بایگانی دسته: محيط زيست

پستهاي مرتبط با اقتصاد و محيط زيست و حيات وحش و تنوع زيستي و مناطق حفاظت شده

به جنگلانه بپیوندید!

Pooster_Jangalaneh-

    جنگلانه، عنوان یک حرکت غیردولتی است برای احیای رویشگاه‌های جنگلی در استان‌های فارس، کرمانشاه، لرستان، ایلام، کردستان، آذربایجان غربی، سیستان و بلوچستان، تهران، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، مازندران و اصفهان. این حرکت مردمی و سبز که به همت خانه فرهنگ بوم‌گردان پارس قرار است در 12 استان کشور رقم زده شود، نمونه‌ی گویا و موفقی از جنگل‌یاری مشارکتی در کشوری است که آشکارا از کمبود حضور مؤثر مردم در عرصه‌های طبیعی تاکنون خسارت‌هایی جبران‌ناپذیر را تحمل کرده است. لطفاً شما هم در پنجمین روز از دی ماه 1393 به این حرکت پیوسته و همه با هم، بدون منت بکوشیم تا حال طبیعت وطنی که دوستش داریم را، بهتر کنیم.

همراهان جنگلانه تا یکم دی ماه 1393

استان فارس

1. خانه فرهنگ بوم گردان پارس
2. جمعیت سبز حافظان ارژن
3. فرمانداری پاسارگاد
4. کانون تبلیغات نگارگران
5. کانون سبز فارس
6. کانون سبز، دانشگاه شیراز
7. انجمن عکس شیراز
8. مدیریت عمران، توسعه و بهره‌برداری کاریزهای ارسنجان
9. موزه هنر مشکین فام
10. موسسه ۱۳ فروردین کازرون
11. موسسه آموزشی کوهنوردی دنا مهرنشان
12. هنرستان امیرکبیر (شیراز)
13. هیئت کوهنوردی استقلال فارس
14. هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی شهرستان سپیدان
15. انجمن همگام با طبیعت (مرودشت)
16. انجمن پیشگامان خورشید (استهبان)
17. انجمن دوستداران طبیعت شهرستان فیروزآباد
18. انجمن دوستداران محیط زیست زرین دشت
19. انجمن سبزگستران پاقلات (لامرد)
20. انجمن قلات سبز ارسنجان
21. انجمن کمینوش پاسارگاد
22. انجمن میراث ماندگار بختگان
23. پاکسازان طبیعت فارس
24. رفتگران طبیعت فارس
25. سمن طبیعت و سلامت شهرستان کازرون
26. پیست اسکی پولاد کف
27. انجمن دوستداران طبیعت زاگرس
28. انجمن جوانان سپید پارس
29. انجمن حیات ایران
30. گروه کوهنوردی پاسارگاد (نورآباد ممسنی)
31. انجمن تالاب بین‌المللی کمجان
32. انجمن خانه فرهنگ جاودان
33. انجمن دوستداران میراث فرهنگی
34. پوشش مقاوم کاهگلی ضد آب
35. روزنامه نیم نگاه
36. پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی
37. کانون تبلیغات طرح آفرین
38. باشگاه سوارکاری تیر و کمان آرش
39. کمیته کمانگیری روی اسب فارس
40. دانشگاه فسا
41. جمعیت هلال احمر استان فارس
42. اداره کل آموزش و پرورش استان فارس
43. اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس
44. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان فارس
45. سازمان بسیج سازندگی استان فارس
46. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس

