در كام‌فيروز فارس، يك ايستگاه تحقيقات منابع طبيعي وجود دارد كه دقيقاً در فاصله 110 كيلومتري شمال غرب شيراز واقع شده و در سال 1370 برپا شده است. در اين ايستگاه تحقيقاتي، از سال 1372 چندين طرح پژوهشي براي يافتن درجه‌ي سازگاري گونه‌هاي مختلف پهن‌برگ و سوزني‌برگ، از جمله بلوط، اقاقيا، سرو نقره‌اي، كاج سياه، زربين، عرعر، ون (زبان گنجشك)، كاج الداريكا (تهران)، سنجد و كاج بروسيا در شرايط مختلف اقليمي، بوم‌شناختي و خاكي مورد آزمون قرار گرفته و به صورت سالانه در معرض پايش، اندازه‌گيري و ثبت داده‌ها است.
امّا اينك به بهانه‌ي احداث جاده و بدون هماهنگي با مسئولين مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان فارس، لودرها به جان اين عرصه‌ي ارزشمند و غيرقابل جايگزين پژوهشي افتاده و بيش از 950 اصله درخت مورد بررسي را ريشه‌كن كردهاند. به سخني ديگر، نتيجه‌ي 14 سال پژوهش در عرض چند ساعت به يغما رفته است.
افزون بر آن، بين 2500 تا سه هزار اصله‌ي ديگر از درختان جنگلي رويشگاه منطقه در طول يك مسير 40 كيلومتري (به عرض 40 متر) در اثر عمليات راه‌سازي كاملاً از ميان رفته است. همكاران من (عباس قمري زارع، رضا خوشنويس، حميدرضاعباسي، افسانه اسماعيلي و …) كه اخيراً در قالب گروه ارزشيابي مؤسسه متبوع از منطقه بازديد كردهاند، به چشم خود بقاياي 8 درخت بسيار ارزشمند و كهنسال را نيز مشاهده كردهاند كه تصاويرش را مي‌بينيد.
گفتني آن كه دهستان كام‌فيروز، يكي از پنج بخش مركزي شهرستان مرودشت به شمار مي‌آيد كه به دليل قرار گرفتن در جوار آبشار استثنايي مارگون در تنگ بستانك (بهشت گمشده)، واجد ارزش‌هاي منحصر به فرد بوم‌گردي است. همچنين اين منطقه با درياچه سد درودزن همجوار بوده و واجد جاذبه‌هاي ديگري چون چشمه شش پير و تنگ براق و … نيز هست.
اين ها را گفتم تا بدانيم و بدانيد چه جنايتي به نام توسعه در جاي جاي اين بوم و بر مقدس در حال شكل‌گيري است!
و آنگاه وقتي از زبان عالي‌ترين معاون رييس جمهور وطنم (پرويز داوودي) مي‌شنوم: «سياست‌هاي کنترل جمعيت و حفظ محيط زيست از توطئه‌هاي غرب عليه جهان اسلام است.» درمي‌يابم كه ديگر نمي‌توان به اين عمليات طبيعت‌ستيزانه، صرفاً به چشم اشتباهي سهوي نگريست؛ حكايت آن است كه مقاومت در برابر حفظ محيط زيست، به مفهوم مقاومت تمامي حق در برابر تمامي باطل پنداشته مي‌شود! و اين يعني پايان ماجراي طبيعت ايران.
در همين ارتباط
– کنترل جمعيت و حفظ محيط زيست از توطئه‌هاي غرب! – جواد رمضاني
– به زودي حميدرضا عباسي گزارش مشروح‌تري از اين جنايت منتشر خواهد كرد.
سلام استاد درویش
اشاره بسیار دقیقی داشتید. دیگر به نظر می رسد که بسیاری از موارد طبیعت ستیزی از روی عمد است. البته به این موضوع هم بسیار اعتقاد دارم که خوابیده را می توان از خواب بیدار کرد ولی کسی که سر به خواب زده است را مشکل می توان بیدار کرد!! از مثالهای شما موارد بسیاری را می توان ذکر کرد که منظور همه آن کارها نابودی طبیعت است و در نهایت نابودی انسانها
متاسفانه در كشور ما همه چيز از نظر اينكه ايا غرب در اين كار چه خوب وچه بد نقش دارد يا خير مورد بررسي قرار ميگيرد .
نمیشه گفت که فقط دولت مقصر است بلکه خود مردم این منطقه هم درختان زیادی را برای سوختن از بین برده اند باید فرهنگ سازی شود تا مردم قدر این نعمات الهی را بدانندواین طلای سبز را به راحتی نابود نکنند
ببخشید متا سفانه درکشورمابه این گونه مسایل توجهی نمیشود
طلوع خورشید را چه شده؟
بارش باران را چه شده؟
تمام زیبایی هایی را که گفته بودی از آن ماست، چه شده؟
کشتار کشتزارهایمان برای چیست؟
آیا این جور زمانست؟
——————————————————————————————————-
وبلاگ نجوم و صلح با شعر بالا بروز شد. برای مشاهده کامل شعر به وبلاگ بیایید.
