برايش مهم نيست كجا نشسته است … همون دختربچه‌اي است كه دوستانش مي‌شناسند، همون دختر عزيز مامان و بابا … اصلاً به او چه كه آن دو نفر بغل دستي‌اش تا همين اواخر آقا و بانوي نخست قدرتمندترين كشور جهان بوده‌اند! بوده‌اند كه باشند؛ به او چه؟ او فقط حوصله‌اش سر رفته است و دلش مي‌خواهد خميازه بكشد! همين.
نامش Lily Margraret Greenway است؛ يك دختربچه 8 ساله اهل تكزاس. و حالا به بركت اين خميازه و نگاه بي‌خيالانه‌اش، عكس و نامش در بيش از 36700 سايت و روزنامه بازتكرار يافته است!
خواستم بگويم:
چقدر خوب است كه آدم در همه جا خودش باشد؛ چه در جبروت رهبران و چه در سكونتگاه حقير مردمان پايين‌دست.
خواستم بگويم:
آنها كه هنوز كودك درون‌شان را با عزت و احترام تحويل مي‌گيرند و مشتاقانه هزينه‌هايش را هم مي‌پردازند؛ در چنين روزهايي چقدر حال بهتري را تجربه مي‌كنند! نمي‌كنند؟
و خواستم بگويم اين كه مي‌گويند:
برقص
چنان که گویی کسی تو را نمی‌بیند
عشق بورز
چنان که گویی هرگز آزرده نشده‌ای
بخوان
چنان که گویی کسی تو را نمی‌شنود
و زندگی کن
چنان که گویی بهشت روی زمین است …
يعني همين دخترك 8 ساله‌ي سبكبال و بي‌خيال از جبروت قدرت! نه؟