استان کرمانشاه
47. جمعیت حفظ و احیاء محیط کوهستان (پراو)
48. یاران سبز ژینگه کرمانشاه
49. حامیان منابع طبیعی و محیط زیست روانسر، کرمانشاه(یه له ور)
50. انجمن انسان و زمین، کرمانشاه
51. انجمن حامیان سیاره سبز کرمانشاه
52. انجمن حامیان طبیعت، چرو(جوانه) روانسر
53. شبکه محیط زیستی استان کرمانشاه
54. مرکز توسعه سازمان‌های غیردولتی محیط زیستی ایران
55. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه
56. انجمن زیست محیطی نسیم سراب آناهیتا
57. انجمن سبز لاوان جوانرود
58. ژين و ژينگه زاگرس، کرمانشاه
59. انجمن رز سفید
60. انجمن حمایت از حیوانات آشیانه
61. فرمانداری روانسر
62. استانداری کرمانشاه
63. اداره کل حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه
64. سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه

استان لرستان
65. انجمن زیست محیطی بلوط لرستان
66. انجمن یاران سبز لرستان
67. اداره کل حفاظت محیط زیست استان لرستان
68. انجمن مردم نهاد زیست پویان زاگرس
69. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان لرستان

کهگیلویه و بویر احمد
70. انجمن سبزیاران امیر چمران، شهر چرام
71. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کهگیلویه و بویراحمد
72. اداره کل حفاظت محیط زیست استان کهگیلویه و بویر احمد

ایلام
73. اداره کل منابع و آبخیزداری استان ایلام
74. انجمن کوهنوردان ایلام
75. انجمن کوهنوردان زاگرس استان ایلام
76. انجمن یاوران محیط زیست زاگرس استان ایلام
77. انجمن دوستداران محیط زیست ایلام

کردستان
78. انجمن سبز چیا شهرستان مریوان

مازندران
79. انجمن همیاران اسبوکلا

سیستان و بلوچستان
80. بیراهه نوردان طبیعت ایران

آذربایجان غربی
81. درختکاران ماکو
82. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان آذربایجان غربی

استان تهران
83. موسسه توسعه پایدار هرمد
84. دیده بان حقوق حیوانات
85. انجمن کوهنوردان ایران
86. باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند

پروژه زاگرس
87. طرح حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی (استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری)
88. gef
89. UNDP
90. دهه تنوع زیستی

ذره‌بین سازمان حفاظت محیط زیست در عسلویه و پارسیان!

مقابل فرودگاه عسلویهدر کنار یکی از آبشارهای خنک کننده در عسلویهمدیران سازمان در پارسیان

روز گذشته – 28 آذر 1393 – به همراه دو معاون و دو مدیرکل از سازمان متولّی طبیعت ایران به دیدار مردم شریف عسلویه و پارسیان رفتیم تا از نزدیک در جریان مخاطرات محیط زیستی شرق استان بوشهر و منتهی‌الیه باختری استان هرمزگان در قلمرو شهرهای پارسیان، کوشکنار و عسلویه قرار گیریم. حضور همزمان مهناز مظاهری اسدی (معاون آموزش و پژوهش)، سعید متصدی (معاون انسانی)، حسین دلشب (مدیرکل محیط زیست استان بوشهر) و مجید وفادار (مدیرکل محیط زیست استان هرمزگان) در جمع دوستداران محیط زیست پارسیان، نشان از وجود اراده‌ای جدی در پاسخگویی به مطالبات خردمندانه‌ی مردم است. در این سفر یک روزه که مناطقی از پارک ملی نایبند، محوطه‌ی پالایشگاهی عسلویه، محل استقرار صنایع انرژی‌بر و چند نقطه دیگر مورد بازدید قرار گرفت، مسئولین سازمان در نشستی 4 ساعته در تالار اصلی شهر با مردم، مسئولین منطقه و فعالان محیط زیستی شرکت کرده و تک به تک به پرسش‌ها، دغدغه‌ها و نگرانی‌های ایشان از عواقب توسعه ناپایدار در پارسیان پاسخ دادند. مهم‌ترین نگرانی مردم در باختر هرمزگان شاید این است که مبادا سرنوشت تلخ و مصیبت‌باری که گریبان مردم عسلویه را در اثر توسعه میادین نفتی و گازی پارس جنوبی گرفت، دامن ایشان را هم بگیرد. مسئولین سازمان، به ویژه دکتر متصدی هم قول دادند که اجازه‌ی هیچگونه توسعه‌ی جدیدی را در سایت صنایع انرژی‌بر بدون انجام ارزیابی دقیق محیط زیستی نخواهند داد. همچنین متصدی و دلشب از برنامه‌های مفصل سازمان برای کاهش محسوس نرخ انتشار آلاینده‌ها و تسویه پساب در طول 16 ماه آینده با همکاری مستقیم وزارت نفت خبر دادند.