من بچه کامفیروزم
و از اینکه در مورد شناخت کامفیروز تلاش می کنید بسیار خوشحالم و ان شاء الله که ادامه داشته باشد
من نمی دونم بس چرا این همه هر ساله دانشجوی محیط زیست و منابع طبیعی و کشاورزی و … تو مقاطع مختلف اون هم به صورت های مختلف می گیرن دانشگاه دولتی، آزاد، بیام نور، علمی کاربردی و … آخه مگه منابع طبیعی هم تو ایران مونده یا اینکه مراکز تحقیقاتی یا علمی داریم که این همه دانشجو می گیرن و سطح توقعات و آرزو هاشون رو بالا میبرن.میشه یک باره همه محیط زیست رو از بین برد که خیال همه راحت بشه.
نهال عزيز: ايمان دارم كه هميشه اينگونه نخواهد بود و نخواهد ماند و سرانجام وطن ما نيز سبز خواهد شد …
kamferozo dos daram ba katara tabeatash man yakamferoze hastam
متوجه منظور شما نشدم!
کامفیروز منطقه رویاهاست این منطقه دارای آب وهوای خوبی است پس بیشتر در مورد آن بنویسید
سلام
کامفیروز منطقه ای است در جنوب غربی استان فارس.رود خانه ای از وسط این منطقه می گذرد که این منطقه را به دو قسمت شمالی(بخش کر) و جنوبی تقسیم می کند.که قسمت شمالی این منطقه پوشیده از درختان بلوط می باشد و در قسمت جنوبی این منطقه یک جای تفریحی ودیدنی بنام بهشت گمشده قرار دارد.و به نظر من کامفیروز یک منطقه زیبا و رویایی می باشد.و من میتوانم در مورد این منطقه و زاد گاه خودم این گونه بگویم که کامفیروز عشق است و چه کامفیروز نباشد تن من مباشد.
با تشکر رحیمی از کامفیروز روستای حاجی اباد.ش
می خواستم عرض کنم که منطقه حفاظت شده آبشار مارگون در شهرستان سپیدان قرار دارد و منطقه حفاظت شده تنگ بستانک در شهرستان مرودشت و درنتیجه آبشار مارگون در تنگ بستانک نمی باشد. هر دو منطقه بسیار زیبا و دارای ویژگی های منحصر به فرد می باشند. از جمله آنکه آبشار مارگون از میان صخره ای به ارتفاع حدودی 60 متر به پائین می ریزد( یعنی از امتداد یک رودخانه و تغییر ارتفاع آن بوجود نیامده) و این در نوع خود بی نظیر می باشد. در منطقه تنگ بستانک نیز چشمه ها و آبشارهای زیادی جریان دارند که دارای ترکیبات آهکی هستند و وقتی شاخ و برگ درختان در کف جنگل می ریزد تبدیل به فسیل می شود.یعنی شما خیلی راحت فسیل یک برگ، یک شاخه و حتی یک تنه بزرگ درخت را می توانید روی زمین پیدا کنید که متاسفانه این زیبایی و پدیده نادر نیز در هیچ کدام از مطالعات اشاره نشده و اگر شما به منطقه تشریف ببرید می بینید که روی این فسیلهارا براحتی با سیمان پوشانده اند که سکوهایی برای گردشگران ایجاد کنند. درصوریتکه واجد ارزش حفاظتی می باشند(فقط گونه های گیاهی یا جانوری آن نیست که واجد ارزش می باشند بلکه رسوبات کف زمین نیز باید دیده شود) متاسفانه در این منطقه هم تا ابتدای ورودی به تنگ یا همان دره را راهسازی کرده و پارکینگ و سرویس بهداشتی ساخته اند شاید لازم بود پارکینگ به ابتدای ورودی به منطقه انتقال می یافت ووسایل دیگری برای انتقال مسافران به تنگ در نظر گرفته می شد. در من آنکه آن فضایی که در دره من دیدم مناسب پیک نیک و نشستن نیست بلکه باید مسیرهای برای رفت و برگشت در آن تعبیه می کردند. متاسفانه خیلی از ملاحظات در مناطق طبیعی ما و حتی حفاظت شده ما رعایت نمی شود. درضمنم پیشنهاد می کنم هرکسی به شیراز سرزد این دو منطقه (آبشار مارگون و بهشت گمشده) را هم ببیند مخصوصا از مسیر روستای برشنه که از میان کوه ها می گذر و منظر رویایی و بسیار بدیعی دارد.
سلام من رویا کامفیروز متولد شدم اونجا بزرگ شدم دیدم که خود مردم هم در نابودی طبیعت کامفیروز نقش دارند متاسفانه.