بایگانی دسته: فرهنگ

بی خبرتر از یک رؤیا را بی خبر نگذارید!

بی خبرتر از یک رؤیا

    دوست و همکار دانشمندم، دکتر محمّد متینی زاده که سالهاست در کسوت یک پژوهش‌گر تمام عیار می‌کوشد تا بر ماندگاری رویشگاه‌های جنگلی وطن بیافزاید؛ اخیراً دست به کاری بزرگ زده و مجموعه‌ای از اشعار – اغلب – محیط زیستی‌اش را هم در قالب کتابی با عنوان: «بی خبرتر از یک رؤیا» منتشر کرده است. کتابی در 84 صفحه که به همت نشر امروز، در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران هم عرضه شده است. در این کتاب، 60 اثر این شاعر پژوهش‌گر و عاشق طبیعت ایران گنجانیده شده است که برخی از آنها چون: آرزوی درخت، حرمت خاک، افرا و چنار، و این درخت کهنسال، گیاه را از کدام زاویه می‌بینی؟ نقاشی رؤیاهای بلوط، برکه‌های خشکیده، درخت‌زار بی‌گناه، آیا خاک حقیر است؟ زاگرس، جنگل خیرود و … دارای مضامین قوی و هوش‌ربای محیط زیستی است که در عین حال منطبیق با موازین و دانش روز منابع طبیعی جهان هم هست؛ ویژگی نابی که مجموعه آثار ادبی این دانشمند ایرانی را در حوزه محیط زیست، منحصر به فرد و بی‌رقیب ساخته است. به ویژه که اثر اخیر وی، مورد تأیید برخی از استادان به نام شعر و ادبیات ایران، از جمله شاعر معاصر، استاد یدالله مفتون امینی هم قرار گرفته است.

    در ادامه ضمن توجه شما به یکی از قطعات کم‌نظیر محمّد متینی زاده با عنوان حرمت خاک، به آگاهی می‌رسانم که برای سفارش کتاب، می‌توانید با شماره تلفن‌های 88794218 یا 09124072530 تماس برقرار فرمایید و از این کالای ارزشمند فرهنگی حمایت کنید.

خاک را

زیر و رو مکن

شاید

مویین‌ریشه‌هایی

پس از تولد بهارانه

در جستجوی رفاقتی ماندگار

با نهال همسایه باشند

یا اینکه شاید

مهربانان خاک

در خرابه‌ی زیرین

قصری باشکوه

برای آمدن

نودانه‌های دم ِ بخت

ساخته باشند

    برای این دوست دانشمند و طبیعت‌گرای خود بهترین‌ها را آرزو دارم و امیدوارم مانند او در زمین، بیشتر تکثیر شود …

یک روز خوب در سیراچال

    مطابق رسم اردیبهشت در این سال‌ها، مردمان نیک نهاد و سبزاندیش فراوانی امروز – ششم اردیبهشت 1392 – هم به دعوت مصطفی خوشنویس عزیز لبیک گفته و خود را به سیراچال رساندند … ادامه‌ی خواندن

خوشحالم که انسانم!

    خوشحالم در زمینی زندگی می‌کنم که در گوشه‌ای از آن، ایوان فرناندز آنایا هم زندگی می‌کند؛ یک ورزشکار اسپانیایی، یک دونده استقامت که نشان داد: استقامت واقعی، پیروز شدن در برابر هوس پیروزی به هر قیمتی است. او در جریان یک مسابقه دو که در سال گذشته برگزار شد، دست به اقدامی عجیب زد و کاری کرد که قهرمان نشود تا قهرمان بماند … ادامه‌ی خواندن

لطفاً از مهار بیابان زایی در یک مسابقه جهانی حمایت کنید!

از مهار بیابان زایی حمایت کنید

    به مهار بیابان زایی رفته و دستش را بگیرید تا در یک مسابقه جهانی و از بین سیزده رقیب بین المللی خویش، سربلند بیرون آید.

سپاسگزارم.

حال طبیعت که خوب باشد، بهار را همیشه عشق است!

    چگونه می‌شود به بهاری اندیشید و نوروزی را مجسم کرد که در آن، سبز شدن دوباره‌ی طبیعت، رویش دوباره‌ی گل‌ها و پرواز و نغمه‌خوانی دوباره‌ی پرنده‌های عاشق را نتوان درک کرد؟ شاید برایتان جالب باشد که بدانید تلاش برای یافتن پاسخی بر این پرسش رؤیاپردازانه‌ی کابوس‌وار، سبب شد تا نهضت جهانی مدرن محیط زیست در بیش از نیم قرن پیش توسط بانویی به نام راشل کارسون آغاز شود. به دیگر سخن، نخستین هشدار جدی در باره‌ی رابطه‌ی بهار و نوروز با طبیعت و محیط زیست را 51 سال پیش، یک زیست شناس زن آمریکایی در جهان زنهار داد؛ زمانی که کتاب مشهورش با عنوان بهار خاموش را در سال 1962 میلادی منتشر ساخت و بدین ترتیب، تاریخ محیط زیست جهان را وارد فصلی تازه کرد که همچنان ادامه دارد. چرا که این او بود که برای اولین بار و به زبانی قابل درک و ساده به جهانیان هشدار داد: اگر رویه‌های خود را تغییر ندهند، ممکن است روزی نه چندان دور با بهاری روبرو شوند که کاملاً خاموش باشد؛ بهاری که در آن نه بتوان در کنار ترنم لغزان یک رود نشست و دمی آسایید، نه از آواز هیچ پرستویی اوج گرفت و نه از عطر شکوفه‌های بهارنارنج در هیچ پردیسی مست شد. راشل، البته دو سال پس از انتشار کتابش درگذشت و به دلیل عارضه سرطان، پیکر بی‌جانش به خاک سپرده شد، اما اثری که بر بنیان‌های فکری جوامع انسانی نهاد، به نظر نمی‌رسد که هرگز قابل دفن باشد. ادامه‌ی خواندن

هدیه‌ی خاطره حجازی به دوستداران درخت

    نویسنده و شاعره‌ی فرزانه، خاطره حجازی، نامی شناخته شده برای فرهنگ‌ دوستان و شیفتگان ادبیات ایران است. اخیراً در سفری به بیابان‌های خور در شمال شرقی اصفهان، توفیق دیدار ایشان و خانواده محترم‌شان را از نزدیک داشتم. از قضا دریافتم که چه شیفتگی شوق‌برانگیزی نسبت به طبیعت و محیط زیست ایران دارند و هم‌اکنون نیز همه‌ی همت و تلاش خود را مصروف پاسداری از سمندر امپراتور در لرستان کرده‌اند. ادامه‌ی خواندن

حتا شاسی بلندها هم می‌توانند دوستدار طبیعت باشند!

    شاسی‌بلندها را دوست ندارم … منظورم البته خودروهای شاسی بلند و هیولاواری است که پیوسته دارد بر شمارشان هم افزوده می‌شود؛ به ویژه آنهایی که کاملاً اتوکشیده بوده و در خیابان‌های دودگرفته شهر ویراژ می‌دهند و حواس‌شان نیست که با نیمی از سوختی که می‌سوزانند و فضایی که اشغال می‌کنند هم می‌توانند همین کاربری را تجربه کنند. ادامه‌ی خواندن