مردم علاقه مند در پارسیانآنها حق شان را می خواهندکتابخانه سبز روستای میلکی

    در شامگاه روز جمعه، یعنی در ساعات پایانی سفر هم فرصتی دست داد تا از کتابخانه سبز روستای میلکی که در بخشی از مسجد این روستا تأسیس شده بود، بازدید کرده و از این اقدام ارزشمند قدردانی شود؛ اقدامی که سبب شده، کتاب‌های محیط زیستی فراوانی تهیه و در اختیار علاقه‌مندان در روستا قرار گیرد.
باشد که مردم خوب پارسیان، همچنان بتوانند با همین عشق و حساسیت نسبت به طبیعت زیبای سرزمین‌شان، یک الگو و سرمشق ارزنده برای ایرانیان به شمار آیند.
آمین.

ماندگاری کوه‌های ایرانی، در گرو دانشمندانی یاغی و‌ عصیانگر!

شامگاه دیروز – بیستم آذر 1393 – خود را به تالار اُسوه در خیابان انقلاب تهران رساندم تا در جمع گروهی از عاشقان و پیشکسوتان حوزه‌ی کوهستان و کوهنوردی، به مناسبت جشن روز جهانی کوهستان – 11 دسامبر – از دلایلی بگویم که سبب شده تا چکادهای ایرانی، قلب تپنده‌ی این سرزمین باشند؛ قلبی که اینک پوم تاکش با لکنت‌هایی جدی روبرو شده است. یادداشت پیش رو، متن سخنرانی دیشب نگارنده در آن اجتماع پرشور است که می‌توانید گزارش مصور آن را در کوه‌نامه ببینید و بخوانید … ادامه‌ی خواندن

راه عبور از بحران آب!

پوستر همایش

    ساعت 16 یکشنبه‌ای که می‌آید، یعنی 23 آذرماه 1393، قرار است سی و نهمین نشست از مجموعه گفتگوهای انسان‌شناسی و فرهنگ به موضوع «فرهنگ و مصرف آب» اختصاص یابد. در این هم‌اندیشی‌ها و گفتگوهای رو در رو، علاوه بر مهدی مجتهدی که به موضوع چگونگی مشارکت جوامع محلی در حل بحران آب می‌پردازد، شب میراب از استاد محمّد تهامی‌نژاد هم برای نخستین بار پخش خواهد شد و نگارنده هم به موضوع راه خروج از بحران آب خواهد پرداخت.

    ورود برای عموم آزاد است و البته اطلاعات بیشتر و نشانی محل برگزاری این نشست را می‌توانید در پرتال مرکز اسناد تاریخ فرهنگی بیابید.

بر علیه تباه‌کنندگان ایران، کارزاری براه اندازیم!

