این تصویر را ببینید …
بقیه را هم می‌توانید در تارنمای ابوطالب ندری عزیز، عکاس سخت‌کوش خبرگزاری مهر ببینید و آنگاه برایم بگویید:
این کدام نعمت است که به واسطه ی آن، دانش‌آموزان مدرسه خرد در چالقرب بخش داشلی برون گنبد کاووس باید خداوند را بابتش شکر کنند؟
من دچار ِ اون دچار شدنتم مونترا جان
بله ، بله ،
من که به شدت موافقم
منظورم اون “آخرش” بود … در حد لالیگا …
یعنی من مردم از دست این شکسته نفسی افراطی بهمنی ها!
بابا بسه دیگه … چقدر پرده پوشی؟ چقدر سکوت؟
حداقل یه بخشی از واقعیتها و پتانسیلها را بریزید بیرون!
درست مثل شکم قلمبه ی من!
یه آذری هم این جا واساده و با افتخار و البته شدیدن آگاهانه داره ازتون حمایت می کنه، بهمنی هاجان.
این صداقت آذری تون منو به نمایندگی از همه ی بهمنی های این سو و آن سوی آب! تحت تأثیر قرار داده …
آخ آخ ، من اخیرا یه چیزای شگفت انگیزی در مورد آذرماهی ها شنیدم
مونترا جان تو یه نمونه ی دوست داشتنی از آذری ها هستی ، شازده خانوم
حالا چی شنیدی؟! یه خورده شو می شه بگی؟ 🙂
شماها هم که سرآمد بهمنی های دنیا. دوستون دارم… 🙂
پاسخ:
در تعریف زیبایی می گویند:
زیبایی نگاره ای نیست که بتوان دیدش یا شنیدش؛
بلکه نگاره ای است که می توان دیدش، گر چه چشمانتان بسته باشد
و نوایی است که می توان شنیدش, گر چه گوش هاتان گرفته باشد!
خواستم بگویم: این جمله کوتاه شما هم “زیبا” بود.
همین.
خیرین مدرسه ساز در شمار شریف ترین انسان های روی زمین هستند. نباید حساب چند بزهکار را که در لباس خیرین فرو رفته اند، به همه تعمیم داد اشکار عزیز….
…. حداقل یک دونه گنده اش رو من خودم دیدم!!!
بگذریم چیزی که زیاده دزد
نه ، نمیشه ، برید از فاطمه بپرسید
پاسخ:
باشه شمارشو بده تا ازش بپرسم.
واااااااااااااااااااای مونترا جان ،
منم دوستت دارم ، شازده خانوم
منو به گریه انداختی ها. من هر3 سال یه بار گریه می کنم
پاسخ:
خوشحالم رفیق …
آدم هایی که با گریه تعارف ندارند؛ سبکبال تر هستند! امتحان کن و مترس!
درود …
شكر نعمت نعمتت افزون كند…:)
بله برخی از حرف ها و دعاهای ساده، حاوی ژرف ترین پیام ها بوده و هست.
درود بر محبوبه گرامی.
من هم معلم عشایر هستم اگه روزگارم بدتر از این همکارم نباشه قطعا بهتر نیست
خوشحال میشم به مدرسه ی من هم سر بزنید
این هم لینک تصویر ماهواره ای مدرسه توسط wikimapia
http://www.wikimapia.org/#lat=34.7381036&lon=57.4760056&z=16&l=16&m=b
جناب ناصری عزیز
اگر امکان دارد در باره مدرسه و روستای محل آن برایم بیشتر توضیح دهید.
همچنین چند عکس هم برایم بفرستید. حتمن گزارش خواهم کرد.
درود بر شما
جناب آقای درویش، سلام
شادی و سرزندگی بچه ها، وجود افرادی سخت کوش و قانع که در آنجا زندگی می کنند و مهمتر وجود افرادی مثل شما که دلتان برای طبیعت و حفظ زیباییهای آن میتپد و اینکه فرسنگها فاصله را طی کردین تا اینهمه زیبایی را برای بینندگان این وبلاگ به ارمغان بیارین و ما را به دنیای شاد کودکانه آیناز و آن پسرک ببری، همه و همه نعمتهایی هستند که نثار این سرزمین شده است.
امید است که در این راه موفق و پیروز باشید
ایلیاد از ترکمن صحرا
سلام و درود بر ایلیاد عزیز …
شما هم آنجا بودید؟