نمایشگاه نقاشی – اروند درویش

زنده باد ماه منیر هوایی!

آبان ۸, ۱۳۸۸ از اروند

امروز به دیدن نمایشگاهی از نقاشی‌های یک دختر ۱۳ ساله رفتم به نام ماه منیر هوایی در محل موزه دکتر سُندوزی. نقاشی‌های خوشگلی کشیده بود که احتمالاً نشون می‌داد خودش هم خوشگله یا دوس داره خوشگل باشه! به هر حال نقاشی‌های ماه منیر، درست مثل اسمش زیبا، گرم، بی‌تکلف، اصیل و آشنا به نظر می‌رسید. … ادامه

چرا «اروند»؟!

دقیقاً ۲۰ دقیقه از ساعت ۱۱ صبح روز ۱۰ مهر سال ۱۳۷۹ گذشته بود که در زایشگاه اقبال تهران به دنیا اومدم و فکر کنم از همون لحظه – یا شاید هم قبل از اون! – به سلطان بلامنازع سرزمینی تبدیل شدم که هرچند بزرگی‌ش از یک‌صدم هکتار بیشتر نبود و تعداد ساکنینش هم فقط دو نفر بودند! امّا به هر حال تقریباً مطمئنم که قلب اون سرزمین کوچولو و آدمای اندک امّا مهربونش، با پوم‌تاک قلب من هارمونی داره و فکر کنم هیچی تو دنیا بیشتر از این نیارزه که یه آدمایی باشند که تو رو فقط و فقط به خاطر خودت و بدون هیچ منت و چشمداشتی دوست داشته باشند و تو با حضور اون‌ها و لمس لرزش دل‌شون، احساس کنی … عمیقاً احساس کنی که «زندگی، ضرب زمین در ضربان دل ماست …»

بایگانی

2015 (2)
2013 (4)
2012 (1)
2011 (1)
2010 (40)
2009 (49)
2008 (9)
2007 (20)

تازه‌ترین‌ها

دسته‌ها