درخواست نگاه تخصصی به محیط زیست در قوه قضاییه

    نفس طبیعت ایران دارد بند می‌آید، این را هر کودک دبستانی هم دریافته است، با این وجود، از شمار پیشنهادها، تصمیم‌ها، طرح‌ها، لوایح و مصوبات طبیعت‌ستیزانه – آنگونه که انتظار می‌رود – کاسته نمی‌شود! چرا؟ ما کجای راه را اشتباه رفته‌ایم که اینک 151 نماینده محترم مجلس شورای اسلامی خواهان موافقت عالی‌ترین مقام اجرایی کشور برای صدور حکم اعدام ارزشمندترین رویشگاه جنگلی ایران در ابر شاهرود می‌شوند؟ آیا نباید از آنجایی که همیشه نشسته و به پیرامون خود می‌نگریم، تکان خورده و منظر نوینی برای نگریستن برگزینیم؟ یادداشت پیش رو، شرح این منظر نوین است …
دردم این است که چرا وعده‌های طبیعت‌ستیزانه در این کشور همچنان رأی‌آور است؟ اینکه چرا به رغم بیش از 27 سال پژوهش، مطالعه و قلم زدن در حوزه‌ی محیط زیست، همچنان باید بیشترین تلاشم آن باشد که ثابت کنم: روز، روشن و شب، تاریک است … ادامه‌ی خواندن

در ستایش دختران شاه ایرانی!

    کتابی منحصربه فرد از آلمان در باره ایران

روی جلد کتاب

بی‌گمان هر فردی که برای یک نظر هم با دختران شاه ایرانی مواجه شود، درخواهد یافت که دختران شاه ایرانی، تفاوت محسوس و کیفیت متمایزی از اغلب همتایان خود دارد. فقط کافی است مجالی فراهم شده و فرصت درخورتری برای تأمل و تعمق در این شاهکار کم‌نظیر ایجاد گردد تا شما هم با نگارنده هم‌نظر شوید که رخداد انتشار دختران شاه ایرانی تا مدت‌ها چون برگی زرین در تاریخ انتشارات آثار فاخر علمی در باره‌ی ایران می‌درخشد؛ رخداد دلپذیری که توفیق آشنایی آن شاید برای صاحب این قلم مهیا نمی‌شد اگر تصمیم به برگزاری نخستین جشن ملّی انتخاب کتاب سال محیط زیست در 25 آبان 1393 نمی‌گرفت. یادداشت پیش رو، شرح این دلدادگی به زیبارویان بی‌رقیب سرزمین مادری است … ادامه‌ی خواندن

آیا در سیاهکل هم مانند سوسنگرد پیروز می‌شویم؟

    یک خبر خوش برای دوستداران محیط زیست در ایران …

امروز می‌خواهم از عمارتی سخن بگویم که سنگ بنایش 446 روز پیش در خبرآن‌لاین زده شد و حالا نخستین میوه‌ی شیرینش به بار نشسته است … میوه‌ای که امید را همچنان در دل دوستداران طبیعت ایران، به ویژه حامیان حقوق حیوانات زنده نگه می‌دارد …

تندیس شکارچی قرقاول در سیاهکل - عکس از آقای باباخانجانی

    در نهمین روز از شهریور 1392، یعنی 14 ماه و 19 روز پیش، یادداشتی نوشتم با عنوان: «آقای شهردار سوسنگرد! این همه بدسلیقگی از کجا می‌آید؟» در آن یادداشت از شهردار شهری که برای مقاومت جانانه‌اش در طول هشت سال دفاع مقدس، هزاران نفر از پاک‌ترین جوانان وطن به شرف شهادت رسیده بودند، خواهش کردم تا چهره‌ی زیبای سوسنگرد قهرمان و اهالی خونگرم و سلحشورش را در حد آدم‌هایی که به زیباترین مخلوقات پروردگار در آسمان تیر پرتاب می‌کنند، پایین نیاورد. به دنبال انتشار آن یادداشت، باخبر شدم که متأسفانه این رویه فقط محدود به سوسنگرد نیست و در برخی دیگر از شهرهای ایران، از جمله فومن، تولم و سیاهکل هم نظیر چنین بدسلیقگی‌های شگفت‌آوری وجود دارد. از این رو، ضمن طرح موضوع با سید محمّد مجابی که به تازگی در طبقه‌ی هشتم از ساختمان مرکزی پارک طبیعت پردیسان حضوری مجدد یافته بود، از وی تقاضا کردم به این موضوع رسیدگی کنند.
خوشبختانه اینک خبر می‌رسد که نخستین میوه‌ی غرس آن نهال به بار نشسته و شهردار سوسنگرد به همت تلاش‌های مسئول سختکوش اداره محیط زیست دشت آزادگان، فرمان برچیده شدن تندیس شکارچی را داده و حکم به اجرا درآمده است.
صبح امروز در تماسی تلفنی با مهندس لاهیجان‌زاده، مدیرکل دلسوز محیط زیست خوزستان به ایشان تبریک گفته و تقاضا کردم تا مراتب قدردانی مرا به آقای استاد چینی ابلاغ بفرمایند.

