیع منافع و مضار گزینه های موجود ، تصمیم آگاهانه ای را اتخاذ نماید که در مجموع به نفع همه کشور باشد.با اینحال به هیچ وجه نمی توان از عمل زشت این نماینده ( بخوانید نماینده نما) چشم پوشی کرد.
ba salam
motasefaneh modirkoleh manabeh gilan onghadr ke shoma migid bi taghsir nist. ishon daeman be ghome talesh tohin mikonan va sadha sili be gosh damdarne badbakht zadeh bodand. hala jenabe shekari ye doneh ra talafi kardand.