تا الگوهای فشار تغییر نکند، در تهران کاری نمی‌توان انجام داد!

در چهارمین بخش از گزارش کفتگوی 4 ساعته با شهردار تهران، به مهم‌ترین بخش از سخنان آقایان دکتر سید محمود شریعت و دکتر بهلول علیجانی می‌پردازم:
دکتر سید محمود شریعت را شاید بتوان به همراه دکتر علی یخکشی در شمار پیشکسوت‌ترین افراد حاضر در این نشست دانست، فردی که سابقه‌ی آغاز به کارش در دانشگاه تهران به سال 1339 می‌رسد؛ زمانی که هنوز شهردار تهران به دنیا هم نیامده بود!
وی در سخنان کوتاهی بر این مطلب اشاره کردند که انتظاراتی که از شهرداری تهران می‌رود، با اختیاراتی که این نهاد دارد، هماهنگ نیست؛ رویه‌ای که هرگز در هیچ کلان شهر بزرگی در جهان نظیرش وجود ندارد. شریعت به صراحت گفت: هرکسی در شهر بخواهد هر کاری بکند، باید از شهردار اجازه بگیرد؛ امّا نگفت: این پیشنهادها چه ربطی به حوزه‌ی موضوعی این نشست دارد؟ البته از آنجا که ایشان متخصص در بهداشت محیط هستند، شاید در اندیشه‌ی بهداشتی کردن فضای تهران با انسجام مدیریتی هستند.

سخنران بعدی، آقای دکتر بهلول علیجانی، استاد کرسی اقلیم‌شناسی از دانشگاه تربیت معلم تهران بودند و من انتظار داشتم که نامبرده همچون ناصر کرمی، بزرگ اقلیم‌شناس ناراضی کشور، بتواند  با سخنان خویش همه‌ی نگاه‌ها را به سوی خود معطوف کند! امّا گمان برم که در این راه موفق نبود؛ می‌گویید نه! می‌توانید از وحید نوروزی بپرسید!!
به هر حال نامبرده – که رییس قطب علمی تحلیل فضایی مخاطرات طبیعی هم هستنخست با اطمینان گفت: دلیل تعطیل دیروز و پریروز (20 و 21 تیرماه) فقط هوا بوده و چیز دیگری نبوده! (در این لحظه همه به هم نگاهی معنی‌دار انداخته و احتمالاً پرسیدند: مگر قرار بوده چیز دیگری باشد؟)
سپس وی گفت: در محیط زیست چیزی تغییر نمی‌کند، مگر آن که الگوهای فشار تغییر کند. تا زمانی که این الگوهای فشار در بالای سر تهران تغییر نکند، ما کار چندانی نمی‌توانیم برای این شهر انجام دهیم. بنابراین از شهردار محترم تقاضا دارم به وضعیت اقلیمی پایتخت بیشتر توجه کرده و اعتبارات مطالعاتی این بخش را افزایش دهند.

ادامه دارد …



54 فکر می‌کنند “تا الگوهای فشار تغییر نکند، در تهران کاری نمی‌توان انجام داد!

  1. سیده نرجس خاتون مجتهد نجفی

    بسم الله الرحمن الرحیم
    سلام علیکم
    از کاربران محترم تقاضا دارم جوابیه آقای خوشنویس را به اطلاع دوستان مخصوصا جناب آقای خوشنویس و جناب آقای “مجتبی” برسانند
    این آدرس:
    http://mohammaddarvish.com/desert/archives/5871

    توفیق و عزت و سربلندی و شادمانی و شادکامی همه عزیزان را از درگاه خداوند در این ایام عید و شادی از درگاه خداوند مسئلت دارم

  2. دانش

    جناب آقای مهندس درویش عزیز,

    با احترام, با توجه به اینکه من خانم نجفی را شخصی بدون معلومات علمی میدانم و مطمئن هستم که مطالب منتشره در سایتهای اینترنتی را مطلقا” درک نمی نمایند, کامنتم را خطاب به شما انتشار میدهم تا هم جواب دروغهای ایشان را داده باشم و هم قولی را که به خواهر خوبم فلورا مبنی بر احتراز از ادامه ی بحث با یک آدم متدین ولی دروغگو, داده بودم, جامه ی عمل بپوشانم. بنابراین من شما را مخاطب قرار داده و بعنوان یک واسطه ی تحصیلکرده و کارشناس مسائل محیط زیست, میخواهم که موارد زیر را بررسی نموده و صحت و سقم مطالب من را صراحتا” بیان فرمایید.

