انگار همین دیروز بود که هنوز نیامده بود و برای همین، پدرش را بابای فردا می‌نامیدند … امروز اما وقتی این دخترک نازنین را با آن فیگورهای خانومانه یا خانومونه! و با اون تن‌پوش‌های دلفریب و خوش رنگ دیدم؛ یادم افتاد که آن دیرها و آن دورها ممکن است زودتر از آنچه در خیال‌مان می‌گذرد، از راه رسد … غافل از این که ما هنوز در اندیشه‌ی فرارسیدن زمان مناسب هستیم برای بازکردن بند کفش و لمیدن بر ساحل آرامش …
آهای آدم‌بزرگای همیشه گرفتار و پرکار و بی‌حوصله!
ما آدم کوچیکا، آیینه‌ی بی زنگار زندگی هستیم؛ فقط کافی است لحظه‌ای درنگ کنید و ما را دریابید …
آنگاه درخواهید یافت که اغلب:
چنان به زندگی بی نشاط خو کردید
که نقش روشن لبخند یادتان رفته ست
و پیچک غم، برق ارغوان شادی را
به باغ خاطرتان، جاودانه پژمرده ست …
ما آدم کوچیکا، آیینه‌ی بی زنگار زندگی هستیم؛ فقط کافی است لحظه‌ای درنگ کنید و ما را دریابید
خیلی ها یا این رو نمی دونن یا از یاد بردن
البته نیلوفر خانوم شما که ماشاالله واسه خودتون خانومی هستید کدبانو … شما چرا شکسته نفسی می فرمایید؟! ولی موافقم که که خیلی ها اینو نمی دونند!
دقیقا…چشم بهم بذاری عکس اولین روز مدرسه این جوجو خانم اینجاست
و شاید هم چشم هم بر هم نذاری! بستگی داره که تو سرازیری باشی یا سربالایی! یعنی فکر می کنی که کجای داستان قرار گرفته ای؟ داستان زندگی و مرگ …
ظاهر زندگی با باطنش از زمین تا آسمان فرق می کند
پاسخ:
برونم کی خبر داد از درونم؟
که این خاموش و آن آتشفشان است
نقابی داشتم بر چهره آرام
که در پشتش چه توفان ها نهان است …
چقدر این دخملک بامزه و خوشگله. خدا همیشه حفظش کنه .
آدم بزرگا هم همیشه اینقدر به فکر کار و گرفتاریهاشون هستن که خیلی دیر به دیر به یاد این می افتن که با این چیزهای ساده هم میشه خوشحال بود
ممنون که یادآوری کردی :*
پاسخ:
و ممنون که همراهی و همدلی می کنی سانی جان.
بهتره یه سری به خودم بزنم.
منتظرتم
تا بری یه سری به خودت بزنی، بشمار سه اومدیم عمو جان …
اروند عزیزم، نمی دونم چی بگم جز اینکه به داشتن دوستانی مثل تو و پدر گرامیت می بالم…
من که جداً دوس داریم وقتی پدر شدم، بشم یه چیزی تو مایه های بابای فردای نازنین. خوش به حال مامان فردا و یلدا …
مطمئن باش معلمی در کنارت داری که بی نظیر تر از آن چه هستی خواهی شد.
شرمنده! اما مطمئن نیستم. در هر حال ممنون از لطف و مهربانی هایت …