امروز برابر است با پنجم ژوئن 2010، روزی که جهانیان 38 است به بهانه‌اش می‌کوشند تا از محیط زیست بگویند و در نکوداشت حرمت و عظمتش آیین‌های شادمانی برپاکنند.
به همین بهانه دو یادداشت در مهار بیابان‌زایی منتشر کرده‌ام که می‌توانید آنها را در اینجا و آنجا مطالعه فرمایید. امّا امروز این یادبرگ سبز نم‌دار هم از سوی یکی از خوانندگان گرامی مهار بیابان‌زایی به دستم رسید که به خصوص رونوشت انتهایی نامه به آن چهار عنصر محبوب و حیاتی زندگی (آب، باد، آتش و خاک) دلم را لرزاند و وجودم را آکنده از امید و شور کرد.
خواستم اینجا با انتشارش، هم ادای دینی از این هموطن طبیعت‌دوست کرده باشم و هم شما را در لذت خواندن یکان یکان واژگانش که با سادگی‌ای سهراب‌وار در کنار هم چیده شده‌اند، شریک کنم.
باید اعتراف کنم: خواندن این یادبرگ کوتاه برای محمّد درویش غنیمتی بزرگ بود و غبار خستگی را از تن و جانش زدود … هرچند آدم اگر آدم باشد و اهل طبیعت هم باشد، نباید که در این حوزه کم بیاورد و خسته شود! نه؟
یک روزهایی در تقویم جهانی هست که باید به آدم‌ها تبریک گفت، مثلا روز پدر رو به شما.
یک روزهایی هم در تقویم شخصی‌ات هست که تو رو میبرن به روزهای دور، به خاطرات خوب … این روزها توی تقویم دلت ثبت میشن، نه تبریک می‌گی و نه تبریک می‌شنوی؛ اما به اندازه‌ی تمام روزهای تقویم با اون روز حال میکنی! نمی‌کنی؟
توی تقویم جهانی نوشته: امروز روز جهانی محیط زیست است.
من امروز می‌خوام به همه‌ی اون درختان کهنسال، به آب‌ها و رودخونه‌ها و دریاچه‌ها، به لاک پشت‌ها و قورباغه‌های عاشق، به ماهی‌ها، به بیابان‌ها و جنگل‌ها، خصوصاً به بیابان‌ها، و به همه‌ی عناصر طبیعت بدون در نظر گرفتن هیچ مرز جغرافیایی بگم : آهای ! یکی هست که خیلی دوستتون داره …، عاشقتونه ِ… واسه جاری موندن حیات شما کلی زحمت کشیده … سال‌هاست که داره زحمت می‌کشه، حتا بیشتر از سن من که دارم اینا رو میگم الان …
اون برای نوشتن از شماها خیلی فرصت‌ها رو، خیلی باهم بودن‌ها رو از دست داده، فقط واسه این که عاشقتون بوده … فقط واسه این که به طبیعت، به شماها، ایمان داره، واسه این که به فرداهای سبز ایمان داره … . می‌خوام روز جهانی محیط زیست رو به گردنه‌ی حیران، به کویر لوت، به دریاچه ارومیه، به دریای خزر و خلیج فارس، به جنگل ابر، به زاینده رود، به همه‌ی درختان کهنسال و … تبریک بگم.
برای داشتنِ عاشقی مثل شما … تبریک بگم.
همین.
رونوشت به : آب، باد، آتش، خاک.
http://www.upload.ax20.ir/images/81250022231561076830.jpg
http://www.upload.ax20.ir/images/52369743519758269918.jpg
http://www.upload.ax20.ir/images/77523004097200890759.jpg
نباید اجازه دهیم از کارایی اراضی کشاورزی تحت عنوان صنعتی شدن ، خانه سازی و عناوین دیگر کاسته شود… مقام معظم رهبری
این عکسها رو در روستای قرق گرگان بر روی یکی از پلهای هوایی نصب شده در این روستا ، توسط مدیریت امور اراضی استان گلستان نصب شده است.