    با توجه به مواردی که در بالا ذکر کردم, من هیچ کامنتی خطاب به ایشان نخواهم نوشت, و امیدوارم اگر ایشان هم جوابیه ای بر کامنت من داشته باشند, شما را مخاطب قرار داده و شما پس از ملاحظه ی آن, نقطه نظرات خود را صریحا” نسبت به کامنت ایشان, اظهار دارید. هر کدام از دوستان هم که فکر میکنند ایشان دروغگو نیستند, نقطه نظرات خود را در این پست بیان نمایند, و منهم با کمال میل, آماده شنیدن نظرات آنها و پاسخگویی خواهم بود. موضوع بحث ما, دروغگو خواندن خانم نجفی توسط اینجانب نسبت به ادعای ایشان مبنی بر تصویب کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور میباشد. در پست قبلی, من با دلیل و مدرک ثابت نمودم که هیچگونه درخت میوه ای در خیابانهای ونکوور کاشته نشده و تصویب شدن این موضوع که توسط خانم نجفی اعلام شده, دروغ محض میباشد. ایشان با اینکه در پست قبلی اعلام داشتند که من انگلیسی ام ضعیف است و اشتباه کرده ام, ولی در این پست, هنوز هم ادعا دارند که این موضوع به تصویب رسیده است و در اینجا مطالبی عنوان نموده اند که چون بمن مربوط میشد, در صدد پاسخگویی بر آمدم.

    آقای درویش عزیز, همانطور که قبلا” هم گفته ام, تمام دوایر دولتی کانادا و ارگانهای ذیربط, قوانین و مصوبات دولتهای استانی و فدرال را در سایتهای اینترنتی خود درج مینمایند که آن سایتها با آرم دولتی مشخص شده و تمام اسناد و مدارک مندرج در آنها جنبه ی رسمی و قانونی دارند. خانم نجفی چون در هیچکدام از سایتهای دولتی نتوانسته اند مصوبه ی ادعایی شان را که دروغ محض میباشد بیابند, در سایتهای به دنبال صحت ادعایشان میگردند که مطلقا” جنبه ی قانونی نداشته و اصلا” هیچگونه صحبتی هم از تصویب کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور ننموده اند. در همینجا لازم میدانم توضیحی از سیستم دولتی کانادا, چه فدرال و چه استانی, بدهم که هم خانم نجفی و هم دوستانی که این بحث را پیگیری میکنند اطلاعاتی در این زمینه داشته باشند.

    هر طرح و یا لایحه ای که قرار است به تصویب برسد, 1- در ابتدا توسظ هیئت هایی در سازمان ذیربط مورد تحقیق و بررسی قرار میگیرد. 2- سپس نتیجه ی آن تحقیق ها در اختیار مدیران مربوط به آن موضوع گذاشته میشود تا مورد بررسی قرار گیرد. 3- بعد از آن, نیایچ حاصله در اختیار مدیران ارشد آن سازمان قرار میگیرد. 4- سپس در اختیار وزارتخانه ی مربوطه گذاشته میشود تا یک هیئت عالیرتبه, آن موضوع را بررسی کرده و ببینند آیا میتوانند آنرا برای تصویب به هیئت دولت بدهند یا نه؟ که اگر جواب مثبت بود, 5- به هیئت دولت میرود. در آنجا پس از مطرح شدن در هیئت وزیران و تصویب اولیه, 6- به مجلس ارائه میشود و در اختیار نمایندگان مردم قرار میگیرد. اگر موضوع پیشنهای, زیاد مهم نباشد, خود نمایندگان به آن رأی داده و آنرا به تصویب نهایی خواهند رساند و اگر مورد بسیار مهمی باشد, توسط نمایندگان, به بحث و تبادل نظر در روزنامه ها و رادیو تلویزیونها کشانده خواهد شد و با استعلام نهایی و کتبی از مردم به آن رأی خواهند داد و به تصویب نهایی خواهد رسید.

