هر زیبایی ، زیبا نیست! همان طور که هر زشتی هم زشت نیست!

    نامش Thierry Bornier است؛ عکاس نشریه نشنال جیوگرافیک. تصاویری شکار کرده است از مزارع رنگی و تراس‌بندی شده در Yunnan، جایی در کشور چین. تصاویری که بی‌شک از منظر افزایش جذابیت‌ها در حوزه توریسم کشاورزی و روستایی می‌تواند بسیار حایز توجه باشد.

    اما از منظرتوجه به آموزه‌ها و ملاحظات محیط زیستی، می‌تواند مصداقی بارز از بیابان‌زایی به شمار رود!

   کافی است اندکی دقیق تر در اجزای آن دقت کنیم تا دریابیم که این نوع کاربری فشرده و نامنظم از زمین، آشکارا به افت شتابناک‌تر حاصلخیزی خاک، افزایش فرسایش خاک، شورشدن و ماندابی شدن زمین، تزریق مواد آلاینده، کودها و سموم شیمیایی و مرگ میکروارگانیسم های مفید موجود در این عرصه منجر می‌شود؛ عرصه ای که آشکارا درجه آسیب پذیری‌اش در برابر رخداد سیل‌های حادثه خیز هم افزایش یافته است.

    خلاصه این که دوستان من!

    انگار هر آنچه که در زندگی و محیط پیرامونی‌مان زیبا می‌بینیم، ممکن است نقش، بازخورد و اثر زیبایی بر کیفیت زندگی مان برجای ننهد! و حتا شگفت‌آورتر آن که ممکن است همان ابلیس باشد در داستان شام آخر!

    هر چند که البته همچنان می‌شود توشه‌ی دیداری (حظ بصری!) مان را از چنین نگاره‌هایی ببریم! زیرا یکی از رازهای دلفریب این دنیا همین است که نه هیچ زیبایی مطلقی وجود دارد و نه هیچ زشتی مطلقی!

    و خبر خوش، شاید همین باشد! نه؟

    در همین باره:

   – دو تابلوی زشت و زیبای دیگر که می‌توان به راحتی آنها را زیبا و زشت هم نامید!

   – همه چیز هیچ بدی، بد نیست!

6 فکر می‌کنند “هر زیبایی ، زیبا نیست! همان طور که هر زشتی هم زشت نیست!

  1. مسعود

    ديدگاه ِ بديعي است استاد …

    هرچند كه نبايد دچار سياه نمايي شود و به زيبايي هر زيبا شك كنيم !

  2. محمدی بیدهندی

    سلام تصاویری زیباست که دیدنش چشم نواز است اما واضح است که زشتی آثار مخرب آن هم بسیار است اما چه می توان کرد این زمین ها نان هزاران خانوار را می دهد چاره ای نیست پس فعلا باید از زیبایی و جذب توریست آن لذت برد.

  3. امیرمسعود

    نمونه ای از کارهای آدمی زاد و فهم محدود و همیشه ناقصش از جهان پیرامون. ای کاش میتوانستیم ژرفای اتفاقات ببینیم….

  4. مهدی مجتهدی

    مهندس درویش عزیز
    در این مورد که می‌فرمایید تا میزانی تردید دارم
    تا جایی که خوانده‌ام برخی از همین مزارع مطبق آسیای جنوب شرقی به عنوان میراث جهانی (سمبل همزیستی انسان و طبیعت)ثبت یونسکو شده و به عنوان شیوه سنتی کشاوری این منطقه اتفاقا گویا یکی از سالم‌ترین‌روش‌های کشت است
    در هرحال دغدغه شما کاملا بجاست!

  5. محمد درویش نویسنده

    درود بر شما جناب مجتهدی عزیز.
    اگر امکان دارد مشخصات دقیق تری از یکی از آن مزارع را برایم ارسال دارید.
    متشکرم.

  6. وحید

    استاد درویش واقعا زیبا هستن
    فکر کنم افلاطون باشه که میگه در اوج بی نظمی نظمی حاکمه که باعث زیبایی میشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *