دهم دی ماه 1393، زمانی که تمامی فرمانداران مراکز استان در یزد گردهم جمع شده بودند، مرتضی میرباقری – قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی و فرهنگی – با لحنی آرام اما هشداردهنده خطاب به31 فرماندار حاضر یادآوری کرد: وضعیت سرمایه اجتماعی در کشور نگران کننده است. وی با اشاره به وجود سالانه نزدیک به 14 میلیون پرونده قضایی در محافل قضایی، یادآور شد که چنین حجم عظیمی از پروندههای باز برای جامعهای که از 22 میلیون خانوار تشکیل شده و حدود سه میلیون خانوار هم، زنان سرپرستی خانواده را برعهده دارند؛ بسیار تأسفبار است. چرا که نشان میدهد تقریبا از هر سه خانواده، دو خانواده درگیر دادگاه و محاکم قضایی هستند و حاصل آن، 600 هزار زندانی جدید در سال است! در آن گردهمایی که موسوم به نشست تخصصی ملّی مشارکتهای نهادمند اجتماعی بود، میرباقری آمارهای تکاندهندهتر دیگری هم مطرح کرد که جملگی حکایت از افول شاخصهای مرتبط با سرمایه اجتماعی؛ یعنی پایه چهارم ثبات و پایداری هر حکومتی داشت. از این رو، از فرمانداران کلانشهرهای ایران خواست تا با کاهش نگاههای امنیتی و تسهیلکردن شرایط، زمینه را برای بازگرداندن نشاط به فعالیتهای مدنی در قالب تشکلهای مردمنهاد فراهم سازند. توصیهای که بیشک سازمان حفاظت محیط زیست برای تحققش در طول دو سال گذشته جانانه کوشیده است. از همین رو، سه شنبه گذشته در ادامه سلسله سخنرانیهای علمی ماهانهای که دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست برگزار میکند، بحث سرمایههای اجتماعی در ایران در دستور کار قرار گرفت و با حضور دکتر سلیمان پاکسرشت، در تالار سرو پردیسان، فرازها و فرودهای این موضوع مهم واکاوی شد. ادامهی خواندن
بایگانی دسته: فقر سیاسی
تفاوت رفتار محیط زیستی سه مرد کابینه یازدهم!
ماجرا برمیگردد به روزی که پس از هفت سال، مجدداً شورای عالی محیط زیست در سیزدهمین روز از آبان 1392 به ریاست رییس جمهور دولت تدبیر و امید تشکیل جلسه داد. معصومه ابتکار پس از پایان آن جلسه نسبتاً طولانی، با لبخند همیشگیاش به میان خبرنگاران آمد تا با امید و رضایت از نخستین مصوبهی بسیار مهم شورا خبر دهد؛ اینکه مقرر شد تا در همهی وزارتخانهها، دفتری با عنوان دفتر محیط زیست دایر شود؛ اقدامی که در صورت تحقق میتوانست زاویهی بین محیط زیست و گرایههای اقتصادی را به کمینه کاهش دهد. ادامهی خواندن
محیط زیست را که حفظ کنیم؛ خشونت را مهار کردهایم!
امروز – 30 شهریور 1394 برابر با 21 سپتامبر 2015 – سی و چهارمین باری است که مردمان گیتی در 234 کشور موجود در کره زمین، روز جهانی صلح را گرامی میدارند. به همین مناسبت، روزنامه اعتماد ویژهنامهای را منتشر کرده که در صفحه هفت آن، از منظر محیط زیست به صلح جهانی پرداختهام: ادامهی خواندن
مدارس محيط زيستي شايد وقتي ديگر!
گزارش شنیداری پیک بامدادی رادیو ایران، امروز شنیدن داشت! اینکه چرا هیچ مقامی در وزارت آموزش و پرورش حاضر به پاسخگویی در مورد تاریخ شروع به کار رسمی مدارس جامع محیط زیستی نیست؟
این در حالی است که معصومه ابتکار در تاریخ 13 مردادماه سال جاری، طی یک نامه رسمی، منشور مدارس جم را به وزیر آموزش و پرورش ارایه کرده است؛ همان منشوری که پیشتر به تأیید آن وزراتخانه رسیده است.
این گزارش را لطفا با دقت گوش کنید … و خود قضاوت فرمایید.
نقش«سمن»ها در برنامه ششم توسعه، نمایشی نیست
آنچه در پی میآید، مشروح گفتگوی مفصلم با زهرا کشوری، خبرنگار روزنامه ایران است که متن کامل آن، امروز – هفتم شهریور 1394 – در صفحه 16 آن روزنامه منتشر شده است: ادامهی خواندن
گرداب سياست سمنها را خفه ميكند!
آنچه که میخوانید، مشروح گفتگوی نگارنده با مجید پالوایه، خبرنگار روزنامه قانون در تبریز است که در پایان نشست سه روزه نمایندگان شبکههای محیط زیستی 31 استان کشور، انجام گرفت و حاصل آن در صفحه یازده مورخ سوم شهریور آن روزنامه منتشر شد: ادامهی خواندن
یک عمل غیرمحیط زیستی در دولتی محیط زیستی!
روز دوشنبه گذشته – دوم شهریور 1394 – در آستانهی روز ملّی محیط بان، تولد هشتمین امام شیعیان جهان، امام رضا (ع) – ضامن آهو – راهی شهرستان کازرون شدم تا در جمع دوستداران محیط زیست و مردم شریف دیار پریشان، هم از چند محیط بان شایسته منطقه قدرانی کنم و هم ضمن شرح ویزگیهای یک محیط بان و جایگاه محیط بانی در جامعهی امروز ایرانی از راهکارهایی سخن بگویم که در صورت اجرا میتواند حیات را به دریاچه زیبای پریشان بازگرداند؛ دریاچهای که اینک به قول یکی از روزنامههای محلی کازرون، از عشق آب در حال سوختن و خودسوزی است. ادامهی خواندن
«آب» مي تواند عامل هم افزايي منطقه باشد
گفتگویم با سعید برآبادی در روزنامه شرق امروز – 25 مرداد 1394، پیرامون همسایه شرقی و شیوههای تعامل با او در حوزه محیط زیست در ادامه آمده است …
افغانستان و ايران، دو کشور همسايه و پر از اشتراکات تاريخي سال هاست که به خاطر هيرمند، با مشکلات مشترکي دست وپنجه نرم مي کنند؛ آيا مي توان در سالگرد يکي از بزرگ ترين اتفاقات سياسي کشور همسايه، يعني استقلال کشورشان اميدوار بود که سايه بحران آب از روابط ميان ايران و افغانستان برود؟ با محمد درويش، مديرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمي سازمان حفاظت محيط زيست، سخن گفته ايم: ادامهی خواندن
هفت گامی که دولت باید بردارد تا مردم باور کنند: آب کم است!
چند سالی است که از تریبونهای گوناگون مدام میشنویم و میخوانیم که کفگیر اندوختههای ابی استراتژیک کشور به ته دیگ خورده و شمارش معکوس برای جابه جاییهای بزرگ مهاجرتی آغاز شده است. تقریباً همه به این پویش یا کارزار بزرگ پیوسته و از رهبری نظام تا رییس جمهور و دیگر رؤسای قوا گرفته تا نخبگان و طبقهی الیت کشور از مردم میخواهند تا در مصرف آب صرفهجویی کرده و قدر این کالای گرانسنگ را بیش از پیش بدانند.
با این وجود، هرگز آنگونه که سزاوار است، آن همراهی و حمایتی را که باید در قدردانستن بیشتر آب بدانیم و ببینیم، در اغلب موارد؛ نه میدانیم و نه میبینیم! چرا؟
یادداشت پیش رو در پاسخ به این پرسش شکل گرفته و میکوشد تا نشان دهد: شرط شکوفایی سرمایه اجتماعی در حوزهی مسئولیتهای شهروندی برای پاسداری شایستهتر از اندوختههای آبی کشور، آن است که دولت در مرحلهی نخست، هفت گام مهم را بردارد؛ چه، بر اساس یک ضربالمثل مشهور: اگر کارهای کوچک را به خوبی انجام دهید، کارهای بزرگ خود به خود به جایی که باید برسند، میرسند.
بیابانزایی آرامش را از سرزمین میرباید!
بیش از دو دههی پیش نتایج پژوهشهایی در آفریقا و توسط دانشمندانی وابسته به برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد -UNEP –منتشر شد که تأیید میکرد: هم بیابانزایی میتواند ابعاد خشکسالی را تشدید کند و هم خشکسالی میتواند بر شتاب بیابانزایی بیافزاید. یعنی اگر در جایی بیابانزایی اتفاق بیفتد و انسان به خاطر عملکردها و فشارهای بیش از حدی که روی زمین میگذارد، سبب گسترش فرآیند تخریب زمین شود، برتعداد و شدت دورههای خشکسالی نیز ممکن است افزوده شود؛ رخدادی که خود بر ابعاد کمی و کیفی بیابانزایی میافزاید و باید بپذیریم که این تأثیر متقابل نامیمون، به طرز بیرحمانهای زندگی انسانها را تهدید میکند. ادامهی خواندن
شرط تحقق هفت میلیارد رؤیا در یک سیاره!
سازمان ملل متحد امسال از همهی آنهایی که به گرامیداشت پنجم ژوئن همت کرده و میکنند، خواسته تا با شعار «هفت میلیارد رؤیا، یک سیاره، با احتیاط مصرف کنیم»، وارد میدان شده و بکوشند تا مردم را از بزرگترین تهدیدی که آینده را به مخاطره انداخته، آگاه سازند. پیشتر البته در بارهی اهمیت حجم شگفتانگیز مواد غذایی که سالانه توسط بشر تولید و بدون مصرف نابود میشود؛ چند یادداشت نوشتهام. امروز اما میخواهم به ماجرای رؤیا بپردازم؛ رؤیایی که اگر تحقق مییافت شاید الان یگان اطفاء حریق ما در حسرت برخورداری از چند کانادایر برای مهار آتشسوزی مهیب در جنگلهای کبیرکوه و شلم ایلام نبود! بود؟ ادامهی خواندن