    سایت زیر که مورد استناد خانم نجفی واقع شده است:
    http://www.idrc.ca/uploads/user-S/11368184051Just_and_Sustainable_Food_System_for_Vancouver.pdf

    سایت نیست بلکه یک فایل پی دی اف است که در شانزده صفحه, در سال 2004 توسط یک خانم بنام “مندی وندس” که در قسمت برنامه ریزی اجتماعی شهر ونکوور کار میکرده تهیه شده و نتیجه تحقیقاتش را که به قسمت سیاست موقت غذایی ونکوور ارائه داده, در این فایل گنجانده است. ایشان در بالای صفحه معرفی این جزوه که مطلقا” هیچ نشانی هم از سایتهای دولتی در آن دیده نمیشود, قید کرده که این یک “ورک شاپ پیپر”(یعنی چیزی در حد پیش نویس مقدماتی خودمان), میباشد که با کمک تعدادی از همکارانش تهیه کرده و نام آنها را نیز درج نموده است. این خانم “مندی” آدرس ای-میل و همچنین تلفن خودش را هم نوشته تا هر کس مایل باشد بتواند با او تماس بگیرد.

    این فایل که نتیجه تحقیقات چند ماهه خانم مندی در مورد سیاست مواد غذایی موقت ونکوور میباشد, در همان مرحله ی مقدماتی تصویب طرحها بوده است که قبلا” توضیح دادم و بقدری طولانی و راجع به موضوعات مختلفی است که از حوصله ی این بحث خارج میباشد. قسمتی که خانم نجفی ادعا میکند توانسته بفهمد کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور به تصویب رسیده است, در پاراگراف سوم از صفحه 11 این فایل و تحت عنوان “درختان میوه در اراضی شهری” درج گردیده است.

    در این پاراگراف آمده است که در گردهمایی سازمان پارکهای ونکوور, که در تاریخ دوشنبه نهم فوریه سال 2004 تشکیل شد, یک پیشنهادی به تصویب رسید که در آن از پرسنل خواسته شده تا امکان کاشت درختان میوه در امتداد خیابانها, باغهای همگانی و پارکها را بررسی نمایند. در گردهمایی مربوط به پیگیری این موضوع که در تاریخ سیزدهم ماه مه برگزار شد, موضوع مفید بودن و مهم بودن کاشت درختان در پارکها, باغهای همگانی و خیابانها, مورد بحث قرار گرفت. این جلسه در حالی به پایان رسید که گروهی مسئول شناخت فرصتهایی از قبیل معرفی یک برنامه ی آزمایشی برای کاشت انواع درختان میوه ی انتخابی در خیابانها, ملاحظه ی امکان باغداری, بشرطی که یک گروه ناظر و ثبت شده بر آن نظارت کند, و همچنین راه اندازی یک برنامه ی آموزشی در خارج از مراکز همگانی, برای تمرکز بر تولید میوه.

    Fruit Trees on City land
    At the Vancouver Park Board meeting on Monday, February 9, 2004, a motion was passed requesting staff to explore the possibility of planting fruit trees along streets, community gardens and parks. At a follow up meeting held on May 13, staff discussed the benefits and concerns relating to planting fruit trees in parks, community gardens and on streets. The meeting finished off with the group identifying opportunities such as introducing a trial program of planting selected fruit tree varieties on streets; considering the possibility of a community orchard if an established group is willing to steward it; and running educational programs out of our community centres focusing on fruit production.

    آقای درویش گرامی, در کجای این پاراگراف نوشته شده که کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور تصویب شده است. اگر خانم نجفی و یا هر کدام از دوستان که ترجمه ی مرا قبول ندارند, اعلام آمادگی کنند تا پول بفرستم و آنرا به هزینه ی خودم و زیر نظر شما در یکی از دارالترجمه های رسمی دادگستری ترجمه نمایند تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. ولی اگر هیچ تصویبی از کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور در این فایل یافت نشد, قبول کنند که پول مرا برگردانند.