شکارچی نادم در میدان پانزده خرداد مشهد

    در عین حال امیدوارم این اقدام همچنان گسترش یافته و پس از پیوستن چندین استان به کارزار نه به سیرک حیوانات که همچنان با موفقیت در حال گسترش به تمام سطح خاک ایران است، شاهد آن باشیم که به زودی به جای تندیس انسان‌هایی که به سوی حیات وحش در فومن، تولم و سیاهکل تیر شلیک می‌کنند، تندیس هموطنانی را ببینیم که برای ماندگاری حضور حیوانات در این بوم و بر مقدس، سلحشورانه زیسته و خون پاک‌شان را نثار کرده‌اند و یا دست‌کم ابتکار جالب شهردار مشهد تکرار شده و تندیس میدان پانزده خرداد در دیار ضامن آهو را ببینیم.
آمین.

امروز در پردیسان یک رویداد تاریخی رقم خواهد خورد!

    تا ساعتی دیگر، مراسم نخستین جشن کتاب سال محیط زیست ایران در تالار شهدای سازمان حفاظت محیط زیست برگزار خواهد شد. آنچه که در پی می‌آید، متن سخنرانی نگارنده به عنوان دبیر این جشنواره است …

    طبیعت ایران حال خوبی ندارد. نه حال سمندرهای خالدار امپراطور در دره شهبازان خوب است، نه حال میش‌مرغ‌ها در دشت سوتاو بوکان. در سرزمین ما، گوزن‌های زرد، قربانی سیمره می‌شوند و دارکوب‌های سر سرخ، از گلازنی نفس بریده!
و همانطور که هوبره‌ها فدای اشتیاق‌شان به خرامیدن در شاسکوه می‌گردند، کبک‌های تنگ زندان هم در سبزکوه سرخ می‌شوند تا حکایت مرگ‌شان ثبت میراث معنوی گردد! با این وجود، همچنان تک درنای سپید و عاشق ما، هر ساله هزاران کیلومتر می‌پیماید تا عشق بی‌مانندش را به سرزمینی که خاطره‌ی هم‌پروازی با معشوقش را در سینه دارد، نشان دهد …