ابوطالب ندری
پاسخ:
ممنون ابوطالب عزیز.
سلام آقای درویش عزیز و سلام هموطن عاشقم!
تبریک می گم به شما به خاطر دل بیکرانتون و تبریک می گم به همه تک درختان باقی مانده ملج و سرخدار جنگلهای ارسباران تا گلستان ،به نیلوفران تالاب عزیز انزلی که این روزها جشن شکفتن دارند ، به یوز و گور های خسته دشت مرکزی ایران ، به دلفین های بازیگوش شاخاب پارس ، به درختان چندل و حرای نایبند زخمی ، به دوپای فیروز و گورکن ایرانی که این روزها کسی حالشان را نمی پرسد و به همه پاره های وجود وطن که اکنون بیشتر نیازمند تبریک ، حمایت و حضور سبزمان هستند!
به امید ایرانی سبز و شاداب!
زنده باشی ساسان جان و سپاس از همدلی و همراهی صمیمانه ات.
صد سال به اون سالها!
(منظورم اون سالهایی بود که هنوز کارون آب داشت نه چیز دیگر)
به نیابت از تمامی طبیعت دوستان روی ماه شما را می بوسم
ممنون اشکار عزیز و مهربان.
مي توان با عشق هم بيگانه شد
مي توان در انتهاي زندگي، از بهشت بيکران هم رانده شد
مي توان بر سر در باغي نوشت:
عاقبت اين باغ هم ويرانه شد
او بدنبال کلامي تازه بود
او نمي دانست کي، بيگانه شد
بر بلنداي کوير عاشقي
عشق هم گويا سرابي تازه شد
ياس دوش از بي کسي ها شکوه داشت
عاقبت او همنشين لاله شد
کاش بدانيم براي پاس داشتن زيستگاهمان شايد فردا حيات باقي نباشد
آنها که طبیعت را نمی شناسند و به آن عشق نمی ورزند، چگونه می توانند امید به درک مرحله ی بالاتر و والاتری از مهرورزی را داشته باشند؟
درود بر کالیراد عزیز …
زیبا بود و می توانست زیبا تر هم باشد!
ممنون و چگونه؟!
متاسفانه در تقويم روميزي من اثري از اين روز نيست . تبريك من را با اندكي تاخير بپذيريد .
دريافت يك پيام تبريك غير منتظره از سمتي كه انتظارشو نداري يا به شيوه اي كه فكرشو نمي كني ، بسيار شيرين و دلچسبه . چه خوبه فراموش نكنيم تاثير ” تشكر ” يا “خسته نباشيد ” را ، حتي به اون كسي كه داره بي چشمداشت و از روي عشق كاري را انجام مي ده .
محيط زيست سالم و پاك حق ما و فرزندان ماست و همه ما در حفظ و نگهداري اون مسئوليم . من هم به نوبه خودم از شما و تمام كساني كه در اين راه ناهموار گام برمي دارند ، سپاسگزاري مي كنم .
1- احتمالاً تقویم رومیزی شما را وزارت راه تهیه کرده! نه؟
2- یک “دست مریزاد” صادقانه، به خصوص اگه ناغافلکی بر آدم ظاهر بشه، می تونه معجزه کنه.
3- ممنون از لطف و مهربانی تان.
درود …
بازتاب: مهار بیابان زایی » بایگانی » سخنی از رهبری نظام به متولیان طرح مسکن مهر!
درود بر هم نام گرامی
چه گلهای قشنگی… برای نکوداشت حرمت و عظمت طبیعت آیتی بهتر از این؟
این روز را به شما که امروز و دیروز و هر روزتان سرشار از مهربانی و نوازش طبیعت است تبریک می گویم.
از خستگی نوشته اید… بله شاید خستگی چند ساعتی، چند روزی کمی راه پیش رو را طولانی نشان دهد و البته خسته شدن حق هر کسی است ولی اطمینان دارم که هرگز خسته نخواهید ماند.
پاسخ:
درود … تکان دادید شما هم خستگی هایم را بانو …
زنده باشید.