    آقای درویش, اینگونه فایلهای پی دی اف, صورتجلسات میتینگ ها و یا نتایج تحقیقاتی است که در رده ی یکم سیستم تصویب لوایح دولت کانادا قرار دارند و حتی در رده ی دوم هم نیستند, چه برسد به تصویب آن در رده ی ششم, یعنی مجلس. خانم نجفی با استناد به این فایلها, دروغ پشت دروغ میگوید, ایشان ادعا میکنند که در انتهای فایل مورد اشاره, جدولی هست که راجع به تصویب کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور نوشته است. این موضوع صد در صد دروغ میباشد و میتوانید این دروغگویی را نیز بررسی نمایید. همچنین ایشان در جایی دیگر اظهار میدارند که “…علاوه بر این ، در ۹ فوریه ، ۲۰۰۴ ، حرکت به درخواست هیات بررسی امکان کاشت درختان میوه در امتداد خیابان ها ، باغ ها و پارک های جامعه تصویب شد. یعنی بخاطر سیاست غذایی ونکوور کاشت درختان میوه کنار خیابانها و پارکها تصویب شده است”. ایشان دروغهای به این بزرگی میگویند و وقتی محکوم میشوند, میگویند که که من انگلیسی ام خوب نیست و یا ترجمه ی گوگل مرا به اشتیاه انداخت تا خود را از اتهام دروغگویی برهانند.

    آقای درویش, در خاتمه اعلام مینمایم, اگر خانم نجفی مصوبه ی رسمی کاشت درختان میوه در خیابانهای ونکوور را که به تأیید دولت استانی بریتیش کلمبیا رسیده باشد ارائه نمایند و مورد تأیید شما و یا هر دارالترجمه رسمی قرار گیرد, ضمن پوزش بابت اتهام دروغگویی به ایشان, میلغ ده هزار دلار نیز بابت اعاده ی حیثیت به ایشان پرداخت خواهم نمود. در غیر اینصورت, ایشان که معتقد هستند منابع مورد استفاده را پیدا نموده اند, باید ظرف دو هفته, و به صراحت اعلام نمایند که دروغ گفته اند و بابت این کارشان از من عذر خواهی نمایند. هیچگونه عذر و بهانه ای هم پذیرفته نخواهد شد.

  3. محمد درویش نویسنده

    درود بر جناب دانش گرامی که به رغم مشکلاتی که می دانم نوشتن را برای شما دشوار کرده است، همچنان مسئولیت شناسانه این موضوع را پیگیری می کنید. از خداوند می خواهم با توجه به اراده و روحیه تحسین برانگیزتان، سرانجام بتوانید بار دیگر “سلامتی کامل” را در آغوش بگیرید.
    از من خواسته اید که قضاوت کنم.
    اما برادر نخستین شرط قضاوت آن است که قاضی بی طرف باشد؛ در حالی که من بی طرف نیستم! هستم؟ بنابراین بهتر است قضاوت را بر عهده تاریخ نهاده و خوانندگانی که در طول امروز و سالهای آینده به این اسناد و گفته ها مراجعه خواهند کرد. مردم همیشه بهترین داور بوده اند.
    همچنین امیدوارم خانم نجفی پاسخ شما را بدهند و مصوبه رسمی کاشت درختان میوه در خیابان های ونکوور را که به تآیید دولت استانی بریتیش کلمبیا رسیده است، ارایه کنند.
    سرفراز باشید.

  4. سیده نرجس خاتون مجتهد نجفی

    بسم الله الرحمن الرحیم
    اگر کاربران محترم می خواهند در باره دروغگویی بنده قضاوت کنند لطفا به این پیوند مراجعه کنند

    از همه خواهش می کنم اگر وقت دارند در باره ونکوور و دروغگویی بنده نظر بدهند چه شده است کسی نمی خواهد در این باره نظر بدهد؟
    به اینجا
    http://mohammaddarvish.com/desert/archives/6056#comments

    و اینجا
    http://mohammaddarvish.com/desert/archives/5871#comments
    مراجعه شود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.