روز دوشنبه گذشته – دوم شهریور 1394 – در آستانه‌ی روز ملّی محیط بان، تولد هشتمین امام شیعیان جهان، امام رضا (ع) – ضامن آهو – راهی شهرستان کازرون شدم تا در جمع دوستداران محیط زیست و مردم شریف دیار پریشان، هم از چند محیط بان شایسته منطقه قدرانی کنم و هم ضمن شرح ویزگی‌های یک محیط بان و جایگاه محیط بانی در جامعه‌ی امروز ایرانی از راهکارهایی سخن بگویم که در صورت اجرا می‌تواند حیات را به دریاچه زیبای پریشان بازگرداند؛ دریاچه‌ای که اینک به قول یکی از روزنامه‌های محلی کازرون، از عشق آب در حال سوختن و خودسوزی است.
با این وجود، به رغم تدارک‌ها و هماهنگی‌هایی که حدود سه ماه طول کشیده بود، ساعت 14 همان روز، شخص فرماندار، آقای حمیدرضا گرامی به مدیر جوان تشکل مردم نهاد حامیان شهر سبز – برگزارکننده مراسم – اعلام کردند که مجوز برگزاری همایش را لغو کرده‌اند! ظاهراً هرچقدر ایشان اصرار کرده‌اند که اجازه دهند تا همایش برگزار شود، فرماندار محترم کازرون به سه دلیل موافقت نکردند: نخست آنکه چرا نام ایشان در بین سخنرانان همایش نیست؟ دوم اینکه هنوز تشکل یاد شده مراحل ثبتش به پایان نرسیده و فقط کد رهگیری دارد! و سوم آنکه فرماندار با نشان دادن تقویم رسمی کشور خطاب به برگزارکنندگان می‌گوید: اصلاً در کجای این تقویم نامی از روز ملّی محیط بان شده که شما می‌خواهید به مناسبتش جشن گرفته و فعالیت محیط زیستی بکنید؟!!

عملکرد شگفت‌آور فرماندار محترم شهرستان کازرون از چند جنبه تأمل‌برانگیز، تأسف‌بار و مأیوس‌کننده است:

نخست آنکه
در شرایطی که دولت تدبیر و امید یکی از مهم‌ترین سیاست‌های راهبردی خود را بازگرداندن نشاط به سرمایه اجتماعی معرفی کرده و از کارگزاران حکومتی خود می‌خواهد تا نسبت به شکل‌گیری سمن‌ها در حوزه‌های گوناگون، به ویژه محیط زیست با علاقه‌مندی و تسهیلات بیشتر اقدام کنند، اقدام بازدارنده‌ی جناب فرماندار به شدت پرسش‌برانگیز است! نیست؟ این در حالی است که سال گذشته در اجتماع فرمانداران سراسر کشور که با حضور مقامالت ارشد وزارت کشور در شهرستان یزد برگزار شده بود، آقای دکترمیرباقری، مسئول حوزه اجتماعی وزارت کشور به صراحت و آشکارا از همه‌ی مدیران ارشد دولتی حاضر در آن گردهمایی خواست تا نهایت تلاش خود را برای احیای دوباره سرمایه اجتماعی در کشور مصروف داشته و نگاه‌های امنیتی بر فعالیت سمن‌ها را کاهش دهند.

دوم اینکه
اصولا چرا برای برگزاری یک مراسم محیط زیستی، آنهم به بهانه تولد امام رضا (ع) و پاسداشت مقام محیط بان و برگزاری چند سخنرانی، نیاز به صدور مجوز از سوی فرماندار است؟ آنهم مراسمی که در آن علاوه بر مدیرکل آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، مدیر کل محیط زیست استان فارس (آقای دکتر ولوی) و چندین تن از مقامات و مدیران محلی و نمایندگان شورای شهر کازرون هم شرکت دارند؟ آیا اینگونه می‌خواهیم مردم را دعوت به مشارکت جدی‌تر در حوزه محیط زیست کرده و انتظار داشته باشیم تا مسئولیت‌های شهروندی خود را به درستی انجام دهند؟ آیا اینگونه انتظار داریم تا بحران در دریاچه پریشان و دشت برم مهار شده و به تدریج با مشارکت مردم و کمک داوطلبانه به پلمپ چاه‌های آب کشاورزی و توقف کشاورزی ناپایدار، بتوانیم از پریشان‌حالی مردمان این دیار بکاهیم؟

و سوم آنکه
چه سندی از این آشکارتر در تأیید مظلومیت و نگاه دست دوم حاکمیت به محیط زیست؟ آن هم در دولتی که خود را نخستین و تنها دولت محیط زیستی در سال‌های پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران می‌داند؟! به راستی چرا نباید به رغم نزدیک به دو دهه که از برگزاری مراسم روز ملّی محیط بان در سراسر کشور می‌گذرد، این روز در تقویم‌های رسمی به نام محیط بان ثبت شود؟ آیا این درخواست بزرگی است؟!

    به سهم خود، ضمن عذرخواهی از ماجرای غم‌انگیز کازرون و دست مریزاد به همه‌ی جوانان سبزاندیشی که بی منت در حال افزایش دانش و حساسیت‌های مردم نسبت به رعایت موازین و آموزه‌های محیط زیستی در دیار پریشان هستند؛ ایمان دارم که حاصل این رخداد به افزایش وزن طرفداران محیط زیست در کازرون، استان فارس و ایران منجر خواهد شد. زیرا همچنان باورم بر این است که اعتقاد حسن روحانی به محیط زیست، یک باور ذاتی، درونی و بر پایه آگاهی از وضعیت بحرانی طبیعت امروز وطن است و بی شک، رییس جمهور محترم و محبوب ایران، اجازه نخواهند داد تا چنین رخدادهایی دوباره تکرار شوند.

    و واپسین نکته
حدود 19:30 همان روز، در حالیکه نگارنده پس از بازدید از یک مهد کودک محیط زیستی و گفتگو در جمع پرسنل و جوانانی که سنگ بنای این مکان ارزشمند را بر زمین زده بودند کازرون را به مقصد شیراز ترک کرده و در بین راه بود، فرماندار محترم با تلفن همراهم تماس گرفته و ضمن عذرخواهی بابت مسایل پیش‌آمده، خواهان برگشتم به کازرون و اجرای برنامه شدند که متآسفانه به دلیل پراکنده شدن اغلب عوامل برگزاری همایش و عدم فرصت کافی برای اطلاع رسانی مجدد به مردم شهر، بدیهی بود که چنین اتفاقی امکان‌پذیر نبود. امیدوارم زین پس، جناب گرامی با طرفداران محیط زیست چون فرزندان خود رفتار کرده و قدر عشق و شور این جوانان را سزاوارانه پاس دارد و بداند.

روز ملّی محیط بان را گرامی می‌دارم و امیدوارم روزی را بتوان درک کرد که منزلت و جایگاه شغل شریف محیط بانی به درستی در ایران تعریف شده و همه‌ی هموطنانم، قدر زحمات این فرزندان برومند و طبیعت دوست‌شان را بدانند.
آمین.

برخی از بازخوردهای عدم برگزاری این مراسم:

• لغو جشن بزرگ میلاد ضامن آهو و سخنرانی مدیرکل آموزش سازمان محیط زیست کشور در کازرون
• وقتی یک همایش محیط زیستی را لغو می کنند
• مهندس درویش با درب های بسته سالن محل سخنرانیش مواجه شد