بازتاب: هشداری از رهبری نظام به متولیان طرح مسکن مهر! : دینگ
زیبا و تامل برانگیز بود … درود
ممنون هومان جان.
استاد عزیزخودم روز طبیعتتون با تاخیر که پارسا هم خیلی دوس داره@مباااااااااااااااااارک!
من دوس داشتن طبیعت رو از شما یاد گرفتم
زنده باشید آرش و پارسای عزیز.
ممنون از لطف همیشگی تان.
امیدوارم پارسا هم به چیزی که دوست داره، برسه!
آقای درویش عزیز, من این روز را به شما تبریک نخواهم گفت!!, زیرا اگر واجد شرایط برای تبریک گفتن باشید, که هستید, باید هر روز را با تبریک به شما به پایان برسانم. به همین دلیل, به نطر من, این روز را برای کسانی گذاشته اند که با محیط زیست بیگانه اند, و یا خود را به بیگانگی زده اند و اصلا” به فکر محیط زیست و حفاظت از آن نیستند, تا لااقل سالی یکبار هم که شده, به آنها گوشزد کنند که بابا جان… “محیط زیست” ی هم که در آن زیست میکنی وجود دارد و باید به فکر آن باشی.
میبینم بعضی از دوستان, این روز را…, یعنی فقط یک روز در سال را بعنوان روز محیط زیست بشما تبریک میگویند. شما که هر روز و حتی بیشترـ شبها را در حال تحقیق و نوشتن در باره ی محیط زیست هستید, شما که هر روز و هر شب دل نگران بلاهایی هستید که محیط زیست ما با آن دست به گریبان است, شما که مدام در حال خون دل خوردن از دست کسانی هستید که بویی از انسانیت نبرده و فقط در جهت منافع خود در حال جدال با طبیعت هستند, و در یک کلام, شما که تمام زندگی و هم و غم تان شده دغدغه ی محیط زیست, آبا باید فقط یک روز در سال را به شما تبریک گفت و یا تمام روزهای سال را؟
اگر پدر و یا مادری, هر روز, غم فرزندان را بخورند و در راه آنها از هیچ کوششی فرو گذار نکنند, برای آنان زحمت بکشند و از خواب و خوراک خود بزنند, هستی خود را فدای فرزندان کنند, ولی در عوض بچه ها فقط به این دلخوش باشند که سالی یکبار به آنها تلفن میزنند و روز پدر یا مادر را تبریک میگویند, کجای این کار تشکر است؟ این تبریک گفتن چه معنایی دارد؟ این یک روز چه ارزشی برای پدر یا مادر دارد؟
آقای درویش عزیز…, مگر نه اینست که تمام روزهای سال, روز چنین والدینی است؟ مگر کارهایی که شما برای محیط زیست انجام میدهید, کمتر از کارهائیست که آن والدین برای فرزندان خود میکنند؟ بنابراین چرا باید فقط یک روز را به شما تبریک بگوییم, در حالیکه شما تمام روزهای سال را در خدمت محیط زیست هستید.
آقای دانش عزیزم چقدر عالی نوشته اند …
در نهفته ترین باغ ها، دستم میوه چید
و اینک، شاخه ی نزدیک! از سرانگشتانم پروا مکن
بی تابی انگشتانم شور ربایش نیست، عطش آشنایی است …
..
و من امروز از عطش گرم و دل نواز این آشنایی
از آب گذشتم و از سایه به در رفتم …
درود بر دانش عزیز و مهربان.
و ممنون از شقایق گرامی.
به شقایق عزیز…
از توجهی که به کامنت من داشتید و آن پیام کوتاه ولی دلگرم کننده را نگاشته اید, بینهایت سپاسگزارم.
خوشحالم که بازخوردها را پی می گیری دانش عزیز.
درود …
خوش حالم که باغ بوچارت آقای دانش ِ نازنین را به ما شناساند… .
آی گفتی …
تبریک این مونترای دیر بیا هم- لطفن- با تاخیر بپذیرید، آقای درویش عزیز.
پذیرفته شد! خیالت راحت!!