کتاب سال محیط زیست

    و آن سرزمین، سرزمین ماست؛ سرزمین وحشی بافقی که بیش از 500 سال پیش دریافته بود که ما درخت‌افکن نه ایم، آنها گروهی دگرند، با وجود سد تبر، یک شاخ بی بر نشکنیم؛ همان شاخ بی بری که 2500 سال پیش در منشور پارسوماش، افکندنش برابر با پایان نسل قلمداد شده بود …
با این وجود، امروز بی مهابای فرداها، نسل درختان از جنگل‌های چوبر در تالش تا کهورهای محمدآباد ریگان ریشه‌کن می‌شود و سازمان متولّی محیط زیست ایران بر این باور است که با منطق سرنیزه و چکمه هرگز نمی‌توان توان تاب‌آوری طبیعت وطنی که دوستش داریم را به او بازگرداند و سزاوارانه پاس داشت.
چنین است که تلاش برای توان‌افزایی، ارتقای سواد محیط زیستی و اعتلای فرهنگی ساکنان فلات ایران در صدر اولویت‌های راهبردی ما می‌نشیند؛ تلاشی که در بیست و پنجمین روز از آبان 1393؛ در روزی که به نام کتاب، آگاهی و سبک زندگی نامگذاری شده است، شناسه‌ی گویایش را در همین اجتماع پرشور و فرزانه در تالار زیبای شهدای محیط زیست پردیسان می‌توان رهگیری کرد. اینکه امروز می‌خواهیم همزمان با آیین‌های بیست و دومین سال برگزاری هفته کتاب و کتابخوانی – 24 الی 30 آبان – نخستین دوره از جشن ملّی انتخاب کتاب سال محیط زیست را برگزار کرده و از بین بیش از 300 اثری که در حوزه‌های گوناگون تخصصی، حقوقی، دینی، کودک و نوجوان و نشریات دریافت کردیم – به انتخاب یک هیأت داوری 64 نفره – به صاحبان 25 اثر جوایزی به رسم احترام اهدا کنیم.
سازمان حفاظت محیط زیست امیدوار است بنیانگذاری جشن ملّی انتخاب برترین کتاب محیط زیست در سالی که بر پیشانی‌اش نام فروزان فرهنگ می‌درخشد، سبب شود تا هم نویسندگان طبیعت دوست بیشتری ترغیب به نوشتن در این حوزه شوند، هم ناشرین پرشمارتری با لرزش کمتر دل و دست پای در سرمایه‌گذاری این مقوله‌ی فرهنگی نهند و هم سردبیران محترم، سهم بیشتری از فضای نشریه‌های خود را به محیط زیست اختصاص دهند.
کلام آخر آن که این جشن بزرگ و وزین هرگز شکل نمی‌گرفت اگر حمایت مقامات ارشد سازمان از یک سو، همراهی مدیران طبیعت‌دوست در وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و تلاش شبانه‌روزی گروهی از همکاران سختکوشم در دفتر آموزش و مشارکت مردمی، روابط عمومی، اداره کل پشتیبانی و دیگر واحدهای حمایت‌کننده وجود نداشت، جمله‌ی پایانی را اما مایلم به رقیه عباسی، فریدرضا خلجی علیایی، فریبا سلیمی و محمّد صدقی اعضای خستگی‌ناپذیر دبیرخانه نخستین جشنواره کتاب سال محیط زیست تقدیم کنم که می‌دانم دست‌کم ساعت‌ها از خواب و استراحت‌شان را ربودم تا امروز در پیشگاه فرزانگان فرهیخته‌ی محیط زیست کشور، آبروداری کنیم.
زنده باشید بچه‌ها …

آیا محمد درویش تغییر کرده است؟!

    روز گذشته – 19 ابان 1393 – در صفحه 9 روزنامه ایران، یادداشتی به قلم زهرا کشوری – خبرنگار نام‌آشنای حوزه محیط زیست کشور – منتشر شد که دربردارنده‌ی یک پرسش یا افسوس کلیدی بود! این که طبیعت ایران همچنان نیاز به فریادهای بلند دارد تا مردم و مسئولین را متوجه خطر از دست رفتنش سازد و اینک با قبول مسئولیت توسط محمد درویش و تبدیل وی از یک فعال محیط زیستی خط شکن به یک مدیر دولتی، به نظر می‌رسد فریادهای طبیعت دارد تبدیل به نجوا می‌شود!

     ضمن قدردانی از خانم کشوری به دلیل دغدغه‌مند بودن ایشان و رصد نکته‌سنجانه و دقیق عملکرد نگارنده در طول یکی دو دهه‌ی گذشته، توجه خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی را به متن کامل یادداشت ایشان با عنوان: «طبیعت فریادی بلند می‌خواهد» جلب می‌کنم. در عین حال خوشحال خواهم شد تا نظر شما خواننده‌ی عزیز را هم بدانم که آیا آنگونه که زهرا کشوری ابراز نگرانی کرده است، اثر محمد درویش بر حوزه محیط زیست ایران در حال کم‌رنگ شدن است و او آرام آرام دارد از فعالی سرکش – به تعبیر نویسنده روزنامه ایران – به مدیری آرام بدل می‌شود؟

ادامه‌ی خواندن

ارومیه جان می‌گیرد … نمی‌گیرد … می‌گیرد!

