بایگانی دسته: پاييز

زیباترین پاییز تهران در زیباترین پردیس ایران!

    امروز دوباره باران بارید و چون همیشه، روسیاهی این روزهای آسمان تهران را با خود شست و برد تا ما همچنان بتوانیم از این زیبایی‌های ناهمتای پادشاه فصل‌ها در آخرین روزهای حضورش در تقویم ۱۳۹۱ بهره برده و در نقاشی‌های بی‌مانند و رنگارنگش شناور شویم.

ببینید تازه ترین تصاویر از باغ گیاه‌شناسی ملی ایران، بزرگترین باغ اکولوژی جهان و زیباترین پردیس وطن را در آستانه‌آغاز ششمین دهه از زندگیش در یک روز خیس از سومین ماه ِ سومین فصل سال.

سنگ‌فرش‌ها را رها کنید؛ برگ‌فرش‌ها را بنگرید!

آرامستان واقعی اینجاست!

رودخانه کرج در بالادست سد امیرکبیر - 8/8/88

لابد شنیده‌اید یا شاید هم دیده‌اید که اخیراً به جای واژه‌ی مأنوس و غمبار «گورستان» یا «قبرستان» از واژه دلپذیر و مشکوک «آرامستان» استفاده می‌کنند.
البته زیاد هم بیراه نیست؛ استفاده از کلمه آرامستان را می‌گویم! به هر حال بعد از چند ده سال دویدن و دولا راست شدن و به اوج هیجان آمدن و … آنجا جایی است که می‌توان بند کفش را به انگشت‌های نرم فراغت گشود و برای همیشه آرام گرفت.
امّا کاش می‌شد جایی هم باشد که وقتی آدم‌ها هنوز ساکن زنده‌ی کره زمین هستند، بتوانند اندکی آرام گیرند و آرامستان را در زنده بودن‌شان درک کنند.

کیلومتر 25 محور کرج به چالوس و ضیافت رنگها ...

به همین خاطر، از خوانندگان عزیز این سطور می‌خواهم تا ظرف امروز و فردا … حتماً سری به جاده‌ی کرج / چالوس بزنند تا با دیدن تصاویر هوش‌ربایی که مادر طبیعت در هنگامه‌ی پادشاه بی‌بدیل فصل‌ها آفریده است؛ اندکی از عطر دل‌انگیز این آرامستان ناهمتا استشمام کرده و خود را در برابر هجمه‌ی دود و بوق و سیمان رویین‌تن سازند.

چه هارمونی نازک تب داری!

پس این شما و این هم حماسه‌ی بی‌بدیل رنگ‌ها در ضیافت روح‌نواز و خیس پادشاه فصل‌ها … (البته من به ضیافت نرفته بودم؛ رفته بودم تا به سهم خود ضیافت ساز باشم!)

از این آرامستان هم آرامستان تر سراغ دارید؟!

از این آرامستان هم آرامستان تر سراغ دارید؟

مارپیچ های خاطره انگیزی که حالا از همیشه الوان تر است! نیست؟

مارپیچ های خاطره انگیزی که حالا می تواند خاطره انگیزتر هم باشد! نه؟

جاده چالوس: 8 آبان 88 - پایین دست سد کرج

نزدیک پل دوآب - سیرا

دهکده فرونرفته در آب واریان!

بخشی از روستای واریان که زیر آب نرفت و بکرتر ماند!

پل سیراچال

هر که نرود و نبیند ... از دستش رفته ها!