    فرصتی طلایی برای احیای دوباره دریاچه ارومیه

    دست کم در طول شش سال اخیر، هرگز حال ارومیه به خوبی همین لحظه که این سطور را می‌خوانید نبوده است. با این وجود، هرگز فرصت طلایی نجات دریاچه هم اینگونه در معرض تهدید نبوده است! چگونه چنین پارادکسی ممکن است؟ نوشتار پیش رو، کوشیده است تا این ناسازه را بشکافد … ادامه‌ی خواندن

سه خطای محیط زیستی هیأت‌های عزاداری در ایران!

اشتباه‌هایی که در محرم نباید تکرار شود …

در روزهایی که فضای شهر و دیارمان بیش از همیشه، بوی آزادگی و پایداری در برابر بیداد و ظلم و جهل و پیمان‌شکنی می‌دهد و با نام نامی حسین (ع) عطرانگیز شده است؛ گاه رفتارهایی، مناظری و سخنانی را می‌بینیم و می‌شنویم که آشکارا ناسازه‌ای نابخشودنی با نیت خیر برپاکنندگان یاد و خاطره‌ی آزادمردان و زنانی دارد که بیش از 1330 سال پیش با خون و اشک خویش در کربلا، کوشیدند تا کیفیت ممتاز زندگی منادیان عدالت‌خواه و ظلم‌ستیز را در جهان تضمین کنند؛ کیفیت زندگی‌ای که امروزه ممکن است تحت تأثیر چند خطای بارز محیط زیستی در آیین‌های بزرگداشت آن حماسه‌‌آفرینان بزرگ صدر اسلام، از عیارش به شدت کاسته شود …

 

ادامه‌ی خواندن

بحران آب و مسئولیت اجتماعی

    در تازه‌ترین شماره ماهنامه اندیشه پویا که از چند روز پیش بر روی دکه‌های روزنامه‌فروشی‌ها هم پخش شده است، نگارنده به همراه یک استاد جامع‌شناس از دانشگاه تهران – دکتر علی اصغر سعیدی – و دکتر محمّد فاضلی، معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری به گفتگو در باره‌ی موضوعی پرداخت که امروز به بزرگترین تهدید امنیت ملّی ایرانیان بدل شده و پیامد بی‌توجهی کامل به رعایت موازین و ملاحظات محیط زیستی در چیدمان توسعه است.

بحران آب و مسئولیت اجتماعی ما

    از بحران آب سخن می‌گویم؛ بحرانی که اینک بسیاری از فرهیختگان جامعه را واداشته تا برای درمانش از ظرفیت علوم اجتماعی کمک گیرند و گفتگو در مورد آن را به دانشکده‌های فنی آب و آبیاری و آبخیزداری محدود نسازند. اینکه چگونه نظام حاکم بر مدیریت آب کشور که برخوردار از شورای عالی آب به ریاست عالی‌ترین مقام جمهور هم بود و یک کمیته‌ی ملّی توسعه پایدار هم به ریاست یکی از اعضای برجسته‌اش فعالیت می‌کرد، اجازه داد تا به جای 40 درصد، افزون بر 85 درصد از اندوخته‌های آبی زیرزمینی کشور مصرف – بخوان تاراج – شود …
مشروح این گفتگوی دو ساعته را که به همت مریم شبانی فراهم شده است، می‌توانید در صفحات 22 الی 25 از شماره بیستم ماهنامه اندیشه پویا با عنوان: «خشکسالی مدیریتی؛ علت بحران آب» مطالعه